Jabal Moussa presentatie tijdens Med MAB nevenevenement op het 4e Wereldcongres van Biosfeerreservaten in Lima, 2016
UNESCO
Ernaar streven om lokaal geworteld, participatief en adaptief te zijn, terwijl we wereldwijd verbonden zijn
Getuigenis van een lokale vrouw tijdens de lancering van de keuken van Jabal Moussa, in aanwezigheid van een vertegenwoordiger van UNESCO en lokale burgemeesters.
APJM
De "helikopterbenadering" is onderdeel geworden van onze filosofie en is een belangrijke sleutel tot succes in beschermde gebieden. Als NGO zweven we voortdurend tussen lokaal en internationaal, en we streven ernaar lokaal geworteld te zijn, terwijl we universeel verbonden zijn.
We streven naar een balans tussen lokale middelen, vaardigheden en behoeften en internationale concepten en expertise, zonder te stoppen bij een "tussenpersoon".
We willen ons aanpassen en samenwerken bij het beheer van het reservaat: we laten ons leiden door de lokale bevolking om technieken en aanbevelingen aan te passen aan onze lokale context.
Onze medewerkers en bestuursleden zijn voornamelijk lokale bewoners; we hebben directe banden met lokale belanghebbenden en we verkiezen persoonlijke relaties boven aantallen in grootschalige onderzoeken. Aan de andere kant streven we ernaar om de internationale concepten van het Man and Biosphere Programme over te nemen en een actieve rol te spelen in regionale en internationale netwerken en partnerschappen op te bouwen met multilaterale donoren en internationale stichtingen.
We geloven dat we door lokaal geworteld te zijn en internationaal verbonden te zijn, op beide niveaus betrouwbare partners zijn geworden.
Een lokaal team met kennis van het gebied is een eerste vereiste. Een transparante communicatie en een directe relatie met belanghebbenden met verschillende achtergronden was essentieel en bracht het team verder dan het vertrouwen op "tussenpersonen".
De bereidheid om te leren van en bij te dragen aan regionale en internationale netwerken, en het hebben van een team dat gespecialiseerd is in verschillende aspecten (ontwikkeling, behoud, communicatie...), evenals het hebben van bemoedigende tegenhangers (secretariaten van UNESCO en IUCN), stelde ons in staat om internationaal verbonden te zijn.
Het opbouwen en onderhouden van relaties op alle niveaus kan vermoeiend en tijdrovend zijn. Het is echter belangrijk om erin te investeren, omdat het op de lange termijn lonend is voor alle betrokken partijen.
Aanwezigheid in het veld is net zo belangrijk als aanwezigheid op conferenties: leren van de mensen in het veld en leren van andere ervaringen is cruciaal en kan worden bereikt door grondige communicatie tussen teamleden.
Hoe gerichter we zijn met ons proces, hoe succesvoller we zijn. We hebben bijvoorbeeld één keer geprobeerd om met de lokale boeren te werken (niet-targerted), door ze via bulkberichten uit te nodigen voor verschillende belangrijke, maar niet-gerichte trainingssessies. De deelname was bescheiden en de relatie met de boeren werd niet onderhouden.
Toen we daarentegen met imkers werkten, begonnen we met individuele bezoeken aan elk van de 51 imkers, waarbij we hun behoeften, de omvang van hun werk en hun technieken noteerden. Er werd een relatie opgebouwd. Dit leidde tot de implementatie van verschillende succesvolle interventies en het persoonlijke contact wordt regelmatig onderhouden.