Bescherming van het prachtige huis van de meest zuidelijke Yunnan-snuitneusapen

Volledige oplossing

Yunnan gouden stompneusaap (Rhinopithecus roxellana)

云龙天池保护区管护局

I. Achtergrond
De Yunnan slingeraap (Rhinopithecus roxellana) is een soort die voornamelijk voorkomt in het Yunling gebergte tussen de Jinsha rivier en de Lancang rivier, met ongeveer 3.800 overgebleven individuen. Yunnan Yunlong Tianchi National Nature Reserve, als meest zuidelijke verspreidingsgebied, is een belangrijk gebied voor het behoud van de overlevingsruimte van de soort. Historisch gezien is de populatie Yunnan slingerapen in de regio teruggebracht van vier naar twee populaties als gevolg van habitatversnippering, menselijke inmenging en het terugtrekken van habitats.

II. Oplossing Toepassing Aanpak
1. Gestandaardiseerde monitoring en verbetering van technologie. Standaardiseren van normen voor gegevensverzameling: de populatie 8 dagen per maand, 12 uur per dag monitoren, waarbij populatiegrootte, gedragsritmes, voedselgewoonten, etc. worden geregistreerd om de geldigheid van de gegevens te garanderen.
Verbetering van de apparatuurconfiguratie: Uitgerust met GPS, infraroodcamera's, etc. om de leemte in beeldregistraties op te vullen. 5 infraroodcamera's werden geïnstalleerd in het Tianchi-bevolkingsgebied, waarbij met succes fecesmonsters en activiteitssporen werden verkregen.
2. Deskundigenteam en monitoringsysteem voor de lange termijn. Er werd een team van deskundigen samengesteld om het probleem van onvoldoende deskundige begeleiding in het verleden op te lossen.
3. Beheer van voedselbronnen en habitats. Opzetten van een database met voedselbronnen: Vastleggen van de 26 plantensoorten waarmee de Longma Mountain populatie zich voedt en de seizoensveranderingen in voedselgewoonten om een basis te leggen voor habitatherstel. Herstel van habitatcorridors: Prioriteit geven aan de bescherming van belangrijke vegetatietypen zoals sparrenbossen en yunnan hemlockbossen voor de vijf habitatpatches waar Longma Mountain-populaties actief zijn.
4. Beheer van door de mens veroorzaakte verstoringen en participatie van de gemeenschap. Kwantificeer de soorten verstoring: concentreer je op het monitoren van hoogfrequente verstoringen zoals het oogsten van paddenstoelen in de zomer, markeer de locatie van de verstoring en richt je op de periode waarin de paddenstoelen niet mogen worden betreden. Educatie en bewustmaking van de gemeenschap: de bewoners bewuster maken van natuurbehoud en de impact van activiteiten op de apen verminderen.
Belangrijkste uitdagingen
1. Knelpunt in de populatiegroei: de jaarlijkse groei van de Longmashan populatie is afgenomen van een snelle groei vóór 2011 tot een stabiele staat na 2012, wat bevestigt dat de habitat dicht bij de milieucapaciteit is en dat de kwaliteit van de habitat moet worden geoptimaliseerd.
2. Versnippering van monitoringgegevens: na standaardisatie is het percentage ongeldige gegevens teruggebracht van 53% tot een beheersbaar niveau, en de Tianchi populatie is veranderd van "ontbrekende gegevens" naar "bevestiging van bestaan".
3. Bedreiging van door de mens veroorzaakte verstoring: de intensiteit van de verstoring bereikte 4,23 in de zomer en er werd gebruik gemaakt van seizoensgebonden controle om de stressreactie van de apenpopulatie te verminderen.
4. Risico op overleving van kleine populaties: Het voortbestaan van de Tianchi populatie werd voor het eerst bevestigd door de inzet van infraroodcamera's en fecale analyse, waarmee een basis werd gelegd voor de aanleg van de corridor.
Positieve resultaten
1. Stabiele populatiegroei: de Longmarsauruspopulatie is toegenomen van 127 in 2011 tot 190 in 2024, een toename van 49%, met een stabiele populatiestructuur, dicht bij de milieucapaciteit maar in dynamisch evenwicht.

2. Gedragsmatige en ecologische aanpassingen: het verduidelijken van het dagelijkse activiteitenritme en de seizoensgebonden dieetveranderingen van de Yunnan-snuitneusapen, en het bieden van wetenschappelijke ondersteuning voor het beheer van voedselbronnen.

3. Synergetisch effect tussen technologie en gemeenschap: Gestandaardiseerde monitoring heeft de nauwkeurigheid van de positiebepaling van menselijke inmenging verbeterd, en deelname van de gemeenschap heeft de frequentie van inmenging in de zomer met 15% jaar-op-jaar verminderd in 2024, wat een repliceerbaar model oplevert voor vergelijkbare beschermde gebieden.

4. Doorbraak in de bescherming van kleine populaties: Het voortbestaan van de Tianchi populatie is bevestigd door het monitoren van uitwerpselen en sporen, en als meest zuidelijke populatie van de Yunnan slingeraap legt het de basis voor het bestuderen van de verspreidingsgrenzen van soorten en de planning van habitatcorridors.

Door middel van de geïntegreerde strategie van "wetenschappelijke monitoring - habitatherstel - gemeenschapsbeheer" heeft het programma de bedreigingen van de stagnerende populatiegroei, habitatversnippering en menselijke inmenging waarmee de Yunnan-snuitapen worden geconfronteerd, effectief verminderd en een gesloten managementparadigma van "monitoring - beoordeling - interventie" voor de bescherming van de bedreigde soort opgeleverd. Dit biedt een "monitoring-beoordeling-interventie" paradigma voor het behoud van bedreigde diersoorten.

Laatst bijgewerkt: 31 Oct 2025

35 Weergaven

Foto- en videogalerij

Context

Uitdagingen

Bosbranden

Verlies van ecosystemen

Ontwikkeling van infrastructuur

Gebrek aan infrastructuur

Gebrek aan technische capaciteit

I. Problemen met de habitat .

Het leefgebied is gefragmenteerd door de aanleg van wegen, uitbreiding van de landbouw, etc., waardoor genenuitwisseling tussen populaties wordt belemmerd. Tegelijkertijd ligt het leefgebied dicht bij de milieucapaciteit en is de ruimte voor populatiegroei beperkt, waardoor de overlevingsdruk nog verder toeneemt.

Ten tweede is antropogene verstoring prominent aanwezig

De veelvuldige activiteiten van de lokale bevolking, zoals grazen, paddenstoelen plukken en brandhout kappen, tasten direct het leefgebied van de aap aan en vernietigen voedselbronnen. Daarnaast vormen menselijke activiteiten zoals de ontwikkeling van toerisme ook een potentiële bedreiging voor hun leefomgeving.

III. Onvoldoende beschermingscapaciteit

Populatiemonitoring is gebaseerd op traditionele methoden, met een lage efficiëntie in het verzamelen van gegevens en een beperkt bereik, waardoor het moeilijk is om de populatiedynamiek nauwkeurig in kaart te brengen. Tegelijkertijd ontbreekt het de natuurbeschermingsteams aan deskundige begeleiding en geavanceerde apparatuur, waardoor de wetenschap en de effectiviteit van de beschermingsmaatregelen worden beperkt.

Schaal van implementatie

Nationaal

Ecosystemen

Agrobosbouw

Rangeland / weiland

Gematigd loofbos

Toendra of montane graslanden

Thema

Integratie van biodiversiteit

Locatie

Yunlong County, Dali Bai autonome prefectuur, provincie Yunnan, Volksrepubliek China

Oost-Azië

Proces

Samenvatting van het proces

I. Technische ondersteuning en standaardisatie van gegevens: de hoeksteen van wetenschappelijke bescherming
Gestandaardiseerde gegevensverzameling en verbetering van technische apparatuur vormen de onderliggende structuur van het behoudssysteem, dat rechtstreeks bepalend is voor de nauwkeurigheid van het toezicht en de effectiviteit van de besluitvorming. Volgens de documenten waren als gevolg van de onregelmatigheid van de gegevensregistratie in het beginstadium slechts 42 dagen gegevens geldig tijdens de 88 dagen veldwerk, en was het volledigheidspercentage van de locaties met apenactiviteiten minder dan 60%. Door het samenvoegen van de 15-minuten-scan-samplingmethode, het verbeteren van de infraroodcamera (1 km×1 km raster) en GPS-volgtechnologie, heeft de Longmashan-populatie een nauwkeurige kwantificering van gedragsritmes (eetpieken van 8:00-11:00 en 15:00-18:00) en habitatgebruik (3.000-3.200m kernhoogtegebied) bereikt. Deze gegevens verschaften het deskundigenteam een kritische basis, zoals de bevinding van een verhouding van 2,10:1 tussen volwassen vrouwtjes en jonge apen, die het wetenschappelijke oordeel dat de populatie haar milieucapaciteit nadert, direct ondersteunt.
De verbetering van de technische apparatuur heeft ook de effectiviteit van andere elementen versterkt: het gedrag van de apen, vastgelegd met high-definition camera's, is publiciteitsmateriaal voor de gemeenschap geworden, waardoor de dorpelingen zich meer bewust zijn geworden van natuurbehoud; de GPS-gegevens hebben de mate van versnippering van de habitat verduidelijkt door middel van QGIS-analyse (Tianchi populatie perimeter-oppervlakte ratio van 14,57), wat ruimtelijke coördinaten oplevert voor de aanleg van de corridor.
Deskundigenteam en langetermijnmonitoring: de kernmotor voor optimalisatie van de besluitvorming
Het deskundigenteam en de langetermijnmonitoring vormen een gesloten lus van "monitoring-analyse-feedback" om de wetenschappelijkheid en continuïteit van de beschermingsstrategie te garanderen. Deskundigen van de Universiteit van Dali en andere instellingen bevestigden de genetische diversiteit van de Tianchi populatie door middel van DNA-analyse van uitwerpselen, en gecombineerd met de populatiegegevens van 1988-2024 (van meer dan 50 tot meer dan 190), onthulden ze de trend van een afname van 42% in de populatiegroei en stelden vervolgens de behoudsstrategie voor om "prioriteit te geven aan habitatuitbreiding boven populatievergroting". De trend van "42% afname in de populatiegroei" werd onthuld en vervolgens werd de behoudsstrategie voorgesteld van "prioriteit geven aan habitatuitbreiding boven populatievergroting".
Deskundige begeleiding verbetert direct de kwaliteit van de monitoring: Als reactie op het gebrek aan gegevens aan het begin van de Tianchi populatie (slechts 5 infraroodcamera's en 2 fecesmonsters), ontwierp het deskundigenteam het "Trace Recognition + Infrared Camera Grid Deployment" programma, dat met succes het voortbestaan van de populatie in 2024 controleerde. Dit model van "technische begeleiding - verzamelen van gegevens - optimaliseren van strategieën" maakt het mogelijk om instandhoudingsmaatregelen te baseren op wetenschappelijk bewijs.
Databank van voedselbronnen en behoud van habitats: materiële garanties voor het overleven van soorten
De oprichting van de voedselbronnendatabase (er werden 26 plantensoorten geregistreerd, waarvan 67,4% Pinus sylvestris) levert precieze doelen op voor het herstel van habitats. In het document wordt erop gewezen dat het Yunnan hemlockbos (1713 m²) de belangrijkste habitat is voor de populatie in Longma Mountain, en dat de verspreiding van pijnboompitten als "winterrustvoedsel" rechtstreeks van invloed is op de overlevingskansen van de apen in de winter. Op basis hiervan heeft het reservaat doelgericht het hemlockbos in stand gehouden en tegelijkertijd de habitatversnippering verminderd door optimalisatie van de vuurlijnen (het habitatgebied van de Tianchi-populatie werd uitgebreid van 1,24 km² tot 3,23 km²).
De voedseldatabase is gekoppeld aan technische monitoring: wanneer infraroodcamera's apen vastleggen die zich voeden met nieuwe planten (bijv. saffraanschizandra), kan het team van experts de voedseldata snel bijwerken en de beschermingsstrategie aanpassen. Deze keten van "identificatie van hulpbronnen - herstel van habitats - aanpassing van het dieet" zorgt ervoor dat de soort zich op lange termijn kan aanpassen aan de omgeving.
Participatie van de gemeenschap en preventie en controle van verstoring: sociale steun voor behoud ter plaatse
Medebeheer door de gemeenschap en preventie en controle van verstoring zijn de eindpunten van de implementatie van behoudsmaatregelen, en hun effectiviteit hangt af van de synergetische ondersteuning van de voorgaande elementen. Door het tonen van infrarood camerabeelden en gegevens over de bevolkingsgroei (bijv. 280% toename van de Longmashan bevolking), zijn de bewoners van de gemeenschap overgestapt van "passieve medewerking" naar "actieve deelname" en zijn er 15 dorpspatrouilleteams gevormd, met een daling van 15% op jaarbasis in de frequentie van antropogene verstoring en een daling van 23% in de intensiteit van verstoring in de zomer vergeleken met 2015. In 2024 zal de frequentie van menselijke verstoring op jaarbasis met 15% zijn afgenomen en zal de intensiteit van verstoring in de zomer met 23% zijn afgenomen ten opzichte van 2015.
De deelname van de gemeenschap wordt ook gebruikt voor het verzamelen van gegevens: de informatie die dorpelingen verstrekken over "paddenstoelenoogstroutes" en "begrazingshaarden" helpt het reservaat om het risico op verstoring in kaart te brengen en seizoensgebonden uitsluitingszones in te stellen (bijv. het sluiten van het kernvoedergebied tijdens de paddenstoelenoogstperiode in de zomer). Deze opwaartse spiraal van "gegevensgestuurde gemeenschap-actie-vermindering van verstoring" heeft de reisafstand van de Longmashan-apen in de zomer met 27% verminderd, hun energieverbruik verlaagd en hun voortplantingssucces verhoogd (AF:I-verhouding van 2,5).

Bouwstenen

Nationaal natuurreservaat Yunnan Yunlong Tianchi

Het behoud van de slingeraap in Yunnan moet steunen op drie kernsystemen: technische ondersteuning, een samenwerkingsnetwerk en een wetenschappelijk beheerproces, om nieuwe uitdagingen zoals habitatversnippering, menselijke inmenging en onvoldoende behoudscapaciteit systematisch aan te pakken, met de volgende specifieke onderdelen:
I. Technische ondersteuning: innovatie in instrumentatie en wetenschappelijke methoden
1. Verbetering van monitoringapparatuur
 Zeer nauwkeurige observatie-instrumenten: uitgerust met monoculairen, GPS-locators, infraroodcamera's (bijv. 1 km×1 km raster) en Patrol Assistant App, worden realtime registratie en trajectanalyse van apenactiviteitslocaties gerealiseerd, ter vervanging van de traditionele papieren registraties en ter verbetering van de nauwkeurigheid van de gegevens (bijv. 40% minder fout bij het monitoren van de dagelijkse bewegingsafstand van de Longmashan populatie).
 apparatuur voor beeld- en gegevensanalyse: er worden high-definition camera's en nachtkijkers gebruikt om het gedrag van de apen te registreren, en QGIS-software analyseert de intensiteit van het habitatgebruik om het probleem van habitatversnippering en dynamische monitoring op te lossen (bijv. het identificeren van kerngebruiksgebieden zoals driepoten en heuphutten).
2. Gestandaardiseerde monitoringmethoden
 Populatie- en gedragsmonitoring: directe observatiemethode (bv. meer dan 190 individuen tellen in de Longma Mountain populatie in 2024), instantaneous scanning sampling methode (intervallen van 15 minuten om voedsel/beweging/rust/sociaal gedrag te registreren), gecombineerd met eenrichtings ANOVA om de verschillen in gedragsritmes te testen, om de structuur van de populatie (volwassen vrouwtjes vs. jonge apen 2.10: 1) en activiteitspatronen (bv. 1) en activiteitspatronen (bv. bimodale voedingspieken: 8:00-11:00 en 15:00-18:00).
 Onderzoek naar voedsel en bedreigingsfactoren: registreer het voedingsgedrag van 26 plantensoorten in 12 families (bijv. 67,4% van de ananas) en stel een database met voedselbronnen samen; registreer 96 antropogene activiteiten zoals begrazing en het plukken van paddenstoelen aan de hand van de intensiteitsindeling voor verstoring (niveau 1-3) en maak de piek van verstoring in de zomer duidelijk (intensiteit van 4,23), zodat er een basis is voor gerichte preventie en controle.
II. Samenwerkingsnetwerk: synergetisch mechanisme van meerdere onderwerpen
1. Sectoroverschrijdende samenwerking op het gebied van wetenschappelijk onderzoek
 Koppeling overheid-wetenschappelijke onderzoeksinstellingen: Yunnan Yunlong Tianchi Protected Area heeft de handen ineengeslagen met het East Himalayan Research Institute van de universiteit van Dali om een team van deskundigen op te zetten met Wang Haohan als spil om langetermijnmonitoring uit te voeren (de populatie van Longmashan is van 2013 tot 2024 bijvoorbeeld met 49% toegenomen) en om de tekortkomingen van de technologie van het beschermingsteam aan de basis op te lossen.
 Integratie van internationale ervaring: Onder verwijzing naar de IUCN-normen voor het behoud van primaten, introductie van fecale DNA-analyse, satellietvolgsystemen en andere technologieën om de onderzoekscapaciteit voor genetische diversiteit van kleine populaties te vergroten (bijv. de Tianchi-populatie van ongeveer 20 individuen).
2. Medebeheer door de gemeenschap en ecologische compensatie
 Alternatieve middelen van bestaan en participatief behoud: Verminder verstoringen zoals begrazing en het kappen van brandhout door middel van eco-compensatie (bijv. subsidies voor onderboste economie) en gemeenschapspatrouilles (dorpelingen opleiden om deel te nemen aan het monitoren van apen), en verminder de frequentie van antropogene verstoringen in Longmashan met 15% op jaarbasis in 2024.
 Publiciteit en voorlichting over natuurbehoud: lezingen voor de gemeenschap tijdens het hoogseizoen voor het plukken van paddenstoelen in de zomer om de kennis van de bewoners over de voedselgewoonten van de slingeraap te vergroten (bijv. afhankelijkheid van pijnboomkuit) en het risico op vernietiging van voedselbronnen te verminderen.
III. Beheerproces: beschermingsstrategie voor de hele keten
1. Standaardisatie van gegevens en langetermijnmonitoring
 gestandaardiseerde gegevensverzameling: gestandaardiseerde registratiesjablonen (bv. apenactiviteitslocaties, geconsumeerde plantensoorten) om ervoor te zorgen dat geldige gegevens beschikbaar zijn voor 42 van de 88 dagen van monitoring; oprichting van een drieledige database van "individu-populatie-habitat", waarin 26 voedselspecimens en de habitathoogteverdeling (3000-3200m kernzone) zijn geïntegreerd. De database bevat 26 voedselspecimens en de hoogteverdeling van habitats (kernzone 3000-3200 meter).
 dynamisch beoordelingsmechanisme: gebruik van een populatiegroeimodel (1,13:1 verhouding tussen volwassen en jonge individuen) om de capaciteit van de habitat te beoordelen en de beschermingsfocus aan te passen aan de intensiteit van seizoensgebonden verstoring (bijv. meer patrouilles in het Waipangzi-gebied in de zomer).
2. Habitatherstel en risicopreventie en -beheersing
 Aanleg van habitatcorridors: Als antwoord op het probleem van isolatie van de Tianchi populatie (op slechts 0,7 km afstand van het dorp), plan corridors tussen bosgebieden (bijv. het verbinden van 1,24 km² en 1,58 km² kerngebied) om de blokkade van genenuitwisseling veroorzaakt door wegen en dorpen te verlichten.
 Emergency Response System: stel een mechanisme in om individuen met verwondingen en ziekten te helpen (bijv. het geval van de Yunnan-snuitneusapen in Shangxiao Village in 2015), en rust EHBO-uitrusting en deskundig overleg uit om het risico op overlijden door een ongeluk te verminderen.
3. Beleid en financiële steun
 Juridische en planningsondersteuning: op basis van de wet op de bescherming van wilde dieren is de slingerneusaap in Yunnan opgenomen in de nationale lijst van beschermde diersoorten en opgenomen in de rode lijn van ecologische bescherming; de lokale overheid wijst speciale fondsen toe voor het plaatsen van infraroodcamera's (bijv. 5 camera's in het Tianchi-gebied) en de opleiding van toezichthoudend personeel.
 langetermijnfinancieringsmechanisme: integratie van donaties van openbare welzijnsorganisaties (bijv. Tencent Public Welfare's "Yunnan Snub-nosed Monkey Conservation Plan") en internationale samenwerkingsprojecten om de duurzaamheid van de bouw van de voedselbrondatabase en de compensatie van de gemeenschap te garanderen.
Samenvatting
Het behoud van de slingerapen van Dian heeft een gesloten circuit gevormd van "monitoring-onderzoek-interventie-feedback" door de nauwkeurigheid van de monitoring met behulp van technologie, samenwerking om menselijke conflicten op te lossen en proces-gegarandeerde effectiviteit van het beheer. In de toekomst is het noodzakelijk om de technologie voor het volgen van de zuidelijke populaties (bijv. de Tianchi populatie) verder te versterken en het bereik van gezamenlijk beheer uit te breiden, om de nieuwe uitdagingen van klimaatverandering en het terugtrekken van habitats het hoofd te bieden en de overgang van de populatie van "stabiel herstel" naar "groei van hoge kwaliteit" te bevorderen.

Sleutelfactoren

I. Beleid en wettelijke bescherming
China heeft de Yunnan-snuitneusaap geclassificeerd als een belangrijke nationale diersoort die strenge bescherming geniet op grond van de wet op de bescherming van wilde dieren, en controleert de habitat streng door middel van het ecologisch beschermingssysteem met rode lijnen. Regeringen op alle niveaus hebben speciale plannen uitgevaardigd en een aantal nationale natuurreservaten opgericht, zoals Baima Snow Mountain en Yunlong Tianchi, om een beschermingsnetwerk op te bouwen dat het kernverspreidingsgebied bestrijkt en institutionele steun te bieden voor het overleven van de populatie.
Verbetering van het systeem van beschermde gebieden
De beschermde gebieden hebben de versnippering van habitats verbeterd door maatregelen zoals het teruggeven van landbouwgrond aan bossen en de aanleg van ecologische corridors. In het Yunlong Tianchi Protected Area bijvoorbeeld, het meest zuidelijke verspreidingsgebied van de Yunnan slingeraap, is de afgelopen jaren een nieuwe "Tianchi populatie" van ongeveer 20 individuen ontdekt, wat bevestigt dat de beschermingsmaatregelen het verspreidingsgebied van de soort effectief hebben uitgebreid en de druk van geïsoleerde habitats hebben verlicht.
Medebeheer door de gemeenschap en ecologische compensatie
Het model van "gezamenlijk beheer door de gemeenschap" is geïmplementeerd om de afhankelijkheid van de bewoners van de habitat te verminderen door middel van eco-compensatie en alternatieve middelen van bestaan (bijv. economie onder het bos, ecotoerisme). De lokale gemeenschap heeft een patrouilleteam gevormd om deel te nemen aan het toezicht, waardoor een opwaartse spiraal van "bescherming - voordeel" wordt gevormd en antropogene verstoringen zoals begrazing en paddenstoelenoogst worden verminderd. In 2024 toonde het toezicht aan dat de populatie in Longmashan meer dan 190 mensen telde, een toename van 49% ten opzichte van 2011.
Technologie en ondersteuning wetenschappelijk onderzoek
Infraroodcamera's, GPS-tracking en andere technologieën worden geïntroduceerd om de nauwkeurigheid van de monitoring te verbeteren, en er worden een database met voedselbronnen en een populatiedynamisch model opgezet. Een team van experts is voor langere tijd in het gebied gestationeerd om begeleiding te bieden, en in combinatie met gedragsecologisch onderzoek (bijv. dagelijkse activiteitsritmes, analyse van voedselgewoonten) om het wetenschappelijke karakter van de beschermingsstrategie te optimaliseren en gegevensondersteuning te bieden voor het populatiebeheer.
V. Sociale overwegingen en internationale samenwerking
Als "vlaggenschipsoort" heeft de soort veel publieke aandacht gekregen, en openbare welzijnsorganisaties, bedrijven en internationale agentschappen hebben het beschermingsproject gesteund door middel van financiële donaties en technische samenwerking. Het onderzoeksteam heeft samengewerkt met de IUCN en andere internationale organisaties om onderzoeksresultaten te publiceren, wat de internationale erkenning van beschermingspraktijken heeft bevorderd.

Geleerde les

I. Ervaring met natuurbehoud

1. Effectief systeem van beschermde gebieden en herstel van de populatie

 Aanleg van een netwerk van beschermde gebieden: door de oprichting van nationale natuurreservaten zoals Yunlong Tianchi zijn er barrières voor de bescherming van de belangrijkste habitats gevormd. De populatiegrootte van Longmashan is toegenomen van meer dan 50 in 1988 tot meer dan 190 in 2024, met een continue stijging in de afgelopen 30 jaar en een toename van 49% in de periode 2011-2024. De verhouding tussen volwassen vrouwtjes en jonge apen is gestabiliseerd op 2,10:1 en de populatiestructuur is gezond.

 Ontdekking van een nieuwe populatie en uitbreiding van het verspreidingsgebied: In 2024 werd een nieuwe "Tianchi populatie" van ongeveer 20 individuen ontdekt in het zuidwesten van het Tianchi reservaat, waardoor de zuidelijke grens van het verspreidingsgebied van de Yunnan slingeraap 40 kilometer zuidwaarts werd verlegd en het de meest zuidelijke populatie werd, wat de effectiviteit bevestigt van de beschermingsmaatregelen om het verspreidingsgebied van de soort uit te breiden.

2. Wetenschappelijke monitoring en onderzoeksondersteuning

Toepassing van  technologie: Infraroodcamera's (1 km×1 km raster), GPS-tracering, QGIS-habitatanalyse en andere technologieën worden gebruikt om de populatiedynamiek en het habitatgebruik nauwkeurig te monitoren. Gedragsgegevens werden geregistreerd door middel van onmiddellijke scanning sampling-methode (intervallen van 15 minuten) voor de Longmashan-populatie om de voedselpieken (8:00-11:00 en 15:00-18:00) en kernactiviteitenzones (3000-3200 m hoogteband) te verduidelijken.

 Voedselgewoonten en habitatstudie: een databank over voedselgewoonten opzetten met 26 plantensoorten, bevestigen dat Pinus sylvestris 67,4% van de voedselsamenstelling voor zijn rekening neemt, en zich richten op de bescherming van belangrijke vegetatie, zoals Yunnan hemlockbossen, om de voedselvoorziening in de winter veilig te stellen.

3. Participatie van de gemeenschap en preventie en bestrijding van verstoring

 Medebeheermodel van de gemeenschap: patrouilles van dorpelingen vormen om deel te nemen aan het toezicht, en verstoringen zoals begrazing en het oogsten van paddenstoelen verminderen door ecologische compensatie (bijv. subsidies voor de onderbouweconomie). 2024 De frequentie van antropogene verstoringen in de Longmashan-bevolking zal jaar na jaar met 15% afnemen, en de intensiteit van verstoringen in de zomer zal met 23% afnemen vergeleken met die in 2015.

 Conservation Awareness Enhancement: publiciteit in de gemeenschap in combinatie met infrarood camerabeelden om bewoners te stimuleren op eigen initiatief een inspectiesysteem voor brandlijnen op te zetten om de impact van antropogene activiteiten op de apenpopulatie te verminderen.

4. Regio-overschrijdende samenwerking en beleidsgarantie

 Koppeling van wetenschappelijke onderzoeksinstellingen: Yunlong Tianchi Reserve heeft de handen ineengeslagen met de Universiteit van Dali en andere universiteiten om een team van deskundigen te vormen voor langetermijnonderzoek op het gebied van populatiegenetica en om de genetische diversiteit van de Tianchi populatie te bevestigen door middel van fecaal DNA-onderzoek in 2024.

 Juridische en planningsondersteuning: Op basis van de wet op de bescherming van wilde dieren werd de slangenaap van Yunnan opgenomen in de nationale lijst van beschermde diersoorten en opgenomen in de rode lijn van ecologische bescherming, en de lokale overheid heeft speciale middelen vrijgemaakt voor het verbeteren van de monitoringapparatuur (er werden bijvoorbeeld vijf infraroodcamera's geïnstalleerd in het Tianchi-gebied).

II. Belangrijkste geleerde lessen

1. Versnippering van habitats en dreigende isolatie

 Geografische isolatie is toegenomen: bestaande populaties zijn ernstig geïsoleerd door wegen en dorpen. Longmashan- en Tianchi-populaties liggen slechts 40 km uit elkaar, maar genetische uitwisseling is onmogelijk door habitatversnippering; het habitatgebied van de Tianchi-populatie is slechts 3,23 km², dat verdeeld is door weilanden en brandgangen, en de verhouding omtrek-gebied bedraagt 14,57, wat het risico op achteruitgang voor kleine populaties verergert.

 Knelpunt van milieucapaciteit: De verhouding tussen volwassen en jonge individuen van de Longmashan populatie bereikt 1,13:1, dicht bij de bovengrens van de milieucapaciteit, en de gemiddelde jaarlijkse groei van 2012-2024 is 42% lager dan die vóór 2011, dus het is noodzakelijk om de uitbreiding van habitats en de aanleg van corridors te versterken.

2. Onvoldoende monitoringcapaciteit en standaardisering van gegevens

 Problemen met de gegevenskwaliteit: onregelmatige monitoringregistraties resulteerden in slechts 42 dagen geldige gegevens van de 88 dagen veldwerk, en de volledigheid van de registraties van apenactiviteitslocaties was minder dan 60%, wat de nauwkeurigheid van de analyse van de populatiedynamiek beïnvloedt.

 Achterblijvende technische uitrusting: gebrek aan high-definition camera's en nachtzichtapparatuur om belangrijke gedragingen van apen in open gebieden vast te leggen; er werden slechts vijf infraroodcamera's geïnstalleerd in de Tianchi-populatie en er werden slechts twee fecesmonsters genomen in 2024, wat onvoldoende gegevens zijn om de populatiegrootte te beoordelen.

3. Menselijke verstoring en conflicten over natuurbehoud

 Seizoensgebonden verstoringen zijn prominent aanwezig: antropogene verstoringen hebben geleid tot een afname van 18% van de voedertijd en een toename van 27% van de dagelijkse afstand die apen afleggen.

 Beperkte aandacht voor alternatieve middelen van bestaan: sommige gemeenschappen zijn nog steeds afhankelijk van traditionele veeteelt en de ecologische compensatie (jaarlijkse subsidie per hoofd van de bevolking van ongeveer 1.200 RMB) is onvoldoende om de economische verliezen te compenseren.

4. Onvoldoende raakvlak tussen wetenschappelijk onderzoek en natuurbehoud

 Gebrek aan deskundige begeleiding: de overeenkomst vereist 60 dagen deskundige begeleiding per jaar, maar in de praktijk heeft dit alleen betrekking op de Longmashan populatie, en de Tianchi populatie mist kansen om apen te volgen vanwege een gebrek aan technische training en onvoldoende vermogen van rangers om sporen te herkennen.

 De mechanismen voor langetermijnmonitoring zijn zwak: er is geen interjaarlijkse populatiedatabase opgezet en er is geen model voor vroegtijdige waarschuwing voor de langetermijntrend van de "terugtrekking naar grotere hoogten" van de Yunnan-snusaap (300 m/decade aan hoogtewinst in zijn zuidelijke verspreidingsgebied), waardoor het moeilijk is om te reageren op potentiële bedreigingen door klimaatverandering.

Het behoud van de Yunnan-snuitapen heeft geleid tot herstel van de populatie door beleidsbescherming, wetenschappelijke en technologische ondersteuning en participatie van de gemeenschap, maar de problemen van versnippering van habitats, onvoldoende monitoringcapaciteit en menselijke inmenging moeten nog steeds worden opgelost. In de toekomst moeten we de aanleg van habitatcorridors, gestandaardiseerde gegevensverzameling, regio-overschrijdende samenwerking op het gebied van wetenschappelijk onderzoek en steun van de gemeenschap voor duurzame middelen van bestaan versterken om het hoofd te kunnen bieden aan de samengestelde uitdagingen van de afname van kleine populaties en milieuveranderingen.

Invloeden

I. Milieueffecten: herstel van soorten en stabiliteit van ecosystemen
1. Aanzienlijke populatiegroei

De Longmashan populatie is toegenomen van meer dan 50 individuen in 1988 tot meer dan 190 individuen in 2024, met een continue toename in de afgelopen 30 jaar en een toename van 49% in de periode 2011-2024; de verhouding tussen volwassen vrouwtjes en jonge apen heeft zich gestabiliseerd op 2,10:1, met een gezonde populatiestructuur die dicht bij de theoretische stabiele waarde (2:1) ligt.
De onlangs ontdekte Tianchi-populatie (ongeveer 20 individuen) verlegt de zuidelijke grens van het verspreidingsgebied van de Yunnan-snuitapen 40 kilometer naar het zuiden, waardoor het momenteel de meest zuidelijke populatie is en de ecologische niche van de soort wordt uitgebreid.
2. Bescherming van habitats en behoud van ecosystemen

Het kerngebied van de Longmashan apenpopulatie (3000-3200 m hoogte) is bedekt met Yunnan hemlock bossen (1713 hm²), met Pinus sylvestris die 67,4% van de voedselsamenstelling uitmaakt, en de integriteit van de alpine naaldbosecosystemen is gewaarborgd door gerichte bescherming van belangrijke vegetatie.
De habitat van de Tianchi-populatie beslaat een oppervlakte van 3,23 km², die wordt aangetast door versnippering, maar de regionale biodiversiteit in stand houdt door bospatches van 1,24 km² en 1,58 km² met elkaar te verbinden via de aanleg van corridors.
3. Technische monitoring ter ondersteuning van ecologisch onderzoek

De infraroodcamera (raster van 1 km×1 km) en GPS-volgtechnologie zorgen voor nauwkeurige monitoring en de Longmashan-apen verplaatsen zich over een afstand van 1.269±233 m per dag, met een significant seizoensverschil (1.492 m in de zomer vs. 1.117 m in de herfst), wat gegevens oplevert voor de studie van gedragsaanpassingen onder invloed van klimaatverandering.
II. Sociale effecten: participatie van de gemeenschap en bewustwording over natuurbehoud
1. Medebeheermodel van de gemeenschap om menselijke inmenging te verminderen

Door de vorming van 15 patrouilleteams van dorpelingen is de frequentie van antropogene verstoring van de Longmashan bevolking in 2024 op jaarbasis met 15% gedaald en is de intensiteit van verstoring in de zomer met 23% gedaald ten opzichte van 2015; het aandeel van begrazing (51 keer) en het plukken van paddenstoelen (19 keer) is gedaald van 73% naar 62%.
Deelname van de gemeenschap aan vuurlijnpatrouilles en beelden van infraroodcamera's werden gebruikt voor publiciteit en voorlichting, wat leidde tot de spontane instelling van seizoensgebonden uitsluitingszones door de bewoners, bijv. de sluiting van kernvoederzones tijdens de zomerperiode voor het oogsten van paddenstoelen.
2. Toezicht op capaciteitsopbouw en kennisverspreiding

Rangers leerden sporen herkennen door middel van technische training en de volledigheid van de registratie van de Longmashan apenactiviteit steeg van minder dan 60 procent naar 72 procent; dorpelingen hielpen bij het verzamelen van 32 sporengegevens tijdens het Tianchi populatieonderzoek, wat belangrijk bewijsmateriaal opleverde voor de bevestiging van nieuwe populaties.
III. Economische effecten: ecologische compensatie en duurzaam levensonderhoud
1. Ecologisch compensatiemechanisme voor behoudssynergie

Door middel van eco-compensatiemaatregelen zoals subsidies voor bosexploitatie, die de afhankelijkheid van de gemeenschap van traditionele veeteelt verminderen, zullen de families van dorpelingen die deelnemen aan patrouilles een gemiddelde jaarlijkse inkomensstijging hebben van ongeveer 1.200 RMB in 2024 (gebaseerd op de ecologische compensatienorm van de Conservation Authority).
Alternatieve middelen van bestaan bestrijken 8 dorpen rond het beschermde gebied, waarbij 320 boerengezinnen betrokken zijn, wat indirect de incidentie van stroperij en stroperij met 40% vermindert.
2. Koppeling tussen onderzoek en natuurbeschermingsindustrie

Langdurig onderzoek door een team van deskundigen (Dali Universiteit, enz.) heeft geleid tot de aankoop van lokale bewakingsapparatuur (bijv. 5 infraroodcamera's) en de vraag naar diensten voor gegevensanalyse, waardoor indirect 12 banen zijn gecreëerd en jaarlijks ongeveer 500.000 RMB in wetenschappelijk onderzoek wordt geïnvesteerd.
Samenvatting
Door het synergetische mechanisme van populatieherstel, habitatbehoud en gemeenschapsparticipatie heeft de beschermingsoplossing multidimensionale voordelen opgeleverd: op milieugebied is de populatie van de Yunnan slingeraap met 49% toegenomen, is zijn verspreidingsgebied met 40 km uitgebreid en is de dekking van belangrijke vegetatie vergroot; op sociaal gebied is de verstoring door de gemeenschap met 15% verminderd en is het bewustzijn over natuurbehoud aanzienlijk vergroot; en op economisch gebied hebben de eco-compensatie en de investeringen in wetenschappelijk onderzoek geleid tot de ontwikkeling van duurzame bestaansmiddelen. Deze resultaten bevestigen de effectiviteit van het model "technische ondersteuning-gemeenschap co-management-beleidsgarantie" bij het behoud van bedreigde diersoorten en bieden een praktisch voorbeeld van biodiversiteitsbehoud en regionale duurzame ontwikkeling.

Begunstigden

Populatie doodshoofdaapjes in Yunnan: de populatie in het Longma-gebergte is toegenomen van meer dan 50 in 1988 tot meer dan 190 in 2024, met een continue groei in de afgelopen 30 jaar; er zijn ongeveer 20 doodshoofdaapjes nieuw ontdekt in Tianchi en hun verspreiding is 40 kilometer zuidwaarts opgeschoven vanaf de zuidelijke grens, waardoor dit de meest zuidelijke populatie is geworden, met een aanzienlijke uitbreiding van het overlevings- en verspreidingsgebied van de soort.
Lokale gemeenschap: er zijn 15 patrouilleteams van dorpelingen gevormd; de frequentie van menselijke inmenging zal in 2024 met 15% zijn afgenomen en het gemiddelde jaarinkomen van gezinnen die deelnemen aan de patrouilles zal met ongeveer 1.200 yuan zijn toegenomen; 320 huishoudens in 8 dorpen komen in aanmerking voor alternatieve middelen van bestaan en het aantal gevallen van stroperij is met 40% afgenomen en het bewustzijn van bescherming is vergroot.
Wetenschappelijk onderzoek en economie: het onderzoek van het deskundigenteam ter plaatse leidt tot de aanschaf van bewakingsapparatuur (bijv. 5 infraroodcamera's), creëert indirect 12 banen, met een jaarlijkse uitgave voor wetenschappelijk onderzoek van ongeveer 500.000 RMB, en bevordert de synergie tussen regionale ecologische bescherming en duurzame ontwikkeling.

Wereldwijd biodiversiteitsraamwerk (GBF)

GBF Doel 1 - Alle gebieden plannen en beheren om het verlies aan biodiversiteit te verminderen

GBF Doel 5 - Duurzame, veilige en legale oogst van en handel in wilde soorten garanderen

GBF Doel 9 - Wilde soorten duurzaam beheren ten gunste van mensen

GBF Doel 11 - De bijdragen van de natuur aan mensen herstellen, in stand houden en verbeteren

GBF Streefdoel 20 - Capaciteitsopbouw, technologieoverdracht en wetenschappelijke en technische samenwerking voor biodiversiteit versterken

GBF Doel 21 - Ervoor zorgen dat kennis beschikbaar en toegankelijk is als leidraad voor biodiversiteitsacties

Duurzame Ontwikkelingsdoelen

SDG 11 - Duurzame steden en gemeenschappen

SDG 16 - Vrede, rechtvaardigheid en sterke instellingen

SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen

Verhaal

De "boomplant expert" op de rotsachtige hellingen: Zhao Dingbao en de "levensbrug" van de Yunnan snub-neus apen I. De eerste spade grond op de koude hellingen

In het vroege voorjaar van 2018, op de noordelijke helling van het Yunlong Tianchi Reserve op 3.000 meter hoogte, rolde de koude wind sneeuwdeeltjes in het gezicht van Zhao Dingbao. De 42-jarige ranger hield een schop vast en groef de eerste boomkuil op de blootgestelde rotsachtige helling. De bevroren grond is zo hard als ijzer, elke schop kan slechts een gat uitknagen zo groot als de palm van de hand, de palm van de hand wreef al snel bloedblaren uit. "Op dat moment dacht ik, op deze plek groeit niet eens gras, bomen planten is een lachertje." herinnerde Zhao Dingbao zich.

Op dat moment was het reservaat net begonnen met het herstelproject van de Yunnan Golden Monkey Corridor. De 10 kilometer lange bosversnippering in het noorden en zuiden had de apen opgesplitst in geïsoleerde populaties van meer dan 180 apen in Longma Mountain en 20 apen in Tianchi. "Als de apen elkaar niet kunnen zien, zullen hun genen achteruitgaan en kan het zuidelijke deel van de populatie binnen 10 jaar verdwijnen." De woorden van de onderzoekers zijn als stenen die op het hart van Zhao Dingbao drukken. Hij is een inwoner van de township Cangtou, die is opgegroeid met de legende van de "besneeuwde bergelfen", maar hij heeft de strik van de stropers en de gekapte sparren met eigen ogen gezien.

De eerste partij van 500 sparrenzaailingen werd geplant, maar na een maand waren er minder dan 100 over. De overlevingskans was minder dan 20 procent vanwege de instabiele wortelsystemen veroorzaakt door konijnen, wind en sneeuw, en ondiepe grond. Zhao Dingbao hurkte voor de dode jonge boompjes, kijkend naar de apen in de verte in de restanten van het bos moeilijk om te foerageren voor voedsel, plotseling rode ogen: "kan ze niet laten zoals deze jonge boompjes, in onze handen kan niet overleven."

Ten tweede, de koppigheid in de "vier-stappen-boomplantmethode".

In de volgende drie jaar werd Zhao Dingbao een "spijkerhuishouden" op de rotsachtige helling. Bij het aanbreken van de dag op de rug van de jonge boompjes op de berg, met broodjes in het bos die de hele dag op hun hurken zaten, tot de sterren opkwamen voordat ze in het donker de berg afgingen. Hij ontdekte dat de gewone boomplantmethode op grote hoogte gewoon niet werkt: "de grond is te los, de wind zal vallen; de kuil is te ondiep, de wortels zijn niet stabiel."

Na een regenbui zag hij verschillende wilde sparren naast de weggespoelde jonge boompjes staan. Pas toen hij de grond afpelde, realiseerde hij zich dat de wortels van de bomen diep in de rotsspleten geworteld waren en dat de grond eromheen in plaats daarvan een beschermende laag was geworden nadat deze door de regen was samengeperst. "Dus het is niet dat de berg weigert om bomen te laten groeien, het is dat we het temperament van de berg niet begrijpen." Zhao Dingbao was plotseling verlicht.

Hij begon de "bodemmethode" te testen: de kuil werd 80 cm diep gegraven (30 cm dieper dan normaal), het grind werd eruit gezeefd en vermengd met humus; nadat de jonge boompjes waren geplant, werd de grond stevig aangestampt met de voeten, en vervolgens werden er drie palen geslagen, omgeven door prikkeldraad om knagen te voorkomen. Deze set van later samengevat als "vijver spelen diep, bodem betreden stevig, stapel spelen stabiel, gaas rond strak" "vier-stap boom plantmethode", zodat de 2019 geplant 1.000 jonge boompjes overlevingskans onmiddellijk vermeld 50%.

De gevaarlijkste keer, om de jonge boompjes te redden die gebogen waren door de sneeuwstorm, gleed hij uit op een steile helling, rolde zeven of acht meter de sneeuwhelling af, werd tegengehouden door een oude boom. "Klom het eerste ding is om de jonge boompjes aan te raken, vond dat niet gebroken, het hart dan wat alle solide." Nu spreken licht, maar de 10 centimeter litteken op zijn pols, nog steeds behoudt de sporen van de rots bezuinigingen op dat moment.

Van "Boswachter" naar "Boomdokter"

In 2021 breidde Zhao Dingbao zijn boomplantgebied uit tot 822 mu. Hij werkte niet langer alleen - het reservaat richtte een 20-koppig "bebossingscommando" op en hij werd een technische gids. Elke dag nam hij het team mee naar de bergen, hand in hand om hen te leren grond te zeven, op te stapelen en schor te schreeuwen. "Meester Zhao's ogen zijn scherper dan een microscoop, en als de bladeren van een boom geel worden, kan hij zien of het gebrek aan water of insectenbeten zijn," zei Xiao Li, een jong lid van het team. Xiao Li, een jong teamlid, zei.

Om de jonge boompjes sterk te laten groeien, volgde Zhao Dingbao de onderzoekers om "plantenvoeding" te leren. Hij ontdekte dat de Huashan den de voorkeur geeft aan zure grond, dus verzamelde hij dennennaalden om de grond te verbeteren; zaailingen van sparren zijn bang voor de zon, dus plantte hij hoge stengels lijsterbes naast de zon. Hij begroef ook bamboebuizen in de bosbodem om regelmatig de vochtigheid van de bodem te observeren: "De bomen 'vertellen' je wanneer en hoeveel je water moet geven."

In de zomer van 2023 groeide de eerste partij sparren die door zijn handen waren geplant uit tot een hoogte van 2 meter. Een infraroodcamera registreerde een Dian-snuitneusaap die langs de stam omhoog klom naar het bladerdak en dennenappels plukte om in zijn mond te stoppen. Zhao Dingbao bekeek de video maar liefst 20 keer: "Kijk naar de manier waarop zijn poot de stam vastpakt, het is alsof je de hand van je eigen kind aanraakt." Die avond schreef hij in zijn dagboek: "De boom leeft, de aap kwam, deze weg is niet tevergeefs."

Het pratende bos en de onvervulde belofte

Tegenwoordig heeft Zhao Dingbao duizenden "groeifoto's" van jonge boompjes opgeslagen in zijn mobiele telefoon. Hij kan nauwkeurig de leeftijd en overlevingskans van elk bos bepalen en zelfs welke boom een hazennest verbergt. "Vroeger dacht ik dat bomen gewoon bomen waren, maar nu weet ik dat ze kunnen 'praten' - dit stuk spar heeft veel vruchten, wat betekent dat de regenval dit jaar goed is; dat stuk spar heeft weinig nieuwe bladeren, wat betekent dat de grond misschien niet vruchtbaar genoeg is."

Dankzij de inspanningen van hem en zijn collega's heeft het reservaat meer dan 8900 mu bebost, 997.000 bomen zoals sparren en dennen geplant en het overlevingspercentage is gestabiliseerd op meer dan 70%. Op de ooit kale rotsachtige hellingen schieten de zaailingen omhoog met een snelheid van 30 cm per jaar en er wordt verwacht dat ze 15 jaar later een doorlopend bladerdak zullen vormen en de "Brug van het Leven" zullen worden die de apen in het noorden en zuiden met elkaar verbindt.

Afgelopen winter vond Zhao Dingbao een vers spoor van apen in de buurt van de corridor, dat zich helemaal naar het zuiden uitstrekte. "Misschien zien we over een paar jaar apen uit het noorden met hun jongen springen van de bomen die we in het zuiden hebben geplant." Hij keek met een glinstering in zijn ogen naar de bewolkte bergen in de verte, "Op dat moment hang ik een rood spandoek aan de hoogste spar om ze te vertellen: deze weg hebben we voor jullie gemaakt."