Water- en brandbeheer van een veenmoerasbos

Volledige oplossing
Rijk aan biodiversiteit: U Minh Thuong Nationaal Park. Copyright Sharon Brown.

De oplossing herstelt de natuurlijke omstandigheden en beschermt 3.900 ha uniek ecosysteem van veenmoerasbossen. Het behoud van de Melaleucabomen in dit bostype is een nationale prioriteit omdat ze overstromingen bufferen, watervoerende lagen aanvullen en een habitat vormen voor bedreigde moerassoorten. Ongeveer 25.000 mensen die in de bufferzone van het park wonen, profiteren hiervan door de levering van schoon water en kleine gekweekte vis.

Laatst bijgewerkt: 24 Sep 2025
5574 Weergaven
Context
Uitdagingen
Aantasting van land en bossen
Verlies van biodiversiteit
Bosbranden
Stroperij
Slechte controle en handhaving
Biodiversiteitsverlies door kunstmatige overstroming Het U Minh Thuong National Park in het zuidelijke deel van de Mekongdelta van Vietnam heeft te lijden gehad onder verlies van habitat en biodiversiteit door ongeschikte kunstmatige overstromingen om branden te voorkomen. Om toekomstige branden te voorkomen nadat in 2002 3000 ha was afgebrand, werd het gebied permanent onder water gezet. Als gevolg daarvan werd het ecosysteem van het veenmoerasbos aangetast; vogelsoorten en biodiversiteit gingen verloren.
Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Kustbos
Wetland (moeras, moeras, veengebied)
Thema
Ecosysteemdiensten
Geodiversiteit en geoconservering
Beheer van overstromingen en branden, herstel van ecosystemen
Locatie
Nationaal park U Minh Thuong, Vietnam
Zuidoost-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De multistakeholderworkshop (bouwsteen 1) zet een proces in gang voor gezamenlijk beheer van het U Minh Thuong National Park, met de nadruk op waterbeheer (bouwsteen 2) en brandbeheer (bouwsteen 3) van dit unieke veenmoerasbos. De sterke politieke wil van alle niveaus zorgt ervoor dat de gezamenlijke overeenkomst van alle betrokken partijen leidt tot de juiste planning en uitvoering van acties, waaronder infrastructuur, uitrusting en capaciteitsopbouw door middel van geschikte training van parkmedewerkers (bouwstenen 2 en 3). De gezamenlijke overeenstemming over de te nemen maatregelen en de tijdige uitvoering daarvan (bouwsteen 1) houdt, samen met de benadering van gezamenlijk beheer, rekening met voordelen en gevolgen die verder gaan dan water- en brandbeheer. Interacties van alle drie de bouwstenen hebben niet alleen bijgedragen aan het herstel van het ecosysteem van veenmoerasbossen, maar ook aan het leveren van schoon water en het kweken van vis in waterwegen waarvan 10.000 mensen die in de bufferzone van het park wonen profiteren.
Bouwstenen
Multi-stakeholder workshop
Deelnemers die verschillende belangen vertegenwoordigen, komen bijeen om drie onderwerpen te bespreken: biodiversiteit in het Nationaal Park, waterbeheer en brandpreventie, en gezamenlijk beheer van natuurlijke hulpbronnen. De groep beslist over de te nemen maatregelen en stelt een passend tijdschema op. Tot de leden van de groep behoren vertegenwoordigers van ministeries, universiteiten, wetenschaps- en planningsinstituten, medewerkers van provinciebesturen, nationale parken, beschermde gebieden en lokale gemeenschappen.
Sleutelfactoren
- Overeenstemming over het probleem - Sterke politieke wil op alle niveaus - Betrokkenheid van de lokale gemeenschap - Steun voor technische en methodologische kennis - Steun voor het opzetten en in stand houden van gezamenlijk beheer
Geleerde les
Niet alleen werd het probleem herkend en geprioriteerd, maar ook toonden belanghebbenden op alle niveaus sterke betrokkenheid om samen te werken aan het redden van deze belangrijke culturele locatie, haar biodiversiteit en ecosysteem. De ondersteuning die het project bood om een co-managementproces te starten en te volgen, bleek een winnende inbreng te zijn die alle belanghebbenden met verschillende achtergronden samenbracht om gezamenlijk het probleem te identificeren. Dit proces hielp alle belanghebbenden tot een overeenkomst te komen om de juiste stappen te zetten naar behoud en duurzame ontwikkeling van het Nationaal Park. Het maakte het ook mogelijk om tegemoet te komen aan de belangen van de boeren om een bedreigde, inheemse vissoort te kweken die bijdraagt aan de voedselzekerheid en het inkomen.
Waterbeheer
Er worden efficiënte waterbeheerschema's ontworpen en geïmplementeerd voor de juiste overstroming van verschillende bodems in veenmoerasbossen, waarbij gebruik wordt gemaakt van bestaande kanalen en zo nodig nieuwe poorten worden gebouwd. Er wordt brandpreventie-infrastructuur beschikbaar gesteld en parkmedewerkers worden getraind in beheer, techniek, wetshandhaving, monitoring en evaluatie. Als onderdeel van co-management wordt er steun verleend aan lokale boeren om inheemse vissen te kweken die in veenmoerasbossen leven.
Sleutelfactoren
- Een op feiten gebaseerde oplossing - De benodigde financiering om de bouwsteen te implementeren - Betrokkenheid van de lokale gemeenschap - Een overeenkomst voor gezamenlijk beheer
Geleerde les
Deze bouwsteen werd ontwikkeld en geïmplementeerd in nauwe samenwerking met de nationale overheid. De politieke wil op alle niveaus moedigde de nationale overheid aan om geld beschikbaar te stellen voor de infrastructuur. De projectmedewerkers boden aanvullende steun voor training en de ontwikkeling van levensonderhoud, met de nadruk op het belang van het behoud van het park als bron voor schoon water en visbroed. Deze steun verbeterde de relatie tussen het parkpersoneel en de lokale gemeenschap.
Beheer van branden
Er wordt een brandbeheerplan ontwikkeld en in de praktijk gebracht, inclusief investeringsplanning en het opzetten van de juiste apparatuur en infrastructuur voor brandpreventie en brandbestrijding. Bovendien wordt de capaciteit van het parkpersoneel ontwikkeld door middel van training in duurzaam brandbeheer, wetshandhaving, monitoring en evaluatie.
Sleutelfactoren
- Een op feiten gebaseerde oplossing - De benodigde financiering om de bouwsteen te implementeren - Betrokkenheid van de lokale gemeenschap - Bij voorkeur een overeenkomst voor gezamenlijk beheer
Geleerde les
Het partnerschap tussen de overheidsinstantie die verantwoordelijk was voor de uitvoering en het project was sterk dankzij de politieke wil op alle niveaus. Als gevolg daarvan financierde de nationale overheid de infrastructuur, terwijl het project het succes van deze bouwsteen aanvulde met de noodzakelijke training voor capaciteitsopbouw van parkmedewerkers en de ontwikkeling van bestaansmiddelen van mensen. De benadering van gezamenlijk beheer was cruciaal voor het succes van brandbeheer voor dit veenbos en daarmee het behoud van het unieke ecosysteem van het Nationaal Park.
Invloeden

1. Dankzij verbeterd waterbeheer vonden er geen grote branden plaats. Het Melaleucabos herstelde zich, de biodiversiteit nam toe en de vogelpopulatie steeg in 3 jaar met 33%, waarbij 9 nieuwe soorten werden geregistreerd. Het veen is een koolstofput van 2,7 miljoen ton. 2. Het park voorziet 10.000 mensen die in de bufferzone van het park wonen van schoon water en kleine vis. 3. Veroordelingen voor plundering, stroperij en overtredingen in het park blijven aanzienlijk dalen.

Begunstigden
bewoners van de bufferzone van het park, parkmedewerkers, toeristen, studenten en wetenschappers
Verhaal
Ik ben een ranger van het U Minh Thuong National Park. Ik ben er erg trots op dat ik ranger ben in dit park, omdat het een basis was voor het verzet tijdens de twee Indochina oorlogen en vanwege de natuurlijke schoonheid en de wilde dieren. Het park heeft de hoogste prioriteit voor natuurbehoud in Vietnam. In het verleden was het grootste deel van de Mekongdelta bedekt met Melaleucabossen en waren er veel veengebieden en genoeg grote vissen voor iedereen. Na 1991 steunde mijn regering de ontwikkeling van de delta voor de productie van rijst en aquacultuur. We zijn nu wereldwijd zeer grote exporteurs van deze producten. In 2002 werd de status van het gebied opgewaardeerd van natuurreservaat tot nationaal park. Het park is een van de slechts twee overgebleven veengebieden in Vietnam. Het is mijn taak om de wilde dieren te beschermen tegen brand en stroperij door de lokale bevolking. Ik werk ook samen met de lokale bevolking om hen te leren over brandveiligheid, de waarde van het park voor hun welzijn en ik heb hen geholpen om hun levensonderhoud te verbeteren door een van de bedreigde en inheemse vissoorten van het park op hun boerderijen te kweken. In 2002 heeft een brand, die vermoedelijk is aangestoken door lokale mensen die wilde honing verzamelden, 3.000 ha bos en veen van het park in brand gestoken. Kort na de brand riep de regering de hulp in van nationale wetenschappers om het parkmanagement te adviseren over hoe meer branden in de toekomst voorkomen konden worden. De aanbeveling was om het park permanent onder water te zetten en dit werd onmiddellijk uitgevoerd. Na ongeveer een jaar zagen we de afname van wilde dieren, bomen werden geel en begonnen om te vallen en waterwieren begonnen de kanalen te verstikken. In 2010 hielp GIZ het park bij de implementatie van een door de overheid gefinancierde praktijk voor waterbeheer, gericht op het herstellen van de wetlands in hun natuurlijke staat door middel van een systeem van poorten, pompstations en kanalen. Het veranderde beheer beschermt nu 3.900 ha van het overgebleven Melaleuca bos en veen (2,7 miljoen ton koolstof) tegen bosbranden en bevordert het herstel van de habitat. Uit onderzoek in het park is gebleken dat de avifauna in het park zich volledig heeft hersteld, met zelfs meer diversiteit dan vóór de brand en kunstmatige overstromingen. Er zijn twee nieuwe vogelsoorten geregistreerd en de watervogelpopulatie is na slechts 3 jaar met 33% toegenomen. Ik ben er trots op dat het U Minh Thuong National Park in 2013 is erkend als Aziatisch Erfgoedpark.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Sharon Bruin
Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH
Stefan Groenewold
Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH
Naar Huynh Huu
Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH