Conservatiemodel van de gemeenschap voor behoud en het genereren van inkomen voor de lokale bevolking

De gemeenschappen vormen de kern van de oplossing. Zij bezitten het land en hebben de eigendomsrechten op het land. De uitdaging is dat het land in individuele percelen niet economisch productief is in de rangelandsgebieden die grenzen aan nationale parken. Wanneer gemeenschappen hun individuele percelen samenvoegen en een grote conservatie-eenheid vormen, wordt het ecologisch levensvatbaar voor natuurbehoud en kan het grote populaties wilde dieren en hun habitat ondersteunen. Deze wildpopulaties kunnen dan toeristische activiteiten ondersteunen door bezoekers aan te trekken voor safari's en natuurexpedities tegen een hogere prijs omdat het exclusiever is dan de typische nationale parken. Dit genereert op zijn beurt inkomsten die de landeigenaren kunnen betalen voor de kosten van het niet gebruiken van hun land, terwijl er andere mogelijkheden voor levensonderhoud worden gecreëerd zoals werkgelegenheid en ondersteuning van andere gemeenschapsprojecten zoals onderwijs. Het belangrijkste doel is om de gemeenschappen warm te maken voor het concept en hen te laten accepteren dat ze collectief meer voordelen op de lange termijn kunnen behalen door hun individuele land niet te omheinen of te ontwikkelen en het in plaats daarvan te gebruiken als leefgebied voor wilde dieren, samen met de andere percelen van andere gemeenschapsleden.

Het beheer van natuurlijke hulpbronnen en het mobiliseren van gemeenschappen vereist een samenspel van belanghebbenden die zeer bepalend zijn voor het succes van het community conservancy model. Er zijn mensen die betrokken zijn bij belangenbehartiging en gemeenschapseducatie en hun inbreng is erg belangrijk bij het creëren van bewustzijn en het faciliteren van informatie-uitwisseling. Dit maakt het mogelijk voor de gemeenschap om vertrouwen te ontwikkelen en hun bijdrage aan milieubehoud en uiteindelijk aan economische ontwikkeling te waarderen. De NGO's spelen een belangrijke rol bij het delen van informatie en het werven van internationale steun voor onderzoek en onderwijs. Andere belangrijke medewerkers zijn de lokale en nationale overheden die een kader ontwikkelen voor samenwerking met gemeenschappen en richtlijnen opstellen voor beheer en management van wilde dieren in gebieden buiten de conventionele nationale parken en reservaten. Het landoffice van de overheid is van cruciaal belang omdat alle zaken betreffende de toewijzing van land bij hen berusten en zij richtlijnen opstellen voor pachtcontracten en wetten die daarop van toepassing zijn. Het belangrijkste is dat alle sectoren van de gemeenschap, inclusief jongeren en vrouwen, betrokken worden bij het beheer van de conservancy en het delen van voordelen om ervoor te zorgen dat ze geïntegreerd worden in het natuurbehoud en om de duurzaamheid van het initiatief te garanderen.

Onderzoek verzamelt gegevens over milieu, geschiedenis, patronen van landgebruik en overheidsbeleid. Dit maakt het mogelijk om een basis te hebben voor het nemen van beslissingen en voor het betrekken van de gemeenschappen, de particuliere sector en de overheid. In ons geval waren de onderzoekers in staat om bewegingscorridors voor dieren zoals olifanten en migratieroutes en seizoenen van andere dieren zoals de gnoe in kaart te brengen. Dit is een nuttige richtlijn bij het vaststellen van conservatiegrenzen en voor het betrekken van beleidsmakers en gemeenschappen. Onderzoek levert nuttige informatie op voor publiciteitscampagnes op lokaal en internationaal niveau, waardoor het gemakkelijk is om steun van belanghebbenden te winnen.

Onderzoek is ook nuttig bij het maken van prognoses en het uitvoeren van monitoring om de trends van positieve en negatieve veranderingen te laten zien. We hebben zeer nuttige onderzoeksgegevens gehad die een dramatisch herstel lieten zien van tot dan toe afnemende populaties van sommige bedreigde diersoorten zoals de grote kat. Er zijn ook sociaaleconomische gegevens die de groeiende inkomenstendensen en betere resultaten op het gebied van levensonderhoud laten zien in de gemeenschappen die het natuurreservaat omringen als gevolg van de positieve effecten van het natuurreservaat.

Het succes van het model is in de eerste plaats verankerd in het zakelijke principe, bedacht en gedreven door de ethiek en het karakter van leiderschap in de particuliere sector. Het beleid en de processen van de gemeenschap en de overheid worden gehinderd door te veel bureaucratie en lethargie en kunnen zo'n ingewikkeld proces nauwelijks vooruit helpen. Leiderschap in de particuliere sector betekent dat mensen met zakelijk instinct en ambitie de mogelijkheid zien om inkomsten uit land te genereren door een win-win regeling te creëren waarbij land de wilde dieren ondersteunt die weer toerisme ondersteunen dat weer inkomsten genereert. Aangezien het betalen van huurgelden een enorme overheadpost is voor de natuurbescherming, moeten de spelers uit de privésector die het project leiden in staat zijn om markten en mensen te vinden die bereid zijn om te betalen voor het ervaren van wildreservaten in de gemeenschap waar zowel de lokale bevolking als de wilde dieren baat bij hebben. De mensen uit de particuliere sector die het natuurreservaatmodel ontwikkelen en implementeren, moeten een hoge zakelijke integriteit bezitten zodat ze legale en eerlijke partnerschappen met gemeenschappen kunnen aangaan en een langdurige en winstgevende relatie kunnen onderhouden. Hierdoor kunnen habitats en ecosystemen floreren en kan het marketingbeleid na verloop van tijd vruchten afwerpen, aangezien beide langetermijnplanning, geduld en grote offers van beide partijen vereisen.