Belangrijke belemmeringen voor duurzame ontwikkeling van laaglandgebieden zijn het gebrek aan integratie van beleid en benaderingen voor het beheer van kustgebieden, de beperkte vertaling naar de praktijk en de beperkte betrokkenheid van de gemeenschap bij het ontwerp en de uitvoering van plannen. De Indonesische overheid is begonnen met verschillende geïntegreerde masterplanningsprocessen en heeft taskforces en werkgroepen opgericht om deze uitdagingen aan te pakken. Een groot deel van de oplossing is gewijd aan het ondersteunen van dit proces van beleidsdialoog en het creëren van een gunstig klimaat. Op gemeenschapsniveau zijn de projectpartners door de doelgemeenschappen uitgenodigd om de ontwikkeling van 10-jarige dorpsontwikkelingsplannen en verordeningen die het beheer van hulpbronnen sturen, te faciliteren. Hierin zullen ambities voor duurzame aquacultuur en kustveiligheid worden vastgelegd. De dorpsontwikkelingsplannen van de gemeenschappen zullen bijdragen aan de uitvoering van het provinciale masterplan, waarbij rekening wordt gehouden met de prioriteiten en behoeften van de gemeenschappen. Deze afstemming vergroot in grote mate het eigenaarschap van de gemeenschap met betrekking tot besluitvorming en betrokkenheid bij de implementatie van ontwikkelingsplannen. Na afloop van het project zullen vertegenwoordigers van alle 10 doelgemeenschappen actief betrokken zijn bij door de overheid geleide planning.