De regering van Bangladesh beheert de ambachtelijke hilsa-visserij door middel van een aantal verschillende regelgevende maatregelen, waarvan de meeste gericht zijn op het beschermen van jonge vis:
- Het vissen op hilsa is in het hele land verboden tijdens het waargenomen piekbroedseizoen (22 dagen in oktober), met als doel de verstoring van het paaien en de rekrutering tot een minimum te beperken. De handhaving is gericht op gebieden die bekend staan als belangrijke paaigebieden.
- Er geldt een landelijk verbod van acht maanden op het vangen, in bezit hebben, verkopen en vervoeren van jonge hilsa (pootvis van minder dan 25 cm lang) tussen november en juli om de aanwas van jonge vis voor de visserij te maximaliseren. De handhaving is gericht op 7.000 vierkante kilometer kust-, estuarium- en riviergebieden.
- Er is het hele jaar door een verbod op het gebruik en de productie van monofilament kieuwnetten, ook weer ter bescherming van jonge hilsa.
- Er zijn zes hilsareservaten aangewezen om de belangrijkste kinderkamergebieden van de hilsa te beschermen. Deze reservaten variëren van 20-100 km doorsnede van de rivier. In deze gebieden geldt een visverbod van minstens 2 maanden tijdens de piekperioden van jonge vis.
Een 'mobiele rechtbank'-team werkt op subdistrictniveau om deze regels te handhaven, met ondersteuning van de politie en andere instanties.
Effectief toezicht op en handhaving van de visserijregelgeving is afhankelijk van menselijke, fysieke en financiële middelen, maar die zijn beperkt in Bangladesh. In plaats van goede controle en handhaving kunnen vissers door middel van compensatie worden gestimuleerd om de regels na te leven, doordat de sociaaleconomische kosten worden gecompenseerd of verminderd.
De verordeningen moeten gebaseerd zijn op degelijk ecologisch en biologisch onderzoek als ze een positief effect willen hebben op de hilsabestanden. De geografische plaatsing en de seizoensgebonden tijdstippen van de verordeningen die zijn ontworpen om de hilsa te beschermen, zijn in de loop der tijd aangepast als reactie op nieuw wetenschappelijk bewijs.