Het levende stuwconcept is een EbA-maatregel die gebaseerd is op de kennis van de lokale gemeenschappen in het stroomgebied en in lijn is met de Sufficiency Economy-filosofie van de koning van Thailand om technologieën toe te passen die gebaseerd zijn op lokale hulpbronnen en knowhow. In een eerste fase wordt een bamboe roosterconstructie in de rivier gebouwd die structuur biedt voor afbreekbare zandzakken die een mengsel van zand, kokosnoot kokos en mest bevatten. Langs de rivieroevers wordt een combinatie van banyanbomen (Ficus bengalensis) en andere vlinderbloemigen geplant om de bodem te stabiliseren. De wortels die ze vormen worden gevoed door de mest en zullen in de komende decennia in de bamboeconstructie doordringen en zo een "levende stuw" vormen. Deze technologie brengt verschillende voordelen met zich mee, zoals het verbeteren van de aanvulling van het grondwater, wat de opbrengst van gewassen kan verhogen, het vergroten van de biodiversiteit, zoals een toename van de habitat voor vissen, een grotere variëteit aan planten etc. en het versterken van de eenheid tussen de belanghebbenden. Terrassen zorgen er ook voor dat vissen zich stroomopwaarts kunnen verplaatsen. De onderhoudskosten en -inspanningen voor deze methode zijn laag en kunnen gemakkelijk worden uitgevoerd door de lokale gemeenschappen.