Socio-ecosystemische verbindingscorridor Montes de Maria
Het tropisch droogbos herbergt talloze endemische soorten en is een van de meest bedreigde ecosystemen ter wereld. Slechts 8% van het oorspronkelijke tropische droge woud in Colombia is overgebleven; het grootste deel ligt buiten beschermde gebieden. In de afgelopen tien jaar zijn de Caribbean Environmental Heritage Foundation, het National Parks System en 5 andere organisaties begonnen met de uitvoering van het Socio-ecosystemic Connectivity project in de Montes de Maria regio. Dit project is gericht op het behoud van restanten tropisch droog bos op privégrond door het ondertekenen van beschermingsovereenkomsten met kleine en grote boeren. Als onderdeel van de beschermingsovereenkomst behouden de landeigenaren niet alleen het bosgebied op hun land, maar beginnen ze ook met de overgang naar duurzame (klimaatslimme) landbouwpraktijken (bijv. agroforestry) en het opbouwen van bestuur, waardoor het sociale en institutionele weefsel in een voorheen door geweld getroffen gebied wordt versterkt.
Context
Uitdagingen
- Antropogene druk en klimaatvariabiliteit (langdurige droogte)
- Selectieve houtkap
- Niet-duurzame landbouwpraktijken gebaseerd op slash-and-burn praktijken door kleine boeren en extensieve aanplantingen van exotische houtbomen (teak)
- Intensieve veeteelt
- Versnippering van de ecologische waarde
- Vernietiging van het sociale weefsel als gevolg van het gewapende conflict
- Beperkte participatie van vrouwen en jongeren en verbondenheid met landbouw en natuur door verplaatsing naar de stedelijke sector, waardoor traditionele kennis en de continuïteit van de landbouwproductie in het gebied in gevaar komen.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De volgende bouwstenen hebben geholpen bij de implementatie van duurzame landbouwpraktijken, gecombineerd met milieubehoud, sociaaleconomisch welzijn en versterking van de sociale en institutionele structuur. Alle drie zijn essentieel voor de continuïteit van het project: financiële duurzaamheid, sociale duurzaamheid en milieubehoud.
De financiële steun is afkomstig van nationale en internationale bijdragen, die fundamenteel zijn geweest voor de bevordering van dit project. Compensatieprocessen spelen ook een fundamentele rol bij het in stand houden van de Conservation Agreements met particuliere partijen.
Een bepalende factor was de consolidatie van het gereconstrueerde sociale weefsel, het smeden van nieuwe banden en het versterken van eerdere banden in gezamenlijke en verenigde actie van de gemeenschap met de reorganisatie of herinrichting van het gebied in de richting van duurzaamheid en het behoud van de ecologische structuur van het gebied.
Bouwstenen
Interne en externe financiële duurzaamheid
De financiële middelen voor het ontwikkelen van beleid en acties gericht op herstel, bescherming en behoud van het milieu zijn afkomstig van zowel nationale als internationale hulp van publieke en particuliere instellingen.
Het initiatief maakt deel uit van het Actieplan 2019-2023 van het Comité Lokaal Systeem van Beschermde Gebieden (SILAP, Sistema Local de Áreas Protegidas) van de gemeente San Juan Nepomuceno en de strategieën van het Beheerplan van het Los Colorados Flora en Fauna Reservaat om de biologische levensvatbaarheid ervan te garanderen, waardoor continuïteit op lange termijn van de activiteiten wordt verwacht.
Sleutelfactoren
- Rollen: Articulatie van de rollen van belanghebbenden en investering van langetermijnmiddelen.
- Vertrouwen: Vertrouwen in het partnerschap, zowel vanuit institutioneel oogpunt als vanuit het oogpunt van belanghebbenden, dat tijden van financiële moeilijkheden overbrugt.
Geleerde les
- Inspelen op je sterke punten: Verschillende organisaties werken aan natuurbehoud in de regio; daarom biedt het benutten van de sterke punten van elke organisatie meer financieringsmogelijkheden.
Vertrouwen: Het project heeft geleid tot het opbouwen van vertrouwen rond de relevantie van duurzaam hulpbronnenbeheer op verschillende publieke en private schalen (governance), wat de kans op continuïteit en financiering vergroot.
Wederopbouw van het sociale weefsel als katalysator
Dit project heeft geholpen om het sociale weefsel weer op te bouwen, waardoor buren en leden van de dorpen elkaar hebben leren kennen en hebben kunnen samenwerken door middel van training (Agroforestry Field Schools) en de implementatie van productieve groepsactiviteiten zoals bijenteelt, gemeenschapsbeschermingsgebieden en demonstratiepercelen in de dorpen, waardoor waarden als vertrouwen, geloofwaardigheid, vriendschap en de definitie van spelregels en medeverantwoordelijkheden zijn hersteld. Een van de belangrijkste elementen van het project is de vereniging tussen de mensen in de dorpen en de instellingen en organisaties die zich inzetten voor duurzame ontwikkeling.
Sleutelfactoren
- Wederzijdse samenwerking
- Zo lokaal mogelijk: De projectmedewerkers komen uit de regio en zijn zelf boeren. Het selecteren van personeel dat zo lokaal mogelijk is, heeft ervoor gezorgd dat uitdagingen op de juiste manier en op tijd worden aangepakt en heeft het vertrouwen in het projectproces en de resultaten vergroot.
- De bereidheid om flexibel in te spelen op de behoeften van de gemeenschap: Elk boerencohort (vereda) heeft unieke uitdagingen en behoeften, en door hier flexibel op in te spelen hebben we ervoor gezorgd dat de vereda's hun mogelijkheden kunnen versterken en vergroten op basis van hun belangen.
Geleerde les
- Verbinding met het grondgebied: Het project heeft de mogelijkheden voor gezinnen vergroot om terug te keren en langer op de boerderijen te blijven om geplande activiteiten uit te voeren, vooral voor vrouwen en kinderen die tijdens de jaren van geweld naar het stadscentrum waren verdreven.
Verbetering van sociaaleconomische omstandigheden door natuurbehoud
Vanuit sociaal oogpunt slaagt het projectmodel er redelijk en kosteneffectief in om in een relatief korte tijd (1-2 jaar) productieomstandigheden te creëren die de levenskwaliteit van de gezinnen van de begunstigden op twee manieren verbeteren: de integratie van een gevarieerder dieet met meer groenten, fruit en eiwitten (kippen en eieren) en de diversificatie van productieve activiteiten die op hun beurt het economische inkomen van de gezinnen verhogen.
Sleutelfactoren
- Duurzame landbouwpraktijken: De overgang van niet-duurzame activiteiten naar duurzame activiteiten levert merkbare positieve resultaten op voor de productie.
- Uitwisseling van kennis: Het project verbindt traditionele en wetenschappelijke kennis en zorgt zo voor meer integrale benaderingen (verschillende manieren van weten, waarde van water voorbij het tastbare, sociale, economische, ecologische en spirituele).
De gemeenschap begrijpen: De projectmedewerkers komen uit de regio en zijn boeren, zodat de ideeën en doelstellingen van het project aansluiten bij de behoeften van de gemeenschap, zoals voedingsbehoeften, ecotoeristische interesses, enz. Het aantal families dat geïnteresseerd is in deelname aan het project groeit, wat getuigt van het succes ervan.
Geleerde les
- Monitoring: De vergelijking van de situatie vóór en na de uitvoering van het project bewijst het belang van deze bouwsteen. Deze gegevens worden aangevuld met informatie en cijfers over de productie na de fase, waardoor we de omvang van de bereikte verandering in termen van verbetering van de levenskwaliteit van de begunstigden kunnen verklaren.
Invloeden
Het project heeft het Los Colorados reservaat verbonden met de Cerro Maco (beschermd gebied) via de socio-ecosystemische corridor, waardoor het reservaat groter is geworden en de waarschijnlijkheid van ecosysteemconnectiviteit met 33% is toegenomen. Door het succes van het project in de samenwerking met particuliere landeigenaren is er interesse om de corridor verder naar het zuiden uit te breiden.
De landbouwproductiemethoden zijn verbeterd op 175 boerderijen binnen de corridor van 3.672 hectare, waardoor deze families beter in staat zijn om duurzame landbouwproducten van hun boerderijen te produceren en op de markt te brengen.
De positieve effecten op de biodiversiteit zijn tastbaar. Activiteiten voor (participatief gemeenschaps)toezicht hebben aangetoond dat de natuurlijke habitatomstandigheden zijn verbeterd en dat de biodiversiteit in de beschermingszones is toegenomen (sommige katachtigen zijn bijvoorbeeld teruggekeerd naar het gebied).
In termen van milieubeheer heeft het project bijgedragen aan het verbeteren van de capaciteiten van publieke en particuliere organisaties en de gemeenschap voor een effectief beheer van natuurlijke hulpbronnen en het consolideren van het sociale en institutionele weefsel door het versterken van de relaties tussen inwoners en instellingen.
In sociaaleconomisch opzicht is de levenskwaliteit van de deelnemers aan het project verbeterd op het gebied van voedselzekerheid, voedseldiversiteit en inkomen.
Begunstigden
- Lokale (gemeente), regionale (CARDIQUE) en nationale (Nationale Natuurparken) milieuautoriteiten
- 175 families uit 20 landbouwcohorten (veredas)
- Ecosysteem van tropisch droog bos en bedreigde en inheemse soorten
Wereldwijd biodiversiteitsraamwerk (GBF)
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal
Mijn naam is Wilmer Andrade en ik kom uit San Juan Nepomuceno.
Het project begon in 2014 vanwege problemen zoals het ontbreken van ecologische fragmentatie, slash-and-burn-praktijken, bodemverslechtering en een verbroken sociaal weefsel. Dankzij de gezamenlijke participatie is de situatie verbeterd. De gemeenschapsleden zijn nader tot elkaar gekomen, er zijn corridors gecreëerd en de productiemethoden zijn verbeterd. De belangrijkste katalysator voor het succes was het gebrek aan hiërarchieën binnen de gemeenschap; iedereen is een waarnemer van alles. Een ander relevant element was de uitwisseling van kennis via participatieve onderzoekscentra, waar academische kennis wordt gecombineerd met de praktische kennis van de lokale bewoners, en samen verrijken ze en dragen ze bij aan de voortzetting van het connectiviteitsproces. Het succes van dit project is zo groot dat andere gemeenten momenteel werken aan het repliceren ervan. Dit project bevindt zich nu in de zesde fase. We zijn erg blij en trots dat we als model kunnen dienen voor het verbeteren van de voorwaarden voor het behoud van biodiversiteit voor gezinnen en voor de hele gemeenschap, waarbij we resultaten bereiken die bijdragen aan het behoud en de instandhouding van de natuur.
Dit geval werd gedocumenteerd door de International Union for Conservation of Nature (IUCN). De casus kwam naar voren in een onderzoek naar Complementary Conservation Strategies (CCS) in Colombia, uitgevoerd door ICLEI Zuid-Amerika in 2018. Voor meer informatie: http://sams.iclei.org/es/que-hacemos/proyectos-en-ejecucion/areas-protegidas-locales/colombia.html
De acties van IUCN en ICLEI vonden plaats in het kader van het regionale project Protected Areas and Other Area-Based Conservation Measures at the Local Government Level en werden financieel ondersteund door de Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH. Het regionale project wordt uitgevoerd door de milieuministeries van Brazilië, Colombia, Ecuador en Peru, en door GIZ, in samenwerking met ICLEI en IUCN. Het regionale project wordt ondersteund door het Duitse Federale Ministerie voor Milieu, Natuurbehoud en Nucleaire Veiligheid (BMU) in het kader van het Internationale Klimaatinitiatief (IKI).