Het betrekken van alle belanghebbenden bij het behoud van het cultuurlandschap van de Rijstterrassen vereiste de versterking van bestaande netwerken, waarbij de traditionele kennis achter de bouw en het onderhoud van de terrassen, overgedragen door het Ifugao volk, een centrale rol speelde voor hun herstel en duurzame behoud. Als een gemeenschapsorganisatie waarvan 99% van de leden zelf Ifugaos zijn en gebaseerd op de Filippijnse Beweging voor Plattelandsherstel (PRRM), een nationale NGO die werkt aan gemeenschapsontwikkelingsprojecten, had SITMo een sterke basis voor de ontwikkeling van allianties. Het ontwikkelde samenwerkingsverbanden met de nationale overheid en de lokale overheden om de lokale gemeenschappen te betrekken bij het herstelproces van de terrassen en duurzame strategieën te ontwikkelen voor het behoud op lange termijn. SITMo richtte zich op het organiseren van boeren in de verschillende werelderfgoedclusters om in focusgroepen met de gemeenschappen de problemen van de terrassen te bespreken. Al die tijd is er voortdurend archeologisch en etnografisch onderzoek uitgevoerd door SITMo in samenwerking met academische instellingen zoals UCLA, de Universiteit van de Filippijnen en de Ifugao State University.