Promotie van bedreigde inheemse bomen van hoge waarde in Tanzania door middel van agroforestry
Dit project richt zich op het herstel van bodems die de afgelopen decennia zijn aangetast, op uitdrogende beken en habitatverlies, vooral van bedreigde boomsoorten van hoge waarde, die in het wild overgeoogst werden. Deze inzending nomineert 3 NGO's (RUCONET, RGEEPT en ECHO) en 8 dorpen die samenwerken om de zeer eroderende, droogtegevoelige westelijke hellingen van Mt. Meru, Arusha, Tanzania te beïnvloeden met meerdere effecten, in het bijzonder het versterken van een agroforestry-inspanning door de promotie van bedreigde, hoogwaardige inheemse bomen van Tanzania. Dit komt ten goede aan het stroomgebied door: 1) behoud van bodem en water; 2) verhoging van de vruchtbaarheid van de bodem & landbouwproductie/veerkracht; en 3) verhoging van de lokale biodiversiteit door de aanplant van bedreigde inheemse bomen op boerderijen en waterbronnen. Voortzetting van de samenwerking zal het momentum om de heersende honger en armoede te bestrijden verder ondersteunen en voordelen opleveren in de vorm van veevoer, medicijnen en hout.
Context
Uitdagingen
De belangrijkste uitdagingen van dit project zijn het herstel van aangetaste bodems, uitdrogende beken en habitatverlies, vooral van bedreigde boomsoorten van hoge waarde die in het wild worden overgeoogst. De snelle ontwikkeling en bevolkingsgroei rond de Meru berg vormen een ernstige bedreiging voor het kwetsbare ecosysteem en de gemeenschappen die er voor hun levensonderhoud van afhankelijk zijn. Bodemaantasting door bodemerosie van gemiddeld zeven ton per hectare per jaar vermindert de natuurlijke rijkdommen aan de voet van de berg en creëert geulen van wegen. Waterbronnen in bossen die boven de dorpen liggen zijn ontdaan van hun inheemse boombedekking, waardoor seizoensgebonden beekjes kleiner worden, conflicten over water toenemen en vrouwen langere tochten moeten maken voor water en brandhout. Klimaatgerelateerde gevaren (onregelmatige regens en droogte) vormen een uitdaging voor de veerkracht van de plattelandsgemeenschappen en de natuurlijke hulpbronnen. Duurzame landbouw is een uitdagende doelstelling waar voortdurend aan gewerkt moet worden.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De bouwstenen werken op elkaar in als een progressie en relatieopbouw tussen de leiders van de gemeenschap.
- Faciliteren van gemeenschapsdiscussie over actie op het gebied van beheer van natuurlijke hulpbronnen;
- Faciliteren van de vorming van dorpsverordeningen ter ondersteuning van landgebruik en beheer van natuurlijke hulpbronnen; twee plannen zijn erkend door het district;
- Het vergemakkelijken van het meten van contouren en het planten van grassen voor veevoer, om water en grond te behouden; in één dorp wordt water van wegen in de contouren van het veld verzameld in plaats van andersom (dit idee moet nog verder worden gepromoot);
- Aanplant van bedreigde inheemse bomen voor hout van hoge waarde, zoals Dalbergia, Khaya, Afzelia, Millettia, Podocarpus en Juniper spp.
- De NGO's zelf speelden een sleutelrol in het partnerschap; elk brengt een andere kracht mee: RUCONET's ervaring met het mobiliseren van gemeenschappen voor het plannen van landgebruik en het opzetten van zelfhulp dorps spaar- en leenverenigingen. RGEEPT richt zich op het milieu door het planten van bomen en ECHO deelt beste praktijken in de hele regio Oost-Afrika op het gebied van duurzame landbouw, biodiversiteit, ecologische landbouw en geschikte technologieën.
Bouwstenen
- Faciliteren van gemeenschapsdiscussies over maatregelen voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen;
De oplossing was om de gemeenschappen in staat te stellen om actie te ondernemen met behulp van duurzame landbouw door hun vrijwillige betrokkenheid. De leden van de gemeenschap werden betrokken bij het beschrijven van hun situatie en het vinden van oplossingen die ze bereid waren te implementeren, waarbij de nadruk lag op participatie en actie om de achteruitgang van het milieu en de voedselzekerheid een halt toe te roepen. Ze stelden een aantal activiteiten voor waarmee ze zouden beginnen. Ze identificeerden meerdere oplossingen, waaronder bodembeschermende maatregelen en het planten van inheemse bomen op hun akkers, planning van landgebruik met lokale verordeningen die moeten worden gecontroleerd en gehandhaafd door dorpsmilieucomités, herstel van waterbronnen met behulp van inheemse bomen en het planten van grassen samen met bodem- en waterbeschermende maatregelen op de akkers van de boeren. De capaciteiten van de gemeenschappen werden opgebouwd met de hulp van NGO's, maar het initiatief werd geïmplementeerd als een participatief actieonderzoek waarbij de dorpelingen de samenwerking leidden met de NGO's in een ondersteunende rol. Ze werkten nauw samen met de leiders van de gemeenschap en de boeren die de eerste stappen zetten om de oplossingen verder te verfijnen en specifieke activiteiten te ontwikkelen om de uitdagingen aan te pakken.
Sleutelfactoren
De gemeenschappen hebben het doel om de voedselzekerheid te vergroten en het milieu te herstellen omarmd door de capaciteitsopbouw van de leden van de gemeenschap door de twee lokale NGO's. De eerste boeren die werden ingeschakeld, hebben gemerkt dat hun productie is toegenomen en dat bodemerosie en waterretentie zijn gestopt. De eerste boeren hebben gemerkt dat hun productie is toegenomen, dat de bodemerosie is gestopt en dat het water op hun boerderijen beter wordt vastgehouden. De nadruk ligt op educatie, te beginnen bij de hoger gelegen boerderijen. Niet alle obstakels, zoals de bevolking, zijn aangepakt.
Geleerde les
1 - De NGO's werkten samen met de gemeenschappen om oplossingen te vinden en activiteiten te ontwikkelen die ze zelf hadden geïdentificeerd. Deze discussies creëerden eigenaarschap en leidden ertoe dat ze andere uitdagingen gingen aanpakken.
2 - In plaats van de methodes van eerdere initiatieven te volgen, die voornamelijk gebruik maakten van exotische boomsoorten, een moeilijk te gebruiken technologie gebruikten voor het meten van contouren (op lijnniveau) die boeren niet zelf konden doen, en de betrokkenheid van boeren oplegden, liet deze samenwerking verandering zien door het goede voorbeeld te geven, betrok ze eerst de boeren die het voortouw namen op vrijwillige basis, zorgde ze ervoor dat ze zich aan de verordeningen hielden, eerst door voorlichting, later door dwang, gebruikte ze inheemse bomen en introduceerde ze eenvoudige gereedschappen en technologieën.
3 - Historische benaderingen hebben slechte herinneringen achtergelaten; gedwongen herbevolking is onlogisch voor de lokale agro-pastoralisten wiens bezittingen worden gemeten in land en veestapel.
4 - Bevolkingsdruk heeft geleid tot het bebouwen van steile gronden die niet bebouwd zouden mogen worden. Huishoudens hoog op de hellingen moeten het voortouw nemen; de lager gelegen huishoudens lijden onder de gevolgen van de slechte praktijken boven hen en hun inspanningen worden vernietigd tijdens zware regens.
Bronnen
- Kiezen voor het planten van bedreigde inheemse bomen voor hoogwaardig hout
Overbevissing in Tanzania in het algemeen en in de bossen van dit gebied die binnen het aangrenzende Mt. Meru National Park liggen, hebben bijgedragen aan de bedreigde status van nationaal gekoesterde soorten zoals Dalbergia, Khaya, Afzelia, Millettia, Podocarpus en Juniper spp. De capaciteiten van de gemeenschappen werden opgebouwd met de hulp van NGO's, maar het initiatief werd geïmplementeerd als een participatief actieonderzoek waarbij de dorpelingen de samenwerking leidden met de NGO's in een ondersteunende rol.
Sleutelfactoren
De gemeenschap erkende dat sommige van deze soorten moeilijk te vinden zijn en illegaal zijn om in het wild te oogsten. Ze identificeerden meerdere oplossingen, waaronder bodembeschermende maatregelen en het planten van deze inheemse bomen op hun akkers. Ze combineerden dit met planning van landgebruik met lokale verordeningen die moeten worden gecontroleerd en gehandhaafd door milieucomités in het dorp, herstel van waterbronnen met behulp van inheemse bomen en het planten van grassen samen met bodem- en waterbeschermingsmaatregelen in de velden van de boeren.
Geleerde les
1 - Een faciliterende aanpak in plaats van richtlijnen leidde tot vrijwillige vorming van dorpsverordeningen ter ondersteuning van landgebruik en beheer van natuurlijke hulpbronnen; tot nu toe zijn twee plannen erkend door het district.
2 - Facilitatie omvatte training in het meten van contouren en het aanplanten van grassen voor veevoer, wat meerdere voordelen oplevert: water- en bodembehoud; in één dorp werd water van wegen verzameld in de contouren van de akkers in plaats van andersom (dit idee moet nog meer gepromoot worden omdat boeren bang zijn voor de gevolgen van te veel afstromend water op hun akkers).
3 - De NGO's werkten samen met de gemeenschappen om oplossingen te vinden en activiteiten te ontwikkelen die ze zelf hadden geïdentificeerd. Deze discussies creëerden eigenaarschap en leidden ertoe dat ze andere uitdagingen gingen aanpakken.
Bronnen
Invloeden
De oplossing was om de gemeenschappen in staat te stellen om actie te ondernemen met behulp van duurzame landbouw door hun vrijwillige betrokkenheid. De leden van de gemeenschap werden betrokken bij het beschrijven van hun situatie en het vinden van oplossingen die ze bereid waren te implementeren, waarbij de nadruk lag op participatie en actie om de achteruitgang van het milieu en de voedselzekerheid een halt toe te roepen. Ze stelden een aantal activiteiten voor waarmee ze zouden beginnen. Ze identificeerden meerdere oplossingen, waaronder bodembeschermende maatregelen en het planten van inheemse bomen op hun akkers, planning van landgebruik met lokale verordeningen die moeten worden gecontroleerd en gehandhaafd door dorpsmilieucomités, herstel van waterbronnen met behulp van inheemse bomen en het planten van grassen samen met bodem- en waterbeschermende maatregelen op de akkers van de boeren. De capaciteiten van de gemeenschappen werden opgebouwd met de hulp van NGO's, maar het initiatief werd geïmplementeerd als een participatief actieonderzoek waarbij de dorpelingen de samenwerking leidden met de NGO's in een ondersteunende rol. Ze werkten nauw samen met de gemeenschapsleiders en de boeren die de eerste stappen zetten om de oplossingen verder te verfijnen en specifieke activiteiten te ontwikkelen om de uitdagingen aan te pakken. Deze samenwerking gaf blijk van verandering door het goede voorbeeld te geven, betrok de eerste boeren vrijwillig, zorgde ervoor dat ze zich aan de verordeningen hielden, eerst door voorlichting en later door dwang, gebruikte inheemse bomen in plaats van exotische en introduceerde eenvoudigere gereedschappen en technologieën dan voorheen.
Begunstigden
In het stroomgebied wonen meer dan 24.000 mensen in 8 dorpen in 3 districten. De eerste boeren, waaronder vrouwen, werden ingeschakeld en hebben gemerkt dat hun productie is toegenomen, dat er minder bodemerosie is en dat het water beter wordt vastgehouden op hun boerderijen. De NGO's voelen succes.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal
ECHO verzamelt mest van gulle lokale boeren om zijn boomkwekerij op te zetten, die dit jaar en daarna duizenden zaailingen produceert. Tijdens een van deze reizen naar het dorp Ilkurot vroeg een boer, Lemali Mollel, hulp aan Venance Mollel van ECHO bij het meten van contouren. Twee decennia geleden had het Soil Conservation Agroforestry Project deze gemeten voor de boeren in het dorp, maar de techniek is verloren gegaan. Venance trainde Lemali met behulp van een methode die ECHO opnieuw heeft geïntroduceerd, namelijk een eenvoudige waterring die boeren zelf kunnen gebruiken. Lemali schakelde op zijn beurt zijn buurman in om hem te helpen bij het graven van contouren en ze hielpen elkaar bij het aanleggen ervan.
De volgende week vielen er stortregens in Ilkurot en het naburige Lengijave, waardoor akkers en huizen langs verschillende waterwegen onder water kwamen te staan. De dorpsbewoners waren wanhopig toen ze zagen hoe hun akkers overstroomden en de grond wegspoelde. Toen een dorpssecretaris, Godson Emmanuel, de velden van Lemali bezocht en zag dat twee boeren contouren hadden aangelegd die vol water stonden en geen erosie vertoonden, zei hij: "Laten we het hele dorp achter het herinvoeren van contouren krijgen. We kunnen de dorpsverordeningen opnieuw uitvaardigen, zodat iedereen zich eraan houdt."
Uit beide dorpen zijn verzoeken gekomen om de eenvoudige meettechniek te leren; het aantal boeren dat vrijwillig heeft ingestemd met het aanleggen van terrassen was 49. Maar dankzij de energie van de dorpsleiding als reactie op de recente overstromingen is er een strengere richtlijn uitgevaardigd waarbij elk huishouden dat geen contouren op zijn akkers aanlegt een boete van meer dan $100 krijgt.
Een week voor de nieuwe verordening was het aantal boeren dat de contouren had opgemeten en begonnen was met het graven van greppels die uiteindelijk terrassen werden, al 13. Als gevolg van de richtlijn van het dorp stijgt dat aantal snel. Het is bemoedigend dat twee lokale NGO's, RUCONET en RGEEPT, de boeren zijn komen helpen om meer vaardige boeren te trainen in het meten van contouren en het vinden van plantmateriaal om langs de greppels te planten. De boeren zijn duidelijk bereid om verschillende manieren van meten en aanleggen van terrassen te testen.