Aangepaste regengewassen
Hoewel ongeveer 95% van de productie van basisgewassen in Tadzjikistan wordt verbouwd op geïrrigeerde velden, zijn regengewassen vooral belangrijk voor kleine boerenbedrijven. Regengewassen komen overeen met de klimaatomstandigheden in de projectdistricten omdat ze uitgestrekte gebieden bezetten die niet geïrrigeerd kunnen worden vanwege de topografie van het land en/of de kosten voor het aanleggen van irrigatie-infrastructuur.
Het kiezen van een geschikte locatie is vooral belangrijk bij het verbouwen van eenjarige regengewassen. In Tadzjikistan zijn de zomermaanden heet en droog. De laatste regenval in de lente vindt meestal plaats tussen half mei en begin juni.
Bovendien varieert de neerslag in de winter en lente sterk van jaar tot jaar, wat het belang benadrukt van het verbouwen van inheemse soorten die aan het klimaat zijn aangepast.
Het is sterk aanbevolen om een gevarieerde mix van soorten te telen om de vruchtbaarheid van de bodem op regenland en het behoud van de bodem te garanderen.
Context
Uitdagingen
Het bevorderen van eenjarige regengewassen in de context van de verbetering van de biodiversiteit en ecosysteemdiensten brengt economische uitdagingen met zich mee, aangezien de voorbereiding van de bodem voor eenjarige regengewassen arbeidsintensief is en aanzienlijke inputs vereist. Door de hete en droge zomermaanden verminderen bovendien alleen droogtetolerante gewassen het risico op mislukte oogsten.
Het relatief hoge risico op bodemerosie is ook een concreet gevaar, aangezien de grond het grootste deel van het jaar geploegd wordt of niet bedekt is met vegetatie. Vooral omdat er in de lente steeds vaker zware regen valt, met bodemerosie of zelfs land- en modderstromen tot gevolg. In Tadzjikistan is het niet mogelijk om na de oogst van de hoofdoogst (juli, augustus) dekgewassen te zaaien, omdat er in deze tijd van het jaar geen water beschikbaar is. Het is sterk aan te raden om restanten van de oogst op de velden te laten liggen om de bodem te beschermen, zoals in andere landen gebeurt, in plaats van ze te gebruiken als veevoer.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
- Geen grondbewerking en waterbesparende maatregelen hebben beide tot doel de beschikbaarheid van water voor eenjarige regengewassen te vergroten.
- Geulcontrole en check dammen, geen grondbewerkingstechniek en waterconserveringsmaatregelen zijn gericht op het redden van bodemerosie en verminderen zo het risico op modderstromen en overstromingen verder bergafwaarts.
- Door erosie te voorkomen blijft de vruchtbaarheid van de bodem behouden en kunnen eenjarige regengewassen met goede resultaten worden geteeld.
Bouwstenen
Gediversifieerde gewassen (oliehoudende gewassen specifiek belangrijk voor regenvelden)
Het planten van verschillende eenjarige gewassen in een bepaalde volgorde gedurende meerdere jaren op hetzelfde veld, ook wel gewasrotatie genoemd, helpt om de duurzaamheid van de bodem op lange termijn te garanderen, aangezien de gewassen verschillende behoeften hebben op het gebied van voedingsstoffen. Dit voorkomt de opeenhoping en verspreiding van door de bodem overgedragen ziekten en plagen. In Tadzjikistan geven veel boeren de voorkeur aan het verbouwen van dezelfde geldgewassen, bijv. granen in regengebieden, in plaats van vruchtwisseling toe te passen omdat dit op korte termijn meer inkomsten oplevert. Om de negatieve effecten op lange termijn te vermijden, kunnen oliehoudende gewassen (vlas, zonnebloem en saffloer) en peulvruchten (kikkererwten, groene erwten en linzen) worden gebruikt om vruchtwisseling en diversificatie te bevorderen. Peulvruchten leggen stikstof vast en verbeteren zo de vruchtbaarheid van de bodem. Gewasrotatie kan gecombineerd worden met grondbewerking zonder grondbewerking voor een nog beter effect.
Een voorbeeld van een driejarige rotatie kan zijn:
- Jaar 1. Graangewas, bijv. wintertarwe
- Jaar 2. Peulvruchten, bijv. linzen, kikkererwten
- Jaar 3. Oliehoudende gewassen, bijv. saffloer
Rotatie van eenjarige gewassen met meerjarige voedergewassen zoals luzerne of esparcet kan ook worden overwogen, aangezien deze een zeer positief effect hebben op de vruchtbaarheid van de bodem.
Sleutelfactoren
- Veel boeren hebben gemerkt dat hun oogst afneemt en dat de aantasting door plagen en ziekten toeneemt op hun regenvelden als ze voortdurend granen verbouwen.
- Oliehoudende gewassen en peulvruchten trekken bestuivers aan, verbeteren het dieet van gezinnen en zijn verkoopbaar.
- Sommige soorten oliehoudende gewassen en peulvruchten zoals saffloer en linzen hebben maar weinig water nodig om te groeien en zijn bestand tegen hoge temperaturen.
Geleerde les
- Er moeten speciale machines beschikbaar zijn voor het verbouwen van alternatieve, regenachtige eenjarige gewassen, bijv. eenassige trekkers met sikkelstang voor het oogsten van oliegewassen zoals saffloer.
- In het geval van oliegewassen die als saffloer verwerkt moeten worden, is het noodzakelijk om een bepaalde hoeveelheid oogst te produceren zodat het vervoer naar een fabriek de moeite waard is.
Geulcontrole en check dammen
Op aangetaste, steile plekken ontstaan bij hevige regenval gemakkelijk rillen die zich uiteindelijk uitbreiden tot geulen. Vaak wordt het gebied voor het planten van jaarlijkse regengewassen doorkruist door geulen. De bouw van dammen is noodzakelijk om erosie te beheersen en voedingsstoffen, slib en vocht op te vangen. Voor de bouw van dammen kan zowel levend als dood materiaal worden gebruikt. Verder moeten dammen worden versterkt door struiken en bomen langs de geulen te planten. Aangezien de geulen meestal boven het geplande perceel ontstaan, moet ook dit gebied in aanmerking worden genomen. Voor levend materiaal wordt aanbevolen om fruitbomen en struiken te planten. Investeren in het dichten van geulen en dammen is lonend omdat het in de toekomst wat opbrengst en inkomen kan genereren. Levend materiaal trekt echter ook vee aan; daarom moet het gebied misschien omheind worden.
Sleutelfactoren
- Voor deze techniek zijn geen specifieke vaardigheden nodig en de kosten zijn laag, mits er plaatselijk bouwmaterialen beschikbaar zijn en de boeren bereid zijn hun steentje bij te dragen met hun arbeidskrachten.
- Struiken, heesters en bomen van lokale soorten zoals kersenpruim, meidoorn, barbis, kersenzilverbes en dergelijke kunnen worden geplant om geulen te dichten, wat niet alleen erosie voorkomt, maar ook eetbare vruchten oplevert en brandhout produceert.
- Het dichten van geulen en dammen verminderen het risico op modderstromen en mogelijke overstromingen verder bergafwaarts.
Geleerde les
- Deze techniek is relatief arbeidsintensief om op te zetten en te onderhouden en levert niet direct voordeel op, daarom moeten boeren overtuigd worden van de voordelen.
- Vaak is één boerenfamilie alleen niet in staat om een geul te dichten, daarom kan een samenwerking van eigenaren van naburige velden nodig zijn.
Geen grondbewerking
De traditionele techniek van bodembewerking in Tadzjikistan, waarbij een ploeg of een schijf wordt gebruikt om het bodemoppervlak te breken en te keren, leidt tot een verlies aan vruchtbaarheid door de vernietiging van organisch materiaal, een verminderd vermogen om water vast te houden en bodemerosie, vooral op hellingen. Daarom moet bodembewerking op velden met eenjarige regengewassen tot een minimum worden beperkt. Om de negatieve effecten van de traditionele teeltmethoden te voorkomen, worden boeren aangemoedigd om de niet of weinig grondbewerkingstechnieken toe te passen. Bij de niet-kerende grondbewerkingstechniek wordt de grond niet verstoord omdat er slechts een kleine sleuf wordt geopend voor het aanbrengen van zaden en eventueel meststoffen. Bij de laag-grondbewerkingstechniek wordt de grond oppervlakkig bewerkt met schijven, maar helemaal niet omgewoeld zoals bij ploegen. Beide technieken kunnen worden toegepast met behulp van enkelassige (tweewielige) heuveltractoren die door het project worden gepromoot. Niet- of laaggrondbewerking moet worden uitgevoerd langs hoogtelijnen op hellinggebieden.
Sleutelfactoren
- Het voorbereiden van het veld met een niet of weinig grondbewerkingstechniek kost minder dan ploegen omdat er minder brandstof nodig is.
- De grondbewerkingstechniek verhoogt het gehalte aan organische stof in de bodem en daarmee de vruchtbaarheid, waterinfiltratie en retentiecapaciteit.
- Er zijn minder zaden nodig omdat deze direct op de plek worden aangebracht en niet worden uitgezaaid zoals bij de traditionele techniek.
- De aantasting door ziekten is minder omdat de planten in de rij staan en de wind beter door de stand kan blazen en de bladeren kan drogen na regen of dauwval.
Geleerde les
Desondanks vereist de no-tillage techniek gespecialiseerde apparatuur die in veel gevallen nog steeds niet beschikbaar is in het land, positieve ervaringen werden gezien in andere projecten waarbij eenassige trekkers werden gebruikt die waren uitgerust met no-tillage uitrusting. Voor een beter resultaat en veiligheid moet de eenassige tractor worden bestuurd door een ervaren bestuurder en moet de eigenaar van het veld de grond vrijmaken van stenen.
Ook moet worden opgemerkt dat de no-tillage techniek de groei van onkruid stimuleert, ten minste voor een paar jaar, totdat een stevige mulchlaag kan worden opgebouwd om het onkruid te onderdrukken. Het gebruik van herbiciden moet waar mogelijk worden vermeden. Onkruidbestrijding tijdens deze periode moet in plaats daarvan gebeuren door met de hand te wieden of door rijen te wieden met behulp van paarden, ezels of tractoren.
Waterbesparende maatregelen (wateropvang door middel van geulen of terrassen)
In Tadzjikistan varieert de neerslag per seizoen. In de lente valt er relatief veel neerslag, terwijl de zomermaanden warm en droog zijn. Irrigatiewater wordt geleverd door smeltwater. Afhankelijk van het soort landgebruik en de plaatselijke klimaatomstandigheden kunnen verschillende activiteiten worden ondernomen om water te oogsten en te behouden, zodat het beschikbaar is voor de jaarlijkse gewassen.
Water uit sneeuw en regen kan worden geoogst door het aanleggen van hoogtelijnen of terrassen. De greppels moeten onderbroken en verschoven zijn, volgens het schema van een schaakbord. De greppels moeten worden gegraven met een breedte van 1m, een lengte van 1,5-2m en een diepte van 0,5m. Deze methode heeft verschillende belangrijke voordelen:
- Maakt infiltratie van water mogelijk, waardoor het beschikbaar wordt voor eenjarige gewassen
- Voorkomt het wegstromen van water
- Voorkomt bodemerosie, bodemaantasting, geulen en aardverschuivingen.
Sleutelfactoren
- Meer water vasthouden is vooral belangrijk voor het verbouwen van eenjarige regengewassen, omdat deze geen kunstmatige irrigatie kunnen krijgen en dus afhankelijk zijn van de waterreserves in de bodem.
- Klimaatverandering leidt tot meer waterstress voor eenjarige regengewassen en verhoogt dus de druk om maatregelen voor wateropvang en -behoud te implementeren.
Geleerde les
Veel boeren hebben geen eigen trekkers en huren trekkers in om hun land te ploegen. Deze willen vaak geen contourlijnen ploegen, omdat ze beweren dat de belasting voor de motor hoger is, tot het punt dat de as zou kunnen breken. Daarom is het beter als de landeigenaren zelf of als groep eenassige tractoren aanschaffen voor het aanleggen van hoogtelijnen of terrassen op hun akkers.
Invloeden
Aangepaste eenjarige gewassen op basis van regen hebben een sterke invloed op de vruchtbaarheid van de bodem, die verbeterd wordt door het ploegen van de contouren en het verbouwen van gediversifieerde gewasvariëteiten en door vruchtwisseling. Dit is ook essentieel voor de productiviteit en het watervasthoudend vermogen van de bodem, wat weer leidt tot een stabiele oogst en voedselzekerheid.
Landdegradatie wordt een halt toegeroepen en traditionele, lokale variëteiten van eenjarige gewassen worden behouden en gepromoot.
Het verbouwen van onvruchtbare grond zorgt voor een positieve economische impact door extra inkomen en werkgelegenheid te bieden.
Bovendien wordt de biologische diversiteit van planten en insecten aanzienlijk verbeterd door de toepassing van maatregelen voor geïntegreerde plagenbestrijding en bieden de natuurstenen muren en natuurlijke/levende hekken die worden gebruikt om erosie tegen te gaan en water op te vangen, een habitat en schuilplaatsen aan insecten en andere bestuivers.
Begunstigden
Boeren die hun regenvelden willen diversifiëren door lokale variëteiten te verbouwen die aangepast zijn aan de klimaatomstandigheden.
Verhaal
De afgelegen Rasht vallei aan de Kirgizische grens kan terugkijken op een lange geschiedenis van fruitboomteelt. Onlangs herontdekten de boeren van de waterscheidingen Jafr en Mazar hun erfgoed aan landbouwpraktijken in het kader van ons project over biodiversiteit en ecosysteemdiensten in agrarische landschappen. Vertrouwend op de nog bestaande kennis en ervaring in de gemeenschappen, laten ze niet alleen oude lokale variëteiten van fruitsoorten herleven, maar ook groenten en granen. De smaak van peulvruchten zoals linzen, die tegenwoordig nog maar zelden worden verbouwd, roept lang vervlogen herinneringen op. Sa'dullo Hojiev was de eerste van de boeren in Mazar Watershed die het aandurfde om een oude lokale variëteit opnieuw te planten. Bij de presentatie van zijn perceel vertelt hij over zijn herontdekking van linzen: "We hebben ze al heel lang niet meer gebruikt en wilden ze net vergeten, maar toen realiseerden we ons dat ze eigenlijk heel lekker zijn!" Voor deze poging kreeg hij de welverdiende dank en bewondering van alle bezoekers. Terwijl de boeren traditionele zaden herintroduceren en bewaren, proberen ze ook innovatieve voedingsgewassen te verbouwen. Al snel zal ook de geur van versgebakken roggebrood bij de boeren en hun families herinneringen oproepen aan vroeger tijden. Bij hun herontdekking ontwikkelen ze niet alleen kostbare hulpbronnen die voedsel en bestaansmiddelen voor hun gezinnen kunnen verschaffen, maar onderhouden ze ook de essentiële relatie van hun gemeenschap met hun unieke agrarische landschap.