Behoud van bedreigde boomsoorten: Het geval van de Afrikaanse zwarte walnoot (Mansonia altissima A. Chev.) in Benin
Volledige oplossing
Zaailingen van de Afrikaanse zwarte walnoot (Mansonia altissima A. chev.)
Adigla Appolinaire Wedjangnon
Het behoud van ernstig bedreigde soorten kan bestaan uit translocatie, geassisteerde migratie, introductie of herintroductie op geschikte locaties. De Afrikaanse zwarte walnoot wordt met uitsterven bedreigd in Benin, vanwege de kleine populatie en de habitatverslechtering door landbouw, bosbranden en houtkap. Onze oplossing is gericht op het ontkiemen van zaden, de groei van zaailingen en de introductie in beschermde bosecosystemen. Een van de belangrijkste uitdagingen in deze oplossing ligt in het identificeren van geschikte microsites die het herstel van de soort kunnen ondersteunen. Daarom hebben we zaailingen geïntroduceerd in drie beschermde bosecosystemen, met aanzienlijke verschillen in bodemeigenschappen. Een van de drie locaties, het Lama Forest Reserve (LFR), vertoont de hoogste nutriëntenniveaus en optimale omstandigheden voor plantengroei. Deze gunstige omstandigheden leidden tot de indrukwekkende groei van de soort in het LFR. Bovendien was de soort binnen vijf jaar vruchtdragend, wat het potentieel voor voortplanting en verspreiding in deze bossen aantoont.
Laatst bijgewerkt: 13 Aug 2024
227 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
De aantasting van de habitat door landbouw, bosbranden en landgebruik bedreigt het voortbestaan van ernstig bedreigde soorten. De oplossing richt zich op het ontkiemen van zaden, het kweken van zaailingen en het introduceren in beschermde bosgebieden. Het vinden van de juiste microsites voor het planten is cruciaal voor een succesvol herstel.
Op sociaal vlak kunnen er problemen ontstaan door de manier waarop lokale gemeenschappen omgaan met deze bosgebieden. Hun gewoonten kunnen een impact hebben op de instandhoudingsinspanningen, aangezien de uitbreiding van de landbouw en het landgebruik de habitat waar de soorten kunnen groeien kunnen beperken.
Economisch kan het verlies aan biodiversiteit de lokale economieën beïnvloeden, vooral als de ecosysteemdiensten die de bossen leveren afnemen. Het herstel van de biodiversiteit kan de gezondheid van ecosystemen verbeteren, lokale bestaansmiddelen ondersteunen en hulpbronnen verschaffen.
De introductie van zaailingen in drie beschermde gebieden, zoals het zeer geschikte Lama Forest Reserve, heeft veelbelovende resultaten laten zien, wat aangeeft dat deze oplossing de soort kan helpen gedijen.
Locatie
West- en Centraal-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
Het behoud van zeldzame soorten door translocatie of herintroductie is essentieel om de gaten in de natuurlijke recrutering en verspreiding veroorzaakt door habitatverlies, fragmentatie en isolatie op te vullen en zo het herstel van zeldzame plantenpopulaties te garanderen. Door te focussen op de ontkieming van zaden en de groei van zaailingen wordt de basis gelegd voor het creëren van gezond plantmateriaal voor biodiversiteit en ecosysteemherstel. Deze gezonde planten gedijen beter in voedselrijke bodems, zoals die in het Lama Forest Reserve, dat is aangewezen als een optimale locatie voor de aanplant van de Afrikaanse zwarte walnoot. Inzicht in en gebruik maken van gunstige bodemomstandigheden kan de overlevings- en groeisnelheid van planten verbeteren en zorgen voor een succesvolle vestiging en herstel van bedreigde soorten. Deze combinatie van effectieve technieken voor het ontkiemen en opkweken van zaden, samen met het kiezen van geschikte plantlocaties, verbetert het algehele succes van de restauratie- en beschermingsinspanningen en creëert een cyclus waarin elke factor de andere ondersteunt en versterkt.
Bouwstenen
Zaad verzamelen, ontkiemen en zaailingen produceren
Materialen beschikbaar maken om het restauratie- en behoudsproces op te starten voor de aanplant van zaailingen. Het doel is ervoor te zorgen dat we voldoende jonge planten hebben voor de introductie van de soort in de geïdentificeerde beschermde bosecosystemen. We verzamelden zaden van de bestaande populatie van de doelsoorten en zaaiden ze in polyethyleen zakken gevuld met bosgrond in de boskwekerij. Dit blok richt zich ook op het voorzien van de juiste zorg en omgeving voor jonge zaailingen om sterk te groeien. Dit omvat water geven, bescherming tegen ongedierte en ervoor zorgen dat ze voldoende zonlicht krijgen. Gezonde zaailingen hebben meer kans om te overleven wanneer ze geplant worden. We hebben de voorgekiemde zaailingen zes maanden in veldomstandigheden opgekweekt voordat we ze plantten.
Sleutelfactoren
Als voorwaarden die belangrijk zijn voor een succesvolle zaailingproductie, hebben natuurbeschermers zaden van hoge kwaliteit en gezond zaad nodig, een kwekerij met weinig licht in de schaduw, een permanente waterbron, containers en een medium. Het opstellen van een betrouwbaar schema voor water geven, bemesten en het controleren van de lichtomstandigheden helpt zaailingen sneller te groeien. Regelmatige controles op plagen en ziekten zijn nodig om zaailingen te beschermen en een gezonde groei van planten te garanderen.
Geleerde les
De massaproductie van zaailingen voor herstel en behoud vereist veel financiële middelen en menselijk kapitaal voor de verzorging van de kwekerij. Dit is echter een manier om de vestiging van geplante bomen in bosecosystemen veilig te stellen. We leerden ook dat zaden van verschillende soorten aangepaste ontkiemingstechnieken vereisen. Er is geen standaardaanpak om zaailingen van alle soorten te kweken. Het is cruciaal om de specifieke behoeften van elk type zaad te begrijpen voordat je begint.
Geschikte microsites voor aanplant identificeren en voorbereiden, met name beschermde locaties met geschikte omstandigheden die de groei van de soort kunnen ondersteunen
Het doel is om de beste locaties te vinden voor het planten van de zaailingen. We zoeken naar microsites met geschikte biotische en abiotische omstandigheden die de planten zullen helpen gedijen. Om geschikte microsites te identificeren, voeren we een fysische en chemische bodemanalyse uit. Om deze microsites voor te bereiden, verwijderen we onkruid en zorgen we ervoor dat de grond klaar is voor nieuwe planten.
Sleutelfactoren
De bodemkwaliteit en -toegankelijkheid zijn belangrijk omdat de toestand van de bodem wat betreft voedingsstoffen en doorlaatbaarheid van vitaal belang is voor de overleving en groei van zaailingen. De microsites moeten gemakkelijk toegankelijk zijn voor onderhoudsactiviteiten en monitoring.
Geleerde les
Het identificeren van geschikte microsites kan tijd kosten en vereist een grondige bodemanalyse. We ontdekten dat niet alle voedselrijke gebieden gemakkelijk toegankelijk zijn, dus het is handig om reserve-microsites te hebben. Daarnaast is het effectief vrijmaken van de microsites van vitaal belang om ervoor te zorgen dat concurrerende planten de groei van zaailingen niet belemmeren.
Partnerschappen: betrokkenheid inheemse bevolking en lokale gemeenschappen
Samenwerking met inheemse mensen en lokale gemeenschappen (IP&LC) en organisaties is essentieel. Door de betrokkenheid van de gemeenschap kunnen we IP&LC mobiliseren om te helpen de bossen en herstellocaties te beschermen en onze inspanningen te ondersteunen. Door samen te werken kan iedereen bijdragen aan de instandhoudingsdoelen en het succes vergroten.
Sleutelfactoren
Wederzijds vertrouwen en communicatie zijn essentieel om sterke relaties op te bouwen met IP&LC en organisaties voor succesvolle herstelacties. IP&LC kan boeren en wildbeheerders omvatten en organisaties kunnen boskantoren omvatten. Om sterke relaties op te bouwen en te onderhouden, hebben we geleerd dat voor een effectieve samenwerking met IP&LC gezamenlijke doelstellingen moeten worden ontwikkeld om iedereen gefocust en gemotiveerd te houden voor gemeenschappelijke instandhoudingsdoelen.
Geleerde les
We werden geconfronteerd met uitdagingen toen we probeerden IP&LC erbij te betrekken zonder eerst hun behoeften en perspectieven te begrijpen. Neem de tijd om te luisteren en betrek hen vanaf het begin bij het proces om een betere samenwerking te bevorderen. Ga de dialoog aan met IP&LC door middel van overleg en identificatie van soorten die belangrijk voor hen zijn en die kunnen helpen om het succes te verbeteren.
Monitoring en onderzoek
Monitoring en evaluatie stelt ons in staat om effectief bij te houden hoe de planten het doen door regelmatig de omstandigheden op de microsite te bestuderen. Het doel is om informatie te verzamelen die ons helpt te begrijpen wat werkt en wat verbeterd moet worden. Voortdurend onderzoek
Sleutelfactoren
Beschikbaarheid van middelen: Toegang tot gereedschap, opgeleid personeel en financiële steun voor effectieve monitoring is cruciaal om betrouwbare gegevens te verzamelen. Door regelmatig gegevens te verzamelen en te analyseren kunnen we de prestaties van soorten en de factoren die de vestiging van zaailingen beïnvloeden beter inschatten.
Geleerde les
Monitoring en onderzoek zijn belangrijk voor het delen van gegevens. Gebaseerd op bodemeigenschappen die voornamelijk gerelateerd zijn aan de ontwikkeling van de Afrikaanse zwarte walnoot, werpen onze bevindingen licht op hoe bodemparameters bijdragen aan de verspreiding van soorten op fijne schaal. Zo vonden we nieuwe informatie over de habitatvereisten die zeer interessant en waardevol zijn voor het ex-situ beheer en behoud van Mansonia altissima.
Invloeden
1. Milieueffecten: De introductie en de groei van de Afrikaanse zwarte walnoot hebben de bosecosystemen verbeterd. In het Lama bosreservaat groeide de soort aanzienlijk beter, met een toename in hoogte en biomassa in vergelijking met andere locaties. Zo bereikten de bomen in Lama binnen vijf jaar een gemiddelde hoogte van 5 meter, terwijl die in Pobè en Itchèdè slechts 2 meter bereikten.
2. Biodiversiteit: Door de populatie van de Afrikaanse zwarte walnoot te vergroten, ondersteunen en vergroten we ook de soortenrijkdom in deze habitats. De groei van de bosbedekking in het Lama Forest Reserve heeft geleid tot een toename van waarnemingen van lokale wilde dieren, waardoor de balans van het ecosysteem is verbeterd. Door onze beschermingsacties hebben we bijgedragen aan de bescherming van deze ernstig bedreigde tropische houtsoort in Benin.
3. Sociale effecten: De lokale gemeenschappen hebben baat bij het toegenomen bewustzijn en de deelname aan de natuurbeschermingsinspanningen. Bij de natuurbeschermingsacties in deze gebieden waren meer dan 100 lokale deelnemers betrokken, die hen leerden over duurzame praktijken en het belang van biodiversiteit.
4. Economische effecten: Het succes van de plantages kan leiden tot lokale economische voordelen. Als deze bomen waardevol hout beginnen te produceren, kunnen ze op duurzame wijze worden geoogst, wat inkomsten kan genereren voor lokale gemeenschappen en organisaties.
Begunstigden
1. Lokale gemeenschappen hebben kennis en vaardigheden opgedaan in duurzame natuurbehoudspraktijken.
2. Boswachters en natuurbeschermers die betrokken zijn bij natuurbehoud hebben waardevolle samenwerkingsmogelijkheden gevonden.
3. Academische en onderzoeksinstellingen
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
Verhaal
Resultaten van onze oplossing
Adigla Appolinaire Wedjangnon
Een paar jaar geleden werd het heilige bos van Adakplamè, het thuis van de Afrikaanse zwarte walnoot, geconfronteerd met ernstige degradatie als gevolg van ongebreidelde ontbossing door illegale houtkap en groeiende landbouwpraktijken die de biodiversiteit over het hoofd zagen. De inheemse gemeenschappen, die afhankelijk zijn van de landbouw, worstelden met de afnemende vruchtbaarheid van de bodem, wat leidde tot verminderde opbrengsten en economische instabiliteit. De krimpende leefgebieden van wilde dieren brachten verschillende diersoorten in gevaar, terwijl de culturele band van de gemeenschappen met hun natuurlijke omgeving afbrokkelde.
Tijdens een onderzoeksbezoek aan het heilige bos was ik getuige van de verwoestende effecten van niet-duurzame praktijken, houtkap en bosbranden op de unieke habitat van Mansonia altissima in Benin. Ooit bloeiende halfverliezende bossen waren gereduceerd tot stukken dode bomen en onkruid. Gesprekken met de inheemse bevolking onthulden hun frustratie; velen wilden hun boserfgoed beschermen, maar voelden zich gevangen in conflicten tussen traditionele autoriteiten en lokale gemeenschappen uit naburige dorpen, die niet-duurzame praktijken en aantasting van het bos aanwakkerden.
In Benin zijn heilige bossen kleine ecosystemen die door de inheemse bevolking bewaard worden vanwege hun belang voor godheden en culturele rituelen. Deze bossen staan echter onder toenemende antropogene druk, wat leidt tot anarchistische exploitatie en afnemend beheer. Het heilig bos van Adakplamè, dat tot 2012 ongeveer 738 ha besloeg, herbergt een belangrijke biodiversiteit en cultureel erfgoed, waaronder het koninklijk paleis. Historisch gezien diende het als toevluchtsoord voor de inheemse bevolking tijdens de invallen van de Danxomè koningen.
Geïnspireerd door de ernstig bedreigde status van Mansonia altissima en de veerkracht van de inheemse gemeenschappen, stelde ik een multidisciplinair team samen van ecologen, natuurbeschermers en inheemse leiders om oplossingen te bedenken. Tijdens verschillende gemeenschapsbijeenkomsten gaven de dorpelingen aan dat ze hun land wilden herstellen en tegelijkertijd op duurzame wijze inkomsten wilden genereren. Dit leidde tot het idee om de Afrikaanse zwarte walnoot als veelbelovende oplossing te integreren.
Na grondig onderzoek naar de bosbouw en de ecologie van de soort, introduceerden we deze in drie beschermde bossen. De samenwerking tussen de inheemse bevolking, natuurbeschermers en restauratie-experts resulteerde in de groei van nieuwe populaties en de transformatie van de lokale gemeenschappen.
Deze reis leerde ons waardevolle lessen over samenwerking, veerkracht en innovatie en liet zien hoe kleine acties kunnen uitgroeien tot een model voor duurzaam beheer van natuurlijke hulpbronnen.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Justin Dossou
Laboratorium voor onderzoek en bosbouw (LERF)
Benjamin Dossa
Laboratorium voor onderzoek en bosbouw (LERF)
Christine Ouinsavi
Laboratorium voor onderzoek en bosbouw (LERF)
