Strategische Alpenverbindingszones (SACA) in de macroregio EUSALP.
SNP
Het ALPBIONET2030-project onderzocht voor het eerst waar en in welke mate het Alpengebied geschikt is voor ecologische connectiviteit. Het voerde een GIS-gebaseerde ruimtelijke analyse uit voor het totale gebied van de Europese Alpen. Als resultaat van de analyse werden drie verschillende soorten strategische Alpenverbindingszones (Strategic Alpine Connectivity Areas, SACA) gedefinieerd: Ecologische instandhoudingsgebieden (C1), ecologische interventiegebieden (C2) en verbindingsherstelgebieden (C3). Het concept achter deze categorisering is dat gebieden die nog waardevol zijn, beschermd moeten worden (C1), hun habitatomstandigheden moeten worden verbeterd en hun oppervlakte waarschijnlijk uitgebreid. Ecologische interventiegebieden (C2) zijn gebieden met omstandigheden die moeilijk zijn voor wilde dieren, maar ook met een realistisch potentieel voor verbetering. Verbindingsherstelgebieden (C3) zijn voornamelijk de grote Alpenvalleien met een grote menselijke impact, intensief landgebruik en grote barrières, waar alleen specifieke herstelmaatregelen kunnen helpen om de ecologische verbindingsvoorwaarden te verbeteren.
Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2025
1770 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Ecologische connectiviteit vormt de basis van de globale bescherming van habitats en soorten in de Alpen. Omdat de verschillende regio's echter verschillende instrumenten hebben om de biodiversiteit te meten en te verbeteren, wordt het moeilijk om een integraal concept te creëren voor de bescherming van ecosystemen en biodiversiteit binnen de Alpen; een prachtig en uniek Europees landschap dat rijk is aan waardevolle habitats en structuren, maar bedreigd wordt door overexploitatie en ontwikkeling. De algemene doelstelling van dit project was om de transnationale samenwerking op het gebied van natuurbehoud te consolideren en te verbeteren en tegelijkertijd te zorgen voor een geharmoniseerd concept voor het behoud van natuurlijke habitats en gemeenschappelijke planningsinstrumenten om een ecologische connectiviteit op hoog niveau voor het behoud van de biodiversiteit te produceren.
Locatie
Zernez, Graubünden, Zwitserland
Chambéry, Savoie, Frankrijk
Wenen, Oostenrijk
München, Beieren, Duitsland
Milaan, Milaan, Italië
Slovenië
West- en Zuid-Europa
Proces
Samenvatting van het proces
We begrijpen bouwstenen als een opeenvolging van acties die op elkaar voortbouwen en natuurlijk op elkaar moeten inwerken om de doelen te bereiken.
Bouwstenen
Het probleem begrijpen
We organiseerden workshops voor deskundigen om een gemeenschappelijke basis te leggen voor het begrip van wat ecologische connectiviteit betekent en hoe we die op landschapsniveau definiëren in verschillende sectoren (bijv. landbouw, bosbouw, stadsplanning).
Pas in een tweede stap werden methoden, procedures en gegevens gedefinieerd en geïmplementeerd.
Sleutelfactoren
Een belangrijke factor voor succes was het vermogen om te bemiddelen tussen de individuele vertegenwoordigers zodat gemeenschappelijke oplossingen konden worden gevonden.
Geleerde les
Het proces om alle projectpartners uit verschillende landen op één lijn te krijgen duurt langer dan de (technische) implementatie zelf.
Zodra de eerste stap is gezet en volledig is geaccepteerd, kan de technische oplossing op een solide basis worden ontwikkeld.
Verzamelen en harmoniseren van gegevens
Het verzamelen en harmoniseren van een heleboel ruimtelijke gegevens om de ecologische connectiviteit van 6 onafhankelijke staten en talrijke regio's te beschrijven en in kaart te brengen, is waarschijnlijk het meest uitdagende dat je in een GIS-project kunt doen.
Sleutelfactoren
- Beschrijf precies welke gegevens je nodig hebt;
- De juiste persoon vinden om de contacten met de gegevensleverancier te leggen;
- Om kunnen gaan met verschillende gegevensformaten, -structuren en -systemen.
Geleerde les
Ze denken dat het weigeren om gegevens vrij te geven betekent dat open vragen niet beantwoord worden.
JECAMI 2.0
Zoals de uitbreiding 2.0 al aangeeft, is JECAMI 2.0 een verbetering van JECAMI 1.0. Terwijl de vorige versie zich concentreerde op de geschiktheid van ecologische connectiviteit, implementeerde JECAMI 2.0 een nieuw concept, de "Strategic Alpine Connectivity Areas (SACA) 1 - 3 om de bruikbaarheid van specifieke maatregelen te vergroten.
We hebben de volgende definities van de 3 SACA-types opgesteld:
SACA1: Ecologische beschermingsgebieden waar de ecologische connectiviteit al vrij goed werkt (CSI ≥ 8). Ecologische connectiviteit moet in deze gebieden behouden blijven.
SACA2: Ecologische interventiegebieden die belangrijke verbindingen vormen tussen SACA1-gebieden (ecologische beschermingsgebieden). De connectiviteit functioneert momenteel tot op zekere hoogte, maar zou baat hebben bij verbeteringen. In deze gebieden zijn verbeterings-/herstelmaatregelen nodig.
SACA3: Verbindingsherstelgebieden die belangrijke barrières vormen tussen SACA1-gebieden (ecologische beschermingsgebieden)
Sleutelfactoren
De definitie van SACA-types moet gedefinieerd en geaccepteerd worden binnen de projectgroep en door de waarnemers van het project.
Geleerde les
Het creëren van een vereenvoudiging van de ecologische connectiviteit om het begrip van het effect van een maatregel te verbeteren was een nuttige taak om op de juiste plaats te handelen.
Bronnen
Invloeden
De resultaten werden gebruikt om belanghebbenden bewust te maken, vooral van het internationale belang voor ecologische connectiviteit, maar niet alleen. De methode werd in het bijzonder ook toegepast ter ondersteuning van besluitvormingsprocessen om de federale duurzaamheidsdoelen van de Zwitserse kantons te bereiken.
Verder werden de geproduceerde kaarten en resultaten geïntegreerd in een onderwijseenheid voor middelbare scholieren.
De resultaten van het project werden voor het publiek beschikbaar gesteld op een online platform en via gedrukte producten op een populair-wetenschappelijke manier, een gedrukte atlas en een stripverhaal (zie onderstaande links).
Over het geheel genomen creëert het project ALPBIONET2030 een betrouwbaar wetenschappelijk resultaat voor een geïntegreerd beheer van wilde dieren en habitats in de Alpen voor de volgende generatie.
Begunstigden
Diensten voor de bescherming van in het wild levende dieren en teams voor het beheer van beschermde gebieden, door:
- multi-stakeholder en grensoverschrijdend concept voor geïntegreerd wildbeheer in de Alpen
- Identificatie van de belangrijkste barrières rond de Alpen & Ecologische verbindingsroutes
Verhaal
Het Zwitserse Nationale Park is sinds 2004 betrokken bij Alpenbrede projecten op het gebied van ecologische connectiviteit. Het project ALPBIONET2030 is een belangrijke parel binnen de inspanningen om de biodiversiteit en ecologische connectiviteit in de Alpen te verbeteren.
Het was een persoonlijke voldoening om gevraagd te worden om hiaten en mogelijkheden in heel Zwitserland in kaart te brengen en aanbevelingen te doen voor de Zwitserse biodiversiteitsstrategie. Het onderwerp werd "gemeenschappelijk", het werk kan worden voortgezet op een hoger en productiever niveau.
