Traditionele kennis en ondersteunende regelgevende systemen: institutionele en regelgevende partnerschappen voor de bescherming van de kajabossen

De bescherming van de heilige Mijikenda Kaya-bossen wordt verzekerd door een dubbele reeks traditionele en wettelijke maatregelen die op elkaar inwerken om de plaats te beschermen en het levensonderhoud van de gemeenschappen en de volkeren te verzekeren. Bovenop het bestaande traditionele regelgevende kader van de Mijikenda en de Raad van Ouderen (Kambi), zijn alle 10 Kaya-bossen die op de Werelderfgoedlijst staan en veel van deze heilige bossen ook geregistreerd als nationale monumenten onder de bepalingen van de National Museums and Heritage Act, die de Keniaanse overheid mandateert om de Kaya-ouderen te ondersteunen in de bescherming van de Kaya's. De oorspronkelijke registratie van 22 kaya-bossen in 1992 heeft de noodzaak aangewakkerd om een nieuwe speciale eenheid op te richten - de Coastal Forest Conservation Unit - binnen de National Museums of Kenya, waarvan het werk vandaag de dag nog steeds gericht is op het samenwerken met de kaya-oudsten voor de bescherming van deze plaatsen.

Deze bouwsteen wordt mogelijk gemaakt door het bestaan van partnerschappen tussen de Mijikenda en de relevante overheidsinstellingen die belast zijn met de bescherming van het natuurlijke en culturele erfgoed van de plaatsen op lokaal (traditionele regelgevende systemen), nationaal (nationale wetten en wetgeving) en internationaal (Werelderfgoed en de Conventies inzake Immaterieel Cultureel Erfgoed) niveau. Deze samenwerking biedt alle rechthebbenden en belanghebbenden de kans om samen te werken en is een platform voor communicatie tussen traditionele eigenaars en overheidsinstellingen.

De uitputting en aantasting van het sociaal-culturele weefsel van het Mijikenda volk heeft geleid tot de noodzaak om een institutioneel kader op te zetten voor ondersteuning van en samenwerking met de kaya-oudsten voor het behoud van deze heilige bossen. Het traditionele regelgevende systeem dat van kracht is, is één vorm van bescherming die meestal wordt nageleefd door de leden van de gemeenschap, maar het verminderde begrip van de rol van de kaya's in het leven van de Mijikenda en andere lokale gemeenschappen heeft geleidelijk geleid tot de behoefte aan meer geïnstitutionaliseerde ondersteuning door het opzetten en implementeren van wettelijke beschermingskaders met gedefinieerde straffen voor overtredingen van wetten en regels.

Daarnaast hebben de commerciële oogstbelangen in deze gebieden, de dringende stedelijke en agrarische aantasting en de druk om het land van de Kayas te gebruiken, opgeroepen tot de noodzaak van effectieve wettelijke bescherming door de overheid om te voldoen aan de eisen van de Werelderfgoedconventie.