In plaats van een top-downbenadering werd in het project het behoud van de mangrove getest door middel van een overeenkomst voor gezamenlijk beheer tussen lokale gemeenschappen en autoriteiten. In het kader van de partnerschapsovereenkomst hebben groepen gebruikers van hulpbronnen het recht om natuurlijke hulpbronnen duurzaam te gebruiken op een afgebakend stuk land dat eigendom is van de staat (beschermingsbos) en de verantwoordelijkheid voor het duurzaam beheren en beschermen van deze hulpbronnen.
Het project richtte zich op het betrekken van de gemarginaliseerde lokale bevolking bij het proces en hen in staat stellen actief deel te nemen(rechtvaardigheid van erkenning). Hiervoor was het belangrijk om de acceptatie van alle belanghebbenden te verkrijgen om het co-managementproces te testen. De andere twee belangrijke aspecten van klimaatrechtvaardigheid waar het project zich op richtte, waren: (1) hoe het proces te organiseren met verschillende belanghebbenden(procedurele rechtvaardigheid) en (2) hoe de voordelen en lasten of beperkingen van co-management te verdelen en een balans te vinden tussen de beschermende functie van de mangroven en productievoordelen(distributieve rechtvaardigheid). Dit resulteerde in een betere samenwerking tussen de lokale bevolking en de autoriteiten. Het leidde ook tot een toename van het mangrovebos, dat op zijn beurt de kust beter beschermde tegen erosie, overstromingen en stormen, terwijl de inkomsten uit duurzaam gebruik van de mangrovebossen en uit de visserij toenamen.
- Bewustmaking van het milieu, een gemeenschappelijk begrip van de overeenkomst en effectieve communicatie tussen belanghebbenden zijn voorwaarden voor een succesvolle implementatie van gezamenlijk beheer.
- Een participatief proces waarbij alle belanghebbenden betrokken zijn, kan zorgen voor een transparante, eerlijke en goed geïnformeerde besluitvorming.
- De medebeheerraad is de belangrijkste besluitvormingsstructuur, met verantwoordelijkheid voor algemene sturing en conflictoplossing.
- Het aanpakken van rechtvaardigheidskwesties door middel van gezamenlijk beheer helpt om een evenwicht te bereiken tussen het verbeteren van de bestaansmiddelen van arme lokale mensen en het behouden en verbeteren van de beschermingsfunctie van het mangrovebos.
- Om rechtvaardigheidskwesties aan te pakken moeten de onderliggende sociaaleconomische en politieke oorzaken van kwetsbaarheid worden aangepakt. Deze omvatten slecht bestuur, ongelijke controle over en toegang tot hulpbronnen, beperkte toegang tot basisdiensten en informatie en discriminatie.
- Empowerment van alle kwetsbare groepen is essentieel voor het bevorderen van een op rechten gebaseerde aanpak. Bewustmaking, capaciteitsontwikkeling, zinvolle deelname aan de besluitvorming en het opzetten van mechanismen voor het delen van voordelen zijn daarom belangrijke kenmerken van op rechtvaardigheid gebaseerde EbA-projecten.
- Duurzaam mangrovebehoud vereist ook randvoorwaarden, zoals het verankeren van mangrovebehoudsprojecten in lokale kennis en leiderschap.
- Om de aanpak van gezamenlijk beheer te ondersteunen, moeten machtsdeling en besluitvormingsprocessen en -structuren worden geïnstitutionaliseerd in wetten, verordeningen en standaardwerkwijzen van de betrokken instellingen.