Het redden van de laatste wilde paardensoort door GPS-satelliettracering en betrokkenheid van de gemeenschap
Wetenschappers van het Conservation Ecology Center van het Smithsonian Conservation Biology Institute werken aan de redding van Przewalski paarden(Equus ferus przewalskii), de laatst overgebleven wilde paardensoort.
Het team van experts werkte samen met China's Xinjiang Forestry Department en The Wilds om nieuwe, geavanceerde GPS-volgapparatuur te ontwikkelen. Dit zijn kleine zenders op zonne-energie die in het staarthaar van een paard gevlochten kunnen worden.
Wetenschappers van Smithsonian werkten ook samen met partners die de paarden weer in het wild uitzetten, om de capaciteit van projectmedewerkers en studenten op te bouwen en om de betrokkenheid van de lokale gemeenschap te vergroten door middel van workshops, discussiegroepen en het opzetten van een scoutingprogramma. Dit laatste biedt belangrijke economische kansen voor de lokale bevolking door deelname aan het monitoren van de paarden in de winter.
Foto- en videogalerij
Invloeden
Nieuwe, lichtere GPS-trackingzenders kunnen worden gebruikt zonder halsband, wat de mogelijkheid biedt om nieuwe methoden te innoveren die comfortabel zijn voor paarden. Dit zou het ook mogelijk maken om hengsten te volgen, die niet gevolgd kunnen worden met halsbanden omdat ze vernietigd worden als ze met andere mannetjes vechten. De nieuwe zenders werken ook op zonne-energie, waardoor ze langer meegaan dan mogelijk is met conventionele halsbanden. Dankzij deze innovaties kunnen onderzoekers de paarden effectiever volgen, hun ecologie en ecosysteem beter begrijpen en wat ze leren gebruiken om hun overlevingskansen op de lange termijn te vergroten. Inzicht in de bewegingsecologie van de paarden is cruciaal voor natuurbeheer.
Przewalskipaarden liepen vroeger vrij rond in het wild en zijn een integraal onderdeel van een gezond steppe-ecosysteem. Het herintroduceren van deze paarden in het wild versterkt en breidt hun populatie uit, houdt de biodiversiteit in stand en brengt de soort terug van de rand van uitsterven.
"Behoud moet gebaseerd zijn op wetenschap, maar wetenschap kan niet succesvol zijn zonder mensen," zegt Melissa Songer Conservation Ecologist bij Smithsonian. Met deze overtuiging in het achterhoofd werken wetenschappers van Smithsonian eraan om de lokale gemeenschap erbij te betrekken door middel van training en door lokale mensen in te huren om mee te werken aan het verzamelen van gegevens. De capaciteitsopbouw en betrokkenheid van lokale gemeenschappen is de sleutel tot succes.
