Mangroveherstelactiviteiten vereisen aanzienlijke investeringen in tijd en inspanning van de lokale gemeenschappen. Deze investeringen zijn misschien niet haalbaar voor de lokale gemeenschappen, die meestal betrokken zijn bij traditionele activiteiten om in hun levensonderhoud te voorzien. Door te proberen de lokale dynamiek te begrijpen, kon CONANP zijn interventie coördineren: het was in staat om zijn door de federale overheid gefinancierde betalingsprogramma voor de vissers zo te timen dat het verenigbaar was met de lokale productieve activiteiten. CONANP ontwierp een betalingsschema dat lokale arbeiders zou betalen voor hun werk in mangroveherstel en dat ook complementair was aan de huidige traditionele activiteiten. Deze analyse voorkwam overlappingen in de tijd en conflicten of negatieve neveneffecten die zouden kunnen voortvloeien uit het betalingsschema. In dit geval werden de rehabilitatiewerkzaamheden en de betalingen vastgesteld voor het einde van het garnalenvisserijseizoen, zodat de lokale gemeenschappen hun tijd niet onnodig hoefden te verdelen tussen verschillende activiteiten. Hierdoor konden de leden van de lokale gemeenschap hun inkomen tijdens het garnalenvisserijseizoen op peil houden en buiten het seizoen een extra inkomen verdienen met mangroveherstel.
a) economische en personele middelen om lokale mensen te kunnen inzetten voor het uitvoeren van herstelwerkzaamheden;
b) gebruik van lokale kennis en expertise van veldwerkers om inzicht te krijgen in werkritmes;
c) flexibiliteit om betalingsregelingen aan te passen aan lokale productieve activiteiten.
Betalingsregelingen voor milieuherstelactiviteiten kunnen meer succes hebben als ze rekening houden met
a) het feit dat het vermogen om het hele jaar door een regelmatige inkomstenbron te behouden een belangrijk aanpassingsvermogen is voor lokale gemeenschappen;
b) dat de tijd voor lokale gemeenschappen beperkt is, en dat de betrokkenheid van de gemeenschap groter zal zijn als herstelactiviteiten niet botsen met de belangrijkste productieve activiteiten;
c) dat dergelijke betalingssystemen op lange termijn misschien niet houdbaar zijn (overheidsbudgetten kunnen dalen; het beleid kan veranderen), zodat ze ondergeschikt moeten worden gemaakt aan activiteiten die binnen de gemeenschap een drive genereren voor het behoud van de ecosystemen als een normaal onderdeel van het behoud van hun bestaansmiddelen.