Jeo-uzamsal ve emisyon modellemesi
Kıyı alanlarının tarihsel arazi kullanım dinamiklerinin değerlendirilmesi, bir dizi uydu görüntüsünün jeo-uzamsal analizine dayanır. Arazi kullanım kategorilerini ve bunların alanlarının zaman içinde nasıl değiştiğini sınıflandırır. Bu dinamikler kullanılarak, mangrov ormanlarının diğer arazi kullanımlarına dönüştürülmesiyle ilişkili karbon emisyonlarının ölçümü modelleme yoluyla tahmin edilebilir. Bu, hem kaybedilen karbon stoklarının değerlendirilmesini hem de restorasyon için uygun alanların belirlenmesini sağlar. Bu aynı zamanda zaman içinde kaybedilen doğal sermaye tahminlerine de bağlanabilir.
Temel gereksinim, bulut örtüsünden arındırılmış ve mangrov ağaçlarını (ve türlerini), çevredeki tarımı ve peyzajın diğer insan kullanımlarını ayırt etmek için yeterli uzamsal çözünürlük sunan tutarlı bir dizi uydu görüntüsünün mevcut olmasıdır. Uzaktan algılama işlemleri ve kıyı özelliklerinin gelişmiş CBS analizleri için yerel veya ulusal kapasiteler de önemlidir. Emisyon modellemesi, kapasitelerin artırılması yoluyla çözülmesi gereken bir zorluktur.
Her ne kadar CBS olanakları ve eğitimli personel hazır olsa da, özellikle yüksek çözünürlüklü görüntüler kullanıldığında, CBS/uzaktan algılama alanında bir meşcere içindeki farklı mangrov türlerini düzgün bir şekilde sınıflandıracak kapasiteler hala eksiktir. Yenilikçi görüntü işleme ve sınıflandırma tekniklerinin iyi sonuçlar veren uygulamalarını araştırmaktayız. Ancak bu süreç tam olarak otomatikleştirilememekte ve analizlerin tamamlanması zaman ve uzman görüşü gerektirmektedir. Farklı tarihlerde sürekli olarak bulutsuz görüntü serilerine erişim zor bir iştir. Bu durum, iyi bilinen bir uydunun arızalanması ile birleştiğinde, analizler için uygun görüntülerin mevcudiyetini daha da sınırlamaktadır. Analizlerin yerel ölçekten ulus-altı ölçeğe ve bölgesel ölçeğe ölçeklendirilmesi, mekânsal çözünürlük, analizler için veri hacmi ve gerekli zaman açısından ek zorluklar ortaya çıkarmaktadır.