Als onderdeel van dit onderdeel werd een participatieve diagnose van de Tomas-gemeenschap uitgevoerd, waarbij gebruik werd gemaakt van participatieve instrumenten in workshops en veldbezoeken, waarbij lokale kennis werd geïntegreerd met die van externe onderzoekers op het gebied van agrostologie, hydrologie, archeologie en sociale wetenschappen. Na de evaluatie van verschillende mogelijkheden mondde de diagnose uit in de selectie en het ontwerp van de EbA-maatregel, waarbij prioriteit werd gegeven aan het werken met vicuña's, waarmee de gemeenschap in de jaren 2000 op kleine schaal was begonnen. Deze activiteiten droegen bij aan de consolidatie van de raad van bestuur van de gemeenschap en het Vicuña Comité, een organisatie van 6 leden die deel uitmaakt van de Tomas-gemeenschap en die verantwoordelijk is voor het organiseren van alle activiteiten met betrekking tot het beheer van de vicuña's die de gemeenschap in semi-gevangenschap fokt.

Het projectteam faciliteerde training over duurzaam beheer van vicuña's, weilanden en water, evenals de procedures voor het organiseren van de Chaku (voorouderlijke techniek voor het vangen en scheren van vicuña's), ziektebeheer en sanitaire behandeling. Er werd ook training gegeven over de vicuñawet en de procedures en wettelijke vereisten voor de verkoop van vicuñavezel, vanwege de status als nationaal beschermde diersoort.