Konegummez heeft veel huishoudelijke diensten en ecosysteemdiensten van natuurlijke hulpbronnen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leden de dorpelingen, in tegenstelling tot anderen, geen honger; ijver, onderlinge hulp, organisatie, maar ook hard werken en liefde voor hun land hielpen hen om in moeilijke tijden te overleven.

Sinds de stichting van het dorp zijn de bewoners voortdurend bezig geweest met collectieve actie, gebaseerd op wederzijds vertrouwen en het geloof 'samen staan we sterk'. In de loop der tijd heeft de sterke sociale cohesie ook 'vruchten afgeworpen' voor de dorpelingen. Deze positieve ervaringen versterkten het geloof 'samen staan we sterk' en motiveerden de dorpsbewoners om steeds nieuwe horizonten na te streven en hun dorp verder te ontwikkelen.

Dat was ook de reden waarom ze een informeel comité konden oprichten om de natuurlijke hulpbronnen in het dorp duurzaam te plannen en te beheren. De groep bestaat in totaal uit 9 mensen: herders, bayar, dorpsoudsten, mirab, boeren en een leraar.

Een ander voorbeeld van 'moderne' organisatie heeft te maken met de verkoop van landbouwproducten. Boeren hebben een mechanisme ontwikkeld om middelen te besparen. Ze kiezen uit hun eigen dorpsbewoners één persoon met een kleine vrachtwagen, die naar de markt gaat en daar de oogst van verschillende boeren verkoopt. Van het ontvangen inkomen betaalt elke boer 10%.