Geïntegreerd toezicht op ziekten bij vee en wilde dieren ondersteunt het behoud van de Saiga en het levensonderhoud in Mongolië
Geïntegreerde monitoring, bewaking en respons met betrekking tot vee en in het wild levende dieren zijn essentieel voor de implementatie van ziektebestrijdingsmaatregelen om de biodiversiteit en de bestaansmiddelen te beschermen. Verbeterde bewaking van in het wild levende dieren en analyses van ziekte-uitbraken in Mongolië toonden aan dat in het wild levende dieren het slachtoffer waren van het overslaan van veeziekten en niet de bron van de uitbraken zoals eerder werd gedacht. Hierdoor werd massale ruiming van wilde dieren voorkomen en werd overgestapt op diervriendelijke ziektebestrijding. Er worden nu strategieën ontworpen voor zowel vee als wilde dieren om het Peste des Petits Ruminants (PPR)-virus in Mongolië onder controle te krijgen en uit te roeien. De integratie van in het wild levende dieren wordt nu erkend als essentieel in wereldwijde PPR-uitroeiingsstrategieën. Nu de gevoeligheid van de saiga voor ziekte-epidemieën beter wordt ingeschat, is de bescherming van de handel via de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES) verbeterd, wat het voortbestaan van de Mongoolse saiga verder zal helpen garanderen.
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Deze oplossing gaat de uitdagingen aan voor het behoud van de biodiversiteit van de saiga en andere wilde hoefdieren en de wilde carnivoren die deze dieren als prooi en voedselbron hebben. Verbeterde surveillance en een beter begrip van de epidemiologie van ziekten leidt tot meer geschikte interventies voor ziektebestrijding die de uitdagingen voor de gezondheid van de veestapel aanpakken, met bijkomende voordelen voor het levensonderhoud en de economische zekerheid van de herders wier dieren de steppeomgeving delen met wilde hoefdieren.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Het ontwikkelen van multisectorale communicatie- en samenwerkingsnetwerken en capaciteitsopbouw in deze sectoren van lokaal tot nationaal niveau zijn essentiële onderdelen voor een succesvolle surveillance van in het wild levende dieren ten behoeve van One Health intelligence en de implementatie van effectieve oplossingen in coördinatie met lokale gemeenschappen.
Bouwstenen
1. Multisectorale coördinatie voor de bewaking van ziekten op het grensvlak tussen wilde dieren en vee
Het opbouwen van partnerschappen tussen de sectoren rampenbestrijding, diergezondheid en milieu/wildlife is een belangrijke eerste stap voor de planning en implementatie van surveillance bij in het wild levende dieren om ervoor te zorgen dat de resultaten worden gebruikt om op wetenschap gebaseerd beleid en ziektebestrijdingsmechanismen te sturen. Het bijeenroepen van multisectorale bijeenkomsten om de discussie aan te gaan en informatie uit te wisselen over de uitdagingen en mogelijkheden voor het monitoren en beheren van ziekten op het grensvlak tussen in het wild levende dieren en vee, en om een soepele communicatie en vertrouwen te ontwikkelen tussen en over sectoren heen, evenals multisectorale surveillance- en responsnetwerken, is van cruciaal belang.
Sleutelfactoren
Financiële steun voor coördinatiebijeenkomsten; bereidheid van de regering van het gastland tot coördinatie tussen de sectoren milieu/natuur en gezondheid van vee; tijd en geduld
Geleerde les
Coördinatie en steun van de overheid is vanaf het begin essentieel om te zorgen voor steun voor surveillance, begrip van wat er geïmplementeerd wordt en de doelen/resultaten, goede coördinatie tussen sectoren, betrokkenheid om lokale capaciteit op te bouwen en waar nodig monsters te exporteren voor testen, bereidheid van de overheid van het gastland om open te zijn over diagnostische bevindingen en motivatie om ziektebestrijdingsstrategieën aan te passen op basis van de bevindingen.
Verzamelen van basisgegevens over de gezondheid van wilde dieren
Het monitoren en bewaken van in het wild levende dieren (zowel gezonde populaties als populaties die ziektesymptomen vertonen) en het routinematig serologisch testen op blootstelling aan ziekteverwekkers die vaak gedeeld worden met vee, evenals meer diepgaande diagnostiek zoals PCR/ NGS op zieke/dode dieren, ondersteunen een uitgebreid begrip van de circulatie van ziekteverwekkers in deze populaties, geografische en temporele distributies en tijdlijnen van blootstelling en niet-blootstelling van verschillende populaties. De integratie van deze gegevens met veetoezichtgegevens draagt bij tot een beter begrip van de epidemiologie van ziekten en de dynamiek van ziekte-uitbraken, met inbegrip van de potentiële bron, om doeltreffende, wetenschappelijk onderbouwde bestrijdingsstrategieën te implementeren.
Sleutelfactoren
Financiële steun voor bewaking; menselijke capaciteit voor bewaking en gegevensbeheer en -analyse; toegang tot locaties om bewaking uit te voeren; capaciteit voor koelketen/opslag van monsters; capaciteit voor nauwkeurige diagnostiek in het veld en/of in laboratoria; goede coördinatie tussen de sectoren milieu/wild en diergezondheid; openheid voor het delen van resultaten door de regering van het gastland.
Geleerde les
Coördinatie en steun van de overheid is vanaf het begin essentieel om te zorgen voor steun voor surveillance, begrip van wat er wordt geïmplementeerd en de doelen/resultaten, goede coördinatie tussen sectoren, betrokkenheid om lokale capaciteit op te bouwen en waar nodig monsters te exporteren voor testen, bereidheid van de overheid van het gastland om open te zijn over diagnostische bevindingen en motivatie om ziektebestrijdingsstrategieën aan te passen op basis van de bevindingen. De gezondheid van in het wild levende dieren wordt in alle landen ondergefinancierd in vergelijking met de veehouderij en de menselijke gezondheidszorg en externe donorsteun is vrijwel zeker nodig voor het succes van dergelijke programma's in LMIC's en MIC's. Er is veel geduld nodig om echt functionele lokale surveillancenetwerken voor in het wild levende dieren te ontwikkelen, geïntegreerd in andere nationale surveillancenetwerken. Het vergt veel tijd en geduld om echt functionele, lokale surveillancenetwerken voor de gezondheid van in het wild levende dieren te ontwikkelen, die geïntegreerd zijn met andere nationale surveillancenetwerken.
Lokale capaciteitsopbouw voor ziektebeheer op het grensvlak tussen wild en vee
Veel landen hebben beperkte financiële middelen voor het toezicht op de gezondheid van in het wild levende dieren, dus het ontwikkelen van deze capaciteit en de kennis van de gezondheid van in het wild levende dieren en epidemiologie van ziekten met betrekking tot het raakvlak tussen in het wild levende dieren en vee op lokaal, provinciaal en centraal niveau is van vitaal belang voor duurzaam toezicht en om de werkelijke waarde van dit toezicht te realiseren, inclusief het gebruik ervan om wildvriendelijke interventies te implementeren die ook een betere gezondheid van het vee ondersteunen.
Sleutelfactoren
Externe en gouvernementele financiële steun voor de ontwikkeling van de gezondheidssector bij in het wild levende dieren, inclusief bewaking en diagnostiek; belangstelling van de regering van het gastland voor de ontwikkeling van gezondheidscapaciteit bij in het wild levende dieren; beschikbaarheid van tijd en personeel om te worden opgeleid
Geleerde les
Het ontwikkelen van lokale capaciteit voor toezicht op de gezondheid van in het wild levende dieren is essentieel voor de duurzaamheid van dergelijke inspanningen en duurzame voordelen van One Health.
Implementatie van effectieve controlestrategieën voor de verspreiding van ziekten van vee naar wilde dieren
Multisectorale coördinatie en communicatie en afstemming met lokale gemeenschappen zijn essentieel om de bevindingen van het toezicht duidelijk en eenvoudig te delen en duidelijk te maken waarom specifieke beheerstrategieën zijn ontwikkeld en worden aanbevolen voor uitvoering. Dit omvat bijvoorbeeld de vaccinatie van gedomesticeerd vee tegen PPR in gebieden waar hun verspreidingsgebied overlapt met dat van belangrijke populaties wilde dieren, de bescherming van de gezondheid van het vee en de vermindering van het risico op verspreiding naar wilde hoefdieren.
Sleutelfactoren
Financiële steun voor vaccinatie of andere managementstrategieën; goede coördinatie en communicatie tussen sectoren; goede communicatie en relaties met lokale gemeenschappen van herders; toegang tot vaccins en geschikte opslagcapaciteit; menselijke capaciteit om effectieve vaccinatiecampagne uit te voeren.
Geleerde les
Open communicatielijnen tussen de relevante overheidssectoren en tussen de overheid en de gemeenschappen en hun inzicht in de epidemiologie van de ziekte zijn essentieel om effectieve ziektebestrijdingsstrategieën te implementeren die tegemoetkomen aan de zorgen van alle betrokken belanghebbenden.
Invloeden
In het verleden werd de rol van wilde dieren bij uitbraken van veeziekten verkeerd begrepen. Tijdens MKZ-uitbraken in 2000 werden Mongoolse gazellen gezien als reservoirs van de ziekte en massaal geruimd. Tijd- en ruimteanalyses, ondersteund door internationale experts op het gebied van de gezondheid van wilde dieren, toonden aan dat gazellen in feite het slachtoffer waren van het overbrengen van het virus van vee, waardoor ambtenaren een beter inzicht kregen in de epidemiologie van MKZ. Massale vernietiging van wilde dieren werd erkend als een ineffectieve bestrijdingsmaatregel en er werd gekozen voor een natuurbeschermingsvriendelijke aanpak. In 2016 werd PPR vastgesteld bij vee, verspreidde het zich naar wilde hoefdieren en doodde >80% van de Mongoolse Saiga. Surveillance van wilde dieren identificeerde wilde dieren als slachtoffers en niet als de oorspronkelijke infectiebron. In plaats van wilde dieren te ruimen, coördineerden deskundige adviseurs, milieu- en veterinaire sectoren hun werkzaamheden om vee te vaccineren en de verspreiding van PPR te minimaliseren. Hierdoor werd de ernstig bedreigde Mongoolse Saiga populatie gered, die nu weer is aangegroeid tot 8.500 individuen.
Het besef van het belang van wilde dieren en hun ecologische rol in het behoud van de steppen is een grote verandering in de veterinaire sector. Partners werken nu aan het ontwerpen van effectieve PPR-bestrijdingsstrategieën voor zowel vee als wilde dieren in Mongolië en om wilde dieren op te nemen in wereldwijde PPR-uitroeiingsstrategieën (zie FAO/WOAH richtlijnen hieronder).
Begunstigden
- Kuddegemeenschappen die afhankelijk zijn van vee voor hun economische stabiliteit en levensonderhoud
- Wilde hoefdieren
- Wilde carnivoren die afhankelijk zijn van wilde hoefdieren voor hun voedsel
- Iedereen die afhankelijk is van de integriteit van het Mongoolse steppe-ecosysteem
