Implementatie van FLR in systemen die zijn gekoppeld aan wilde dieren met behulp van technieken voor beheerde natuurlijke regeneratie door herders (PMNR)
Volledige oplossing
Terugkeer van wilde dieren op de eerste ALOCA-locatie. De waarneming werd gedaan in april 2024
WWF Kenya
Het landschap ten oosten van de Kilimanjaro in Kenia, dat het subdistrict Kajiado South (ongeveer 6.411 km²) beslaat, omvat diverse ecosystemen, waaronder rangelandsgebieden die ernstig zijn aangetast. Om de achteruitgang tegen te gaan, is een project voor herstel van het boslandschap (FLR) gestart, gesteund door het WWF en andere partners, waarbij gemeenschapsgroepen zoals ALOCA (Amboseli Land Owners Conservation Association) betrokken zijn. Het project richt zich op duurzaam landgebruik en restauratietechnieken om de corridors voor wilde dieren te beschermen, de Maasai pastorale cultuur te bevorderen en mogelijkheden voor levensonderhoud te creëren. De herstelmethoden omvatten begrazingsbeheer, boomverjonging, regenwateropvang en het opsparen van graszaad. Belangrijke actoren zijn ALOCA (Amboseli Land Owners Association), Big Life Foundation, Justdiggit en WWF.
Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2025
63 Weergaven
Context
Uitdagingen
Het AREECA-project richt zich op de achteruitgang van het milieu en in het bijzonder op overbevolking, erosie en klimaatschommelingen. Op sociaal gebied worden inheemse en vooral Massai-gemeenschappen betrokken bij duurzaam landgebruik en wordt cultuurbehoud gestimuleerd. Op economisch gebied wordt ernaar gestreefd nieuwe middelen van bestaan te creëren door middel van toerisme en duurzame ranchpraktijken zoals 'grass banking'.
Locatie
Kajiado, Kenia
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
De vijf bouwstenen zijn met elkaar verbonden via een gemeenschapsgerichte, adaptieve aanpak die ervoor zorgt dat elk onderdeel voortbouwt op het vorige voor duurzame resultaten. De identificatie van een betrouwbare partner, ALOCA, dient als basis en maakt gebruik van de lokale geloofwaardigheid om belanghebbenden te betrekken. Daarna volgen gemeenschapsbijeenkomsten (barazas), die open discussies faciliteren die de prioriteiten van landeigenaren op één lijn brengen met de projectdoelen en een participatieve basis creëren voor verdere acties. Dit leidt tot het gezamenlijk aanwijzen en afbakenen van herstelgebieden, waardoor overeenkomsten over landgebruik worden bekrachtigd die conflicten voorkomen en gerichte interventies mogelijk maken. Bewustmaking van de voordelen van herstel, vooral voor vrouwen en jongeren, verbreedt vervolgens de betrokkenheid van de gemeenschap door economische stimulansen en sociale empowerment te integreren in milieudoelen. Tot slot stelt het controle- en rapportagekader lokale deelnemers in staat om de voortgang te volgen, methoden aan te passen en successen te documenteren. Samen creëren deze blokken een zichzelf versterkende cyclus van vertrouwen, transparantie en verantwoording, waardoor het project een veerkrachtige ecologische en sociale impact krijgt.
Bouwstenen
Identificatie van een geschikte, op de gemeenschap gebaseerde organisatie (ALOCA)
De selectie van een betrouwbare gemeenschapsorganisatie was van vitaal belang om de lokale gemeenschappen te betrekken bij het herstel van de rangelandsgebieden. ALOCA (Amboseli Land Owners Conservation Association) werd geselecteerd vanwege haar tweeledige focus op het beschermen van wildcorridors en het promoten van Maasai cultureel erfgoed. Sinds de oprichting in 2008 heeft ALOCA nauw samengewerkt met Maasai gemeenschappen in Amboseli, door duurzame landbeheerplannen op te stellen en inheemse begrazingspraktijken te implementeren die de seizoensgebonden patronen van landgebruik van de Maasai weerspiegelen. ALOCA's ervaring en geloofwaardigheid bij de lokale landeigenaren maakte het bedrijf tot een ideale partner om de restauratie-inspanningen te leiden, de communicatie tussen belanghebbenden te overbruggen en een lans te breken voor duurzaam gebruik van de weidegronden. Het gebied staat centraal in het behoud van wilde dieren, omdat het een corridor is voor wilde dieren.
Sleutelfactoren
- Vertrouwen van de gemeenschap en gevestigde aanwezigheid: ALOCA is eigendom van en wordt beheerd door de Maasai gemeenschappen. Dit zorgt voor een basis van vertrouwen, waardoor het gemakkelijker is om steun te mobiliseren voor nieuwe restauratie-initiatieven.
- Steun van belanghebbenden: Aanvankelijk gesteund door de African Wildlife Foundation en later gesteund door Big Life Foundation, had ALOCA stabiliteit en toegang tot middelen die nodig zijn voor het succes van het project op lange termijn.
- Bestuur en structuur: Met een 27 leden tellend bestuur en regelmatige vergaderingen zorgde ALOCA voor een gestructureerde aanpak van de besluitvorming, waardoor snel kon worden gereageerd op uitdagingen en de verantwoordingsplicht gehandhaafd bleef.
Geleerde les
- Waarde van gevestigde partnerschappen: Samenwerken met een vertrouwde, lokale organisatie versnelt het proces van het verkrijgen van lokale steun en vertrouwen, wat cruciaal is voor een duurzame projectimplementatie.
- Door de gemeenschap geleid bestuur versterkt het eigenaarschap van het project: Het versterken van lokale bestuursstructuren, zoals het bestuur van ALOCA, bevordert een gevoel van eigen inbreng van de gemeenschap, waardoor de kans op duurzaamheid van het project toeneemt en de bereidheid om de restauratie-inspanningen in de toekomst op te schalen.
- Belang van financiële steun voor duurzaamheid: Het verkrijgen van consistente financiële steun (bijv. conservancy leases gedekt door Big Life Foundation) is essentieel om doorlopende verplichtingen na te komen en ervoor te zorgen dat op de gemeenschap gebaseerde organisaties hun inspanningen op de lange termijn kunnen volhouden.
Organisatie van gemeenschapsbijeenkomsten met landeigenaren (Lokale Barazas)
Gemeenschapsbijeenkomsten, of barazas, dienden als het primaire platform voor overleg met landeigenaren om de voorgestelde herstelinterventies op 150 hectare grasland te bespreken en op elkaar af te stemmen. Deze bijeenkomsten waren opgezet als participatieve sessies waar lokale Maasai landeigenaren hun zorgen konden uiten, vragen konden stellen en duidelijkheid konden krijgen over hoe het project hun landgebruik zou beïnvloeden. De barista's hebben bijgedragen aan een transparante communicatie tussen de uitvoerders van het project en de lokale belanghebbenden, waardoor een inclusief besluitvormingsproces mogelijk werd dat de Maasai tradities en gemeenschapsdynamiek respecteerde.
Sleutelfactoren
- Methodes voor cultureel respectvolle betrokkenheid: Het houden van barazas, een traditionele vorm van gemeenschapsbijeenkomsten, stelde projectleiders in staat om discussies op een cultureel passende manier te benaderen.
- Vertegenwoordiging en betrokkenheid: Het betrekken van landeigenaren en vertegenwoordigers van de gemeenschap zorgde ervoor dat verschillende perspectieven werden gehoord en dat beslissingen de prioriteiten van de gemeenschap weerspiegelden.
- Consistentie en follow-up: Regelmatige bijeenkomsten boden een forum voor voortdurende dialoog en feedback, wat het vertrouwen versterkte en het aanpassingsvermogen om nieuwe problemen aan te pakken naarmate het project vorderde.
Geleerde les
- Transparantie schept vertrouwen: Open en transparante discussies in barazas hielpen om de doelstellingen van het project duidelijk te maken, waardoor vertrouwen werd opgebouwd en de weerstand onder de leden van de gemeenschap tot een minimum werd beperkt.
- Eigenaarschap van de gemeenschap leidt tot een betere afstemming: Wanneer landeigenaren actief betrokken worden bij het besluitvormingsproces, is de kans groter dat ze het project steunen en eraan meewerken, zodat de interventies aansluiten bij hun prioriteiten op het gebied van landgebruik.
- Interactieve terugkoppeling is de sleutel: Het regelmatige karakter van de barazas zorgde voor een continue terugkoppeling, waardoor het project kon inspelen op lokale behoeften en veranderende uitdagingen.
Overeenkomst over het aanwijzen en afbakenen van herstelgebieden
Om een effectief herstel te garanderen, werkten projectleiders samen met de gemeenschap om specifieke interventiegebieden aan te wijzen en fysiek af te bakenen. Dit omvatte onder andere het in kaart brengen van het landschap om prioriteitsgebieden voor het herstel van de weidegronden te identificeren, het wegnemen van zorgen over landeigendom en het zorgen voor consensus binnen de gemeenschap over waar de grenzen getrokken zouden worden. Het gezamenlijke aanwijzingsproces zorgde voor duidelijke afspraken over hoe het land gebruikt zou worden, terwijl fysieke markeringen toekomstige conflicten over landgebruik hielpen voorkomen en herstelgebieden in stand hielpen houden.
Sleutelfactoren
- Door de gemeenschap gestuurde locatie-identificatie en planning: Het betrekken van de gemeenschap bij het in kaart brengen van het landschap bevorderde een gezamenlijk begrip van het landschap en gaf gebieden aan die dringend ingegrepen moesten worden.
- Duidelijke grensmarkeringen: Het fysiek markeren van grenzen (bijv. met hekken of natuurlijke markeringen) en grenspatrouilles door verkenners uit de gemeenschap zorgden voor duidelijke, zichtbare indicatoren van aangewezen herstelgebieden, waardoor misverstanden over landgebruik werden verminderd.
- Processen voor consensusvorming: Het bereiken van gemeenschapsbrede overeenstemming over het aanwijzen van gebieden vergrootte de lokale betrokkenheid bij het respecteren en beschermen van deze gebieden.
Geleerde les
- Duidelijke grenzen voorkomen conflicten: Fysiek gemarkeerde grenzen verminderen potentiële geschillen over landgebruik en zorgen ervoor dat herstelgebieden beschermd blijven.
- Lokale inbreng verbetert relevantie en geschiktheid: Betrokkenheid van de gemeenschap bij de selectie van gebieden verhoogt de relevantie, omdat lokale kennis helpt bij het identificeren van gebieden die zowel ecologisch waardevol als sociaal aanvaardbaar zijn voor herstel.
- Eigenaarschap door gedeelde besluitvorming: Het betrekken van de gemeenschap bij het aanwijzen van de grenzen bevordert een gevoel van eigenaarschap, waardoor de betrokkenheid bij het onderhouden en beschermen van deze herstelgebieden toeneemt.
Bewustmaking van herstel en mogelijkheden voor levensonderhoud voor Maasai-vrouwen en -jongeren
Het project omvatte bewustmakingscampagnes om de Maasai-gemeenschap te informeren over duurzaam landgebruik en het belang van ecosysteemherstel. Specifieke mogelijkheden, zoals het sparen van graszaad, werden geïntroduceerd om economische voordelen te bieden, met name voor vrouwen en jongeren. Deze campagnes waren erop gericht om de perceptie van rangelandbeheer te verschuiven van begrazing voor eigen gebruik naar een aanpak met meerdere voordelen, waarbij ecologische gezondheid wordt gecombineerd met economische empowerment voor gemarginaliseerde leden van de gemeenschap. Het al doende leren door de gemeenschap hielp om restauratievaardigheden onder de leden te bevorderen, waardoor de gemeenschap restauratiekampioenen werden op hun eigen land.
Sleutelfactoren
- Cultureel gevoelige communicatie: Door gebruik te maken van gerespecteerde gemeenschapsleiders en bestaande netwerken kon de campagne aansluiten bij lokale waarden en tradities.
- Directe voordelen voor het levensonderhoud: Het aanbieden van tastbare economische prikkels, zoals graszaadbanken, maakte de herstelinspanningen aantrekkelijker door directe voordelen aan te tonen.
- Ondersteunende partnerschappen voor implementatie: WWF, Big Life Foundation, Justdiggit en ALOCA's aanwezigheid in bewustmakingsinspanningen zorgden voor geloofwaardigheid en technische expertise, wat brede acceptatie vergemakkelijkte.
Geleerde les
- Economische stimulansen moedigen participatie aan: Het bieden van mogelijkheden om in het levensonderhoud te voorzien (bijv. door graszaadbanken) vergroot de betrokkenheid van de gemeenschap en laat zien dat herstel zowel ecologische als economische waarde heeft.
- Bewustwording is essentieel voor gedragsverandering: Restauratieprojecten hebben succes als gemeenschappen de voordelen begrijpen en waarderen, wat de noodzaak van duidelijke en consistente berichtgeving benadrukt.
- Empowerment van vrouwen en jongeren zorgt voor een groter effect: Zich richten op gemarginaliseerde groepen zoals vrouwen en jongeren verbetert niet alleen de inclusiviteit, maar vergroot ook het bereik en de duurzaamheid van het project door een gevarieerde betrokkenheid. 90% van het herstelwerk werd uitgevoerd door vrouwen en jongeren.
Bronnen
Bewaking van en rapportage over herstelvoortgang
Er werd een gestructureerd controle- en rapportagekader opgezet om de voortgang van elke herstelmethode te volgen en de resultaten te beoordelen. Dit kader omvatte regelmatige gegevensverzameling en rapportage door getrainde leden van de gemeenschap, die specifieke taken kregen toegewezen om ervoor te zorgen dat de ecologische en sociale doelen van het project werden gehaald. Door de effectiviteit van elke interventie (bijv. beheersing van bodemerosie, vegetatiegroei) te monitoren, kon het project de technieken waar nodig aanpassen en de beste praktijken documenteren voor toekomstige uitbreiding.
Sleutelfactoren
- Training van de gemeenschap en capaciteitsopbouw: Door lokale bewoners te trainen in monitoringtechnieken werd de gemeenschap in staat gesteld om verantwoordelijkheid te nemen voor het succes van het project.
- Regelmatige gegevensverzameling en rapportage: Consistente gegevensverzameling leverde realtime inzichten op, waardoor tijdig aanpassingen konden worden gedaan om de resultaten van het herstel te verbeteren.
- Samenwerkende evaluatieprocessen: Het betrekken van de gemeenschap bij de evaluatie zorgde voor transparantie en zorgde ervoor dat de resultaten van de monitoring door alle belanghebbenden werden gedeeld en begrepen.
Geleerde les
Het opbouwen van kennis en capaciteiten is de sleutel tot begrip en eigenaarschap!
Invloeden
Het project herstelde 2.273 ha aangetast grasland, stelde corridors voor wilde dieren veilig door de conditie van de habitat te verbeteren en ondersteunde het levensonderhoud van de Maasai veeteelt door middel van duurzame praktijken zoals het opsparen van graszaad. Door belangrijke ecosystemen te beschermen heeft het project een positieve invloed op de biodiversiteit, bevordert het economische voordelen door toerisme en stimuleert het de sociale veerkracht binnen de Maasai gemeenschappen. Specifieke effecten zijn onder andere het verminderen van bodemerosie, het bevorderen van inheemse kennis op het gebied van landbeheer en het ondersteunen van duurzaam beheer van rangelandsgebieden ten gunste van zowel mensen als wilde dieren.
Begunstigden
Leden van de Maasai gemeenschap, waaronder vrouwen en jongeren, profiteren van verbeterde landgebruikpraktijken, mogelijkheden om in hun levensonderhoud te voorzien en milieuherstel dat hun pastorale manier van leven en de wilde dieren beschermt, wat de basis vormt voor ecotoerisme in het gebied.
Wereldwijd biodiversiteitsraamwerk (GBF)
GBF Doel 1 - Alle gebieden plannen en beheren om het verlies aan biodiversiteit te verminderen
GBF Doel 2 - 30% van alle aangetaste ecosystemen herstellen
GBF Doel 3 - 30% van land, wateren en zeeën behouden
GBF Doel 4 - Het uitsterven van soorten een halt toeroepen, de genetische diversiteit beschermen en conflicten tussen mens en wild beheersen
GBF Doel 8 - De gevolgen van klimaatverandering op de biodiversiteit minimaliseren en veerkracht opbouwen
GBF Doel 9 - Wilde soorten duurzaam beheren ten gunste van mensen
GBF Doel 11 - De bijdragen van de natuur aan mensen herstellen, in stand houden en verbeteren
GBF Streefdoel 20 - Capaciteitsopbouw, technologieoverdracht en wetenschappelijke en technische samenwerking voor biodiversiteit versterken
GBF Doel 21 - Ervoor zorgen dat kennis beschikbaar en toegankelijk is als leidraad voor biodiversiteitsacties
GBF Doel 22 - Participatie in besluitvorming en toegang tot rechtspraak en informatie over biodiversiteit voor iedereen garanderen
GBF Streefdoel 23 - Gendergelijkheid en een genderbewuste benadering van biodiversiteitsacties garanderen
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
