Saha çalışması, ortak noktaların tanınması, bağlantıların kurulması ve doğa/kültür ayrımı arasında köprü kurulması amacını güden tüm Connecting Practice aşamalarında en önemli faaliyet olmuştur. Her üç aşamada da saha çalışması, topluluklar, saha yöneticileri, miras uygulayıcıları ve politika yapıcılarla saha düzeyinde etkileşim kurmaya odaklanmıştır.

Proje, saha ziyaretlerinin gerçekleştirilmesi için çeşitli yöntemleri test etmiştir. I. Aşama ziyaretleri keşif niteliğindeydi ve sahalarda çeşitli yaklaşımlar ve çalışma yöntemleri kullanıldı. Aşama II, alanlara doğrudan fayda sağlama stratejilerini belirlemek için saha çalışmasında tutarlı ve ortak bir yapı oluşturmaya odaklanmıştır. Aşama III'ün odak noktaları arasında şunlar yer almıştır: sürekli gelişen kültürel peyzajların yönetimi ve korunması için biyokültürel yaklaşımların teşvik edilmesi; yönetim müdahalelerinde 'esnekliğin' tercüme edilebilirliği; ve projenin çok disiplinli karakterini artırmak için daha geniş ortaklıkların kullanılması.

Saha ziyaretleri, sahaları anlamak, bağlantılar kurmak ve uygulamaları değiştirmek için kritik öneme sahiptir ve her aşama, sonraki aşamalar için dersler ve temalar sağlar. Saha çalışmasından elde edilen sonuçlar, daha geniş bir yelpazedeki Dünya Mirası varlıkları ve kuruluşlarına uygulanabilecek gelişmiş çerçeveler ve stratejilerin geliştirilmesi için dersler oluşturmaktadır.