İklimsel riskleri belirleyen mevcut durum çalışmalarının sonuçlarına dayanarak, farklı ekosistem tabanlı uyum ve azaltma önlemleri belirlenmiş ve bireysel çiftçiler ve toplum temelli kuruluşlar, çeşitli eğitimler (Dünya Tarımsal Ormancılık (ICRAF) liderliğinde) yoluyla çeşitli faaliyetlere öncülük etmeye teşvik edilmiştir:
- Tercih edilen tüm ana ağaçların etrafında iki metre genişliğinde bir yangın kuşağı oluşturulması, bir orman içinde merkezi merkezler olarak hareket eden ve ağaçlar arasında iletişimi ve besin alışverişini destekleyen büyük ağaçlar.
- Çiftçiler tarafından yönetilen ve Zai Çukurları olarak adlandırılan ağaç yetiştirme yaklaşımı, çiftçilerin el aletleri veya saban ve hayvanlar kullanarak sert toprakta oluşturdukları yarım ay şeklindeki dikim çukurlarıdır. Bunlar mikro su tutucu görevi görerek normalde araziden akan su miktarının yaklaşık dört katını tutmakta ve aynı zamanda kompost yaparak üretimi artırmaktadır.
- Su toplama haznesinin etrafına su tamponlayıcı bitki örtüsü ekleyerek hazne üzerindeki rüzgar akışını azaltmak ve böylece sistemden buharlaşmayı azaltmak. Sistem aynı zamanda yüzey akışının azalmasını kolaylaştırır ve sızma yoluyla yeraltı suyunun yeniden şarj edilmesini sağlar.
- Yağmur suyu hasadı, depolama ve dağıtım teknikleri, restorasyon çabalarını desteklemek ve aşırı hava koşulları ve düşük yağış nedeniyle su kaynaklarında yaşanan sıkıntının üstesinden gelmek için uygulanmıştır.
İklimsel riskleri belirlemek için mevcut durum çalışmalarının yapılması ve ardından yerel özellikler ışığında uygun uyum ve azaltma önlemlerinin seçilmesi çok önemlidir. En uygun ve etkili önlemleri seçmek için ulusal ve yerel kaynaklardan (yerli topluluklar, ulusal enstitüler ve bakanlıklar, yerel STK'lar, vb) yeterli bilgiye erişim kilit öneme sahiptir ve bu önlemlerin uygulanması için yeterli mali kaynak, insan kaynağı ve zaman ayrılmalıdır.
- Destekli doğal rejenerasyon ve kaynaklara yeterli erişim gibi doğru dikim veya restorasyon yöntemlerinin uygulanmasıyla, dikimden üç ay sonra hayatta kalma oranı %10-48'den neredeyse %95'e çıktı. Şimdi bu önlemler topluma ait diğer ormanlarda ve toplum tarafından korunan alanlarda (CPA) tekrarlanmaktadır.
- Fidanların hayatta kalma oranını artırmak için genetik ve/veya iklimsel dışındaki kısıtlamalar dikkatle araştırılmalı ve ele alınmalıdır (örneğin orman yangını, su sıkıntısı, mevsimsel yaylacılık yoluyla gelenler de dahil olmak üzere yabani ve/veya evcil hayvanlar tarafından otlatma, vb.)
- Bazı bölgelerde yağmur mevsimi kısa sürmektedir. Bu nedenle yağmur mevsiminde geç ekilen fideler uzun mevsimde ve sıcakta hayatta kalmakta zorlanabilir.
- Fidelerin hayatta kalmasını artırmak için yangın kuşağı oluşturulması veya su tamponlayıcı bitki örtüsü kullanılması gibi önlemler gerekebilir.
- Çiftçi tarafından yönetilen ağaç yetiştirme yaklaşımlarının benimsenmesi ve proje sahalarında yağmur suyu toplama yapılarının kurulması, etkili ve büyük ölçekli bir restorasyon için gerekli olabilir.