Water- en brandbeheer van een veenmoerasbos

Ik ben een ranger van het U Minh Thuong National Park. Ik ben er erg trots op dat ik ranger ben in dit park, omdat het een basis was voor het verzet tijdens de twee Indochina oorlogen en vanwege de natuurlijke schoonheid en de wilde dieren. Het park heeft de hoogste prioriteit voor natuurbehoud in Vietnam. In het verleden was het grootste deel van de Mekongdelta bedekt met Melaleucabossen en waren er veel veengebieden en genoeg grote vissen voor iedereen. Na 1991 steunde mijn regering de ontwikkeling van de delta voor de productie van rijst en aquacultuur. We zijn nu wereldwijd zeer grote exporteurs van deze producten. In 2002 werd de status van het gebied opgewaardeerd van natuurreservaat tot nationaal park. Het park is een van de slechts twee overgebleven veengebieden in Vietnam. Het is mijn taak om de wilde dieren te beschermen tegen brand en stroperij door de lokale bevolking. Ik werk ook samen met de lokale bevolking om hen te leren over brandveiligheid, de waarde van het park voor hun welzijn en ik heb hen geholpen om hun levensonderhoud te verbeteren door een van de bedreigde en inheemse vissoorten van het park op hun boerderijen te kweken. In 2002 heeft een brand, die vermoedelijk is aangestoken door lokale mensen die wilde honing verzamelden, 3.000 ha bos en veen van het park in brand gestoken. Kort na de brand riep de regering de hulp in van nationale wetenschappers om het parkmanagement te adviseren over hoe meer branden in de toekomst voorkomen konden worden. De aanbeveling was om het park permanent onder water te zetten en dit werd onmiddellijk uitgevoerd. Na ongeveer een jaar zagen we de afname van wilde dieren, bomen werden geel en begonnen om te vallen en waterwieren begonnen de kanalen te verstikken. In 2010 hielp GIZ het park bij de implementatie van een door de overheid gefinancierde praktijk voor waterbeheer, gericht op het herstellen van de wetlands in hun natuurlijke staat door middel van een systeem van poorten, pompstations en kanalen. Het veranderde beheer beschermt nu 3.900 ha van het overgebleven Melaleuca bos en veen (2,7 miljoen ton koolstof) tegen bosbranden en bevordert het herstel van de habitat. Uit onderzoek in het park is gebleken dat de avifauna in het park zich volledig heeft hersteld, met zelfs meer diversiteit dan vóór de brand en kunstmatige overstromingen. Er zijn twee nieuwe vogelsoorten geregistreerd en de watervogelpopulatie is na slechts 3 jaar met 33% toegenomen. Ik ben er trots op dat het U Minh Thuong National Park in 2013 is erkend als Aziatisch Erfgoedpark.