Traditionele kennis waarderen

De traditionele kennis in bergachtig Cambodja is rijk en zeer gevarieerd en omvat kennis over natuurbehoud, bescherming van de gezondheid, landbouwsystemen en het gebruik en beheer van planten- en diersoorten.

Deze kennis weerspiegelt de verschillende geografische gebieden waarin inheemse volkeren en minderheden leven en de respectieve behoeften van de groepen. Alle samenlevingen hebben gebruik gemaakt van de natuurlijke omgeving om in hun levensonderhoud te voorzien, en het gebruik van planten voor medicinale behandelingen is daarom over de hele wereld bijzonder goed ontwikkeld.

Onderzoeksinstellingen, private farmaceutische bedrijven en NGO's hebben de afgelopen jaren het belang ingezien van het behoud van deze kennis, maar ook van het gebruik ervan om voordelen te creëren, die niet altijd eerlijk zijn verdeeld. Het ontbreken van een systeem voor de bescherming van traditionele kennis kan gemakkelijk leiden tot verdere erosie van deze waardevolle kennis en een permanent verlies voor lokale en inheemse gemeenschappen, het land en de wereldgemeenschap in het algemeen.

Als men er niet in slaagt om de voordelen van het gebruik van traditionele kennis en genetische rijkdommen eerlijk en billijk te verdelen - vooral voor inheemse volkeren en lokale gemeenschappen - is dat een belangrijke beperking voor het effectieve behoud van de biodiversiteit.

Om deze ongelijkheden uit het verleden te verhelpen en een kader te bouwen voor succes in de toekomst, ontwikkelt en voltooit het ABS-project nationale ABS-kaders en routekaarten, evenals modellen voor bioprospectie, een monitoringkader voor het volgen van de toepassing van genetische hulpbronnen en een monitoring- en evaluatieplan.

Om een lange levensduur en duurzaamheid te garanderen, is een doeltreffend financieel mechanisme voor de verdeling van de baten van ABS-overeenkomsten opgezet en zijn een ABS-administratief vergunningssysteem en controlepunten in gebruik genomen.

De kracht van innovatie, gerealiseerd via de synthese van traditionele kennis met moderne wetenschap en technologie, heeft genetische hulpbronnen getransformeerd in geneesmiddelen, voedingsmiddelen en vele andere producten die onmisbaar zijn voor het menselijk bestaan. In feite kan men stellen dat zowel genetische hulpbronnen als innovatie de basis vormen voor duurzame ontwikkeling.

Genetische hulpbronnen zijn het patrimonium van de planeet en kunnen worden ingezet voor huidige en toekomstige generaties; er bestaat een duidelijk verband tussen duurzaam gebruik van biodiversiteit en economische groei. Het Nagoya Protocol biedt een platform voor de eerlijke verdeling van voordelen die duurzame ontwikkeling voor inheemse volkeren en lokale gemeenschappen mogelijk maakt, en het voortdurende behoud van ons natuurlijk kapitaal voor vele jaren.