Paraatheid bij rampen en het opbouwen van bestaansmiddelen
Volledige oplossing
Mostafa Khan controleert zijn zouttolerante padie die klaar is om te oogsten.
Bimal K. Chand
De stijging van de zeespiegel heeft geleid tot kusterosie waardoor het eiland Mousuni kleiner wordt terwijl de bevolking toeneemt. Zoutgehalte als gevolg van overstromingen met brak water maakt het onmogelijk om gedurende twee jaar te verbouwen en om padievariëteiten met een hoge opbrengst te gebruiken. De ontwikkelingscapaciteit van de gemeenschap en de herintroductie van traditionele maar zouttolerante padievariëteiten en resistente vis- en garnalensoorten heeft de paraatheid bij rampen verbeterd, de veerkracht van de gemeenschap vergroot en het levensonderhoud veiliggesteld.
Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2020
8124 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Doorbraken in de dijken als gevolg van de versnelde erosie van de kustlijn leiden tot overstromingen met brak water van rijstvelden, watermassa's en boerderijen. Sinds 1969 verloor het eiland 1/6 van zijn oppervlakte terwijl de bevolking verdrievoudigde. De mensen zijn niet voorbereid op rampen en missen vaardigheden voor alternatieve mogelijkheden om in hun levensonderhoud te voorzien, zoals aangepaste rijst en aquacultuur. De betrokkenheid van vrouwen bij projectactiviteiten is beperkt.
Locatie
Mousuni-eiland, India
Zuid-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De drie bouwstenen die leiden tot rampenparaatheid vinden parallel plaats aan twee bouwstenen die gericht zijn op bestaanszekerheid. Beide processen zijn met elkaar verbonden via het aanpassingscentrum dat fungeert als katalysator voor dialoog en uitwisseling tussen alle belanghebbenden. De belangrijkste functie van het centrum is om alle leden van de gemeenschap en betrokken instellingen op alle niveaus toegang te bieden tot gegevens, informatie, ervaring en geleerde lessen. De voortdurende dialoog tussen alle belanghebbenden, gestimuleerd door de oprichting van taskforce-teams, zorgt voor participatie en betrokkenheid bij alle stappen van de oplossing. Het bouwt vertrouwen op tussen de partners en helpt bij het ontwikkelen van duurzame en haalbare opties voor het vergroten van de bestaanszekerheid. Systematisering is de aanpak voor het monitoren en evalueren van de vooruitgang bij het opbouwen van de capaciteit van de gemeenschap op het gebied van rampenparaatheid en rampenbestendigheid, evenals het verminderen van de kwetsbaarheid van het projectgebied.
Bouwstenen
Beoordeling van kwetsbaarheid
Deze beoordeling helpt bij het identificeren van de fysieke en sociaaleconomische kwetsbaarheden van de gemeenschappen op het eiland. Topografische onderzoeken identificeren laaggelegen gebieden die bijzonder gevoelig zijn voor kustoverstromingen en worden ingevoerd in een geografisch informatiesysteem (GIS). Op basis van deze basisgegevens worden gegevens over bodem en zoutgehalte verzameld op representatieve monsterlocaties om geschikte zouttolerante padievariëteiten en vis- en garnalensoorten te identificeren.
Sleutelfactoren
Een succesvolle constructie hangt af van de resultaten van: - ondersteuning en technische expertise voor onderzoeken en geografische informatiesystemen; - zoutbestendige inheemse rijst-, vis- en garnalenvariëteiten moeten een marktwaarde hebben om inkomsten voor de gemeenschap te garanderen.
Geleerde les
Rampenrisico's en de paraatheid van de gemeenschap moeten niet alleen rekening houden met fysieke factoren, maar ook met sociaaleconomische en culturele factoren. Kwetsbaarheidsbeoordelingen leveren de verplichte basisgegevens en informatie om projecten en activiteiten op de meest kwetsbare locaties effectief te ontwerpen en uit te voeren. Ze leveren de input voor het ontwerpen van projecten met een sociaaleconomisch en cultureel passende aanpak. De toepassing van een participatieve aanpak voor de planning en uitvoering van gegevensverzameling door projectmedewerkers en wetenschappers helpt om een goede relatie op te bouwen op basis van transparantie, vertrouwen en dialoog met de doelgroep, met name boeren.
Bewustzijnscampagnes
Op maat gemaakte bewustwordingscampagnes informeren en sensibiliseren de doelgroep over klimaatverandering, de gevolgen ervan en de effecten op de bestaansmiddelen. Deze campagnes ondersteunen de gemeenschap bij het vinden van manieren om zich beter aan te passen en om te gaan met natuurrampen. De gemeenschap neemt deel aan discussies en neemt deel aan het ontwerp van de benodigde acties om zo de basis te leggen voor een gezamenlijk project.
Sleutelfactoren
Voorwaarden voor goedkeuring elders: - Een gemeenschap die afhankelijk is van landbouw. - Kennis over natuurrampen die de gemeenschap bedreigen. - Gegevens over de sociaaleconomische omstandigheden en de natuurlijke hulpbronnen van de gemeenschap. - Bereidheid van de gemeenschap om deel te nemen aan een gezamenlijk project en de activiteiten ervan. - Steun om het proces op te starten.
Geleerde les
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat vrouwen en andere gemarginaliseerde groepen gelijke rechten en toegang tot informatie hebben en volledig worden betrokken bij de bewustwordingscampagne. Voor een succesvolle campagne is het ook wenselijk dat er cohesie bestaat tussen de leden van de gemeenschap, ongeacht religie, kaste of een andere factor, waardoor toegang tot sociaal kapitaal wordt gegarandeerd.
Institutionele regelingen
Sterke banden met lokale overheidsinstanties zorgen voor samenwerking, dialoog en wederzijdse steun. Betrokkenheid op gemeenschapsniveau samen met lokale overheidsinstanties zorgt voor een informatiestroom in twee richtingen. Passende institutionele mechanismen zorgen voor participatie in de planning, implementatie en monitoring van acties die gericht zijn op rampenparaatheid en het versterken van de veerkracht van de gemeenschap door middel van geschikte projecten.
Sleutelfactoren
- Capaciteitsontwikkeling en toegang tot informatie over de gevolgen van klimaatverandering en aanpassingsmogelijkheden voor lokale overheden, gemeenschappen en andere partners, zoals ngo's.
Geleerde les
Betrokkenheid op lange termijn en goede relaties tussen overheidsinstanties en de leden van de gemeenschap zijn cruciaal voor elke activiteit en elk project dat is gepland om de paraatheid bij rampen en de bestaansmiddelen te verbeteren. Zonder deze resultaten kan de duurzaamheid van elke activiteit in gevaar komen.
Training paraatheid bij rampen
Door capaciteitsopbouw van gemeenschapsleden en de vorming van rampenteams kunnen mensen beter omgaan met rampen. De rampenresponsteams bestaan uit jonge lokale vrijwilligers die zijn getraind door middel van community-based rampenparaatheidstrainingen (CBDP) en goed zijn toegerust om hulp- en reddingsoperaties uit te voeren voor, tijdens en na een noodsituatie.
Sleutelfactoren
- Steun van de overheid voor duurzaamheid op lange termijn - Steun voor de ontwikkeling, uitvoering en follow-up van capaciteitsopbouw - Toegang tot informatie voor gemeenschappen en taskforce-teams.
Geleerde les
Interacties tussen boeren hebben een aanzienlijke invloed op de betrokkenheid en deelname. Dit is het resultaat van interacties die mogelijk zijn gemaakt door het bezoek van ervaren boeren uit het oosten van de Sundarbans aan de doelgemeenschap op Mousuni Island over traditionele zouttolerante rijstteelt.
Centrum voor klimaatadaptatie
Dit centrum biedt brede informatie over aanpassing aan klimaatverandering en dient als knooppunt voor rampenteams. Gegevens en ervaringen die hier worden verzameld, worden toegankelijk gemaakt voor alle leden van de gemeenschap, taskforce-teams en andere instanties.
Sleutelfactoren
- Vrouwen en andere gemarginaliseerde groepen hebben gelijke toegang tot informatie, vaardigheden en diensten.
Geleerde les
- niet beschikbaar -
Klimaatadaptieve opties voor levensonderhoud
De introductie van zouttolerante padie- en visvariëteiten biedt nieuwe mogelijkheden om in het levensonderhoud te voorzien. Het gaat gepaard met capaciteitsopbouw van boeren door middel van training, bezoeken van experts en uitwisseling van ervaringen tussen leden van de gemeenschap. De voortgang van de teelt en de oogst van zouttolerante soorten wordt voortdurend gecontroleerd.
Sleutelfactoren
- Fysieke veiligheid is even belangrijk als bestaanszekerheid. - Huishoudens hebben controle over essentiële bestaansmiddelen. - Vrouwen en gemarginaliseerde groepen hebben gelijke rechten en toegang tot essentiële bestaansmiddelen, informatie, vaardigheden en diensten. - Mannen en vrouwen werken samen om de uitdagingen aan te pakken. - Participatieve monitoring en evaluatie voor eigen inbreng van de lokale overheid en de gemeenschap.
Geleerde les
De introductie van zouttolerante padie- en visvariëteiten biedt nieuwe mogelijkheden om in het levensonderhoud te voorzien. Het gaat gepaard met capaciteitsopbouw van boeren door middel van training, bezoeken van experts en uitwisseling van ervaringen tussen leden van de gemeenschap. De voortgang van de teelt en de oogst van zouttolerante soorten wordt voortdurend gecontroleerd.
Invloeden
De oplossing heeft gevolgen op sociaal, economisch en milieugebied. De kennis van de gemeenschap over klimaatverandering en hoe zich aan te passen is vergroot en versterkt door vier getrainde taskforce-teams. Er is een formele link gelegd met het hulpmechanisme van de overheid. Het weerstandsvermogen van de deelnemende boeren is vergroot. De praktijk wordt overgenomen door anderen. Inkomen en voedselzekerheid zijn verzekerd ondanks brakwateroverstromingen. Het ontwerp van een chemievrije goede teeltpraktijk vermindert water- en bodemvervuiling. De teelt van traditionele zouttolerante gewasvariëteiten draagt bij aan het behoud van biodiversiteit.
Begunstigden
Padie- en aquacultuurboeren, 450 huishoudens, vrouwen en de samenleving op de Mousuni-eilanden.
Verhaal
De toestand van de dijk is zo slecht dat het doorbreken van de dijk een regelmatig voorkomend fenomeen is geworden", zegt Mostafa Khan, 56 jaar, uit Ganga Pally, Baliara, Mousuni Island. "Landbouwgronden en watermassa's worden overspoeld met brak water wanneer er een dijkdoorbraak plaatsvindt. Padie verbouwen is onmogelijk omdat padievariëteiten met een hoge opbrengst niet onder deze omstandigheden kunnen worden verbouwd. Mijn landbouwgrond ligt dicht bij de rivierdijk en daarom is een dijkdoorbraak een nachtmerrie. Het project heeft me in 2011 10 gram Lalgetu gegeven, een zouttolerante padiesoort, waarvan ik 3 kg heb geoogst. Sindsdien verbouw ik deze variëteit op een heel klein stuk land. Dit jaar (2013) hebben drie boeren mijn Lalgetu zaailingen gebruikt. Helaas heeft brak water bij twee boeren de twee dagen oude getransplanteerde zaailingen vernietigd. Ik prijs me gelukkig met een oogst van 7 kg padie van een klein stuk land en heb er vertrouwen in dat meer boeren deze variëteit volgend jaar zullen kunnen verbouwen. Mijn collega-boeren hebben andere zouttolerante padievariëteiten verbouwd en een goede oogst binnengehaald. De mensen van dit eiland hebben het probleem begrepen en zijn actie gaan ondernemen." Gurupada Bera's huis ligt aan de westkant van het eiland en op 300-350 meter van de rivier. Hij beweert: "Door de regelmatige doorbraak van de rivierdijk, vooral tijdens het regenseizoen, overstroomt brak water mijn landbouwgrond en vijvers en raak ik vaak gewassen en vis kwijt. Door de visserijdeskundige van het project werd ik geïnformeerd over wetenschappelijke visteelt met eendenkweek en tuinbouw op de dijk van de vijver. Het project gaf me brakwatervissoorten, eenden en jonge fruitbomen. Elke maand testten de projectmedewerkers de bodem- en waterkwaliteit en controleerden ze de overlevingskansen van de vissen." Om te voorkomen dat vissen ontsnappen tijdens overstromingen werd er een nethek met geweven plastic doek van 1 m hoog rond de vijver geplaatst. De vissen werden bekalkt en gedeeltelijk gevoederd. Eendenmest helpt om het vijverwater te beluchten, de groei te bevorderen door vissen te verjagen en de vijverbodem schoon te maken omdat ze insecten en andere benthische organismen eten. Ik heb geen enkele visziekte gehad en alle geïntroduceerde brakwatervissen en garnalen overleven en groeien goed. Op 15 september 2013, tijdens springtij, overstroomde brak water mijn vijver. Ik vond de meeste zoetwatersoorten dood, terwijl de brakwatersoorten die via het project waren geïntroduceerd onaangetast bleven.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Bimal K. Chand
West-Bengaalse Universiteit voor Dier- en Visserijwetenschappen (WBUAFS)
Anurag Danda
WWF India
