Ontwikkeling van een ecologisch verbonden, gezamenlijk beheerd MPA-netwerk
Toen het MPA-netwerk net was uitgeroepen, richtte de coalitie zich op de ontwikkeling van een beheersysteem dat lokale gemeenschappen in staat stelde om actief leiding te geven aan de planning, het beheer en de programma-uitvoering van het BHS MPA-netwerk. De grenzen van de MPA's en de zones binnen de MPA's waren grotendeels gebaseerd op de grenzen van de eigendommen in plaats van op administratieve grenzen. Om de culturele identiteit binnen de MPA's te versterken, werd de Papoea-traditie van sasi (seizoensgebonden oogstsluitingen) samengesmolten met het moderne concept van no-take zones (NTZ's) als een manier om deze belangrijke culturele praktijk nieuw leven in te blazen. Binnen elk van de MPA's is minimaal 20-30% van alle kritieke habitats volledig gesloten voor exploitatie in NTZ's om te dienen als "visbanken". Gebieden buiten de NTZ's worden grotendeels beperkt tot de traditionele visserij door lokale gemeenschappen en maken gebruik van duurzame visserijbeheerpraktijken. De gemeenschappen en de lokale overheid werden vervolgens uitgerust met de vaardigheden en infrastructuur die nodig zijn om hun eigen beschermde gebieden actief te beheren en te handhaven. Op deze manier zijn de MPA's niet alleen ontworpen om kritisch natuurlijk kapitaal te beschermen, maar ook expliciet om kleinschalige lokale visserij te bevorderen en de eigendomsrechten van de Papoea-gemeenschappen te versterken.
- Sterke betrokkenheid en steun van de gemeenschap - Betrokkenheid, steun en bereidheid van de overheid - Bestaand wettelijk kader - Pachtstelsel voor de zee - Technische en financiële ondersteuning
Het beschermingsproces gebruiken als middel om de rechten en cultuur van lokale gemeenschappen te versterken. De MPA's werden afgebakend aan de hand van grenzen van gewoontebezit in plaats van uitsluitend administratieve grenzen. Elk van de lokaal uitgeroepen MPA's werd eerst uitgesproken door middel van een lokale ceremonie door de lokale raad van traditionele leiders. De gezamenlijke patrouilles omvatten zowel leden van de gemeenschap als politieagenten, waarbij de leden van de gemeenschap traditionele autoriteit en mankracht inbrengen en de politieagenten een extra niveau van wettelijke autoriteit en training toevoegen. De patrouilles maken gebruik van een systeem van "rollende" deelname waarbij individuen door dorpshoofden worden aangesteld voor een "tour of duty" van twee weken, waarna ze worden vervangen door een nieuw team van dorpsbewoners. Op deze manier heeft de meerderheid van de volwassen mannen in een bepaald dorp in de loop van een jaar minstens twee weken gewijd aan het patrouilleren in hun MPA, waarin ze steevast een sterker gevoel van begrip en eigenaarschap van de MPA ontwikkelen.