Silvopastoral uygulamalar, diğer şeylerin yanı sıra, sığır çiftliklerinde verimi artırmayı, yani inek başına süt üretimini artırmayı amaçlamış ve başarmıştır. Artan verimlilik aynı zamanda sığır yetiştiren ailelerin gelirinde de bir artış anlamına geldiğinden, öncelikle kalite ve miktar açısından pazarlama yönleri üzerinde çalışıldı. Üreticiler, süt sağımında ve sütün işlenmesinde daha iyi hijyen sağlamaya yönelik önlemler konusunda eğitildi. Daha iyi ve kirlenmemiş bir ürünle, üreticiler artık daha iyi fiyatlar sunan alıcılara yaklaşabiliyorlardı. Gruplar halinde örgütlenme, daha iyi pazarlama için gereken hacim sorununu çözdü.

Çözümün bir parçası, her çiftçiye sağlanan tohum sermayesi yoluyla geleneksel veya konvansiyonel üretimden çevre dostu hayvancılık üretimine geçişi teşvik etmekti. Tohum sermayesi, uygulamaların kendisiyle ilgiliydi ve her zaman ayni olarak sağlandı (örneğin, padokların bölünmesi için dikenli tel, yem bankaları için tohumlar, vb.) Ayrıca çiftçiden de bir karşılık talep etmiştir. Örneğin: uzman, çiftçiye önceden tanımlanmış belirli bir miktarda dikenli tel sağlamayı taahhüt etmiş, çiftçi de yeni çitlere belirli sayıda filiz ekmeyi taahhüt etmiştir. Çiftçilerin taahhütleri çevreseldi: ağaç dikmek ve doğal iyileşme için alanları serbest bırakmak. Bu şekilde, çiftçiler açısından daha fazla bağlılık ve sahiplenme sağlanmış ve sağlanan girdilerin doğru kullanımı temin edilmiştir.

Teknik kapasite geliştirme, yararlanıcı çiftçilere aktarılan yeni uygulamaların çiftliklerinin pilot alanlarında doğrudan uygulanmasıyla birlikte bilgi aktarımına dayanıyordu. Dönüşümlü ve düzenli olarak, aynı bölgeden çiftçiler, uzman tarafından yapılan açıklamalara ve uygulamaların gösterimlerine katılmak üzere gönüllü bir çiftçinin çiftliğinde bir araya geldi. Katılımcı metodolojiler, çiftçiler arasında bilgi alışverişini teşvik ederek kendi deneyim ve bilgilerine alan açmıştır. Aynı zamanda teknisyen, yanlış uygulamaları düzeltmek, çiftçinin taahhütlerine uyulmasını sağlamak ve özel sorulara alan açmak için her çiftçinin üretim birimini periyodik olarak ziyaret etti. Eğitim planı dört temel silvopastoral uygulamayı (mera bölme, iyileştirilmiş meralar, yem bankası, canlı çitler) ve üç tamamlayıcı uygulamayı (silaj, saman yapımı, beslenme blokları) içeriyordu. Uygulamalar hava koşullarına bağlı olarak yıl boyunca uygulanmıştır. Ayrıca uzman, çiftçilere sütlerini pazarlama becerilerini geliştirmek için hijyen uygulamalarını öğretti.

Bu ekim 2017 Ağustos ayında şu amaçlarla başlamıştır:

i) Mevcut kaynakları en üst düzeye çıkarmak, tarımsal yan ürünlerden yararlanmak, yüksek değerli biyo-organik gübre üretmek için gönüllü tarım işçiliği,

ii) toprak mikro-organizmalarını geliştirmek, organik maddelerin hızlı ayrışmasını sağlamak, gübrede bulunan zararlı mikroorganizmaları ortadan kaldırmak ve yok etmek, bitkilerin direncini artırmak için desteklemek,

iii) kimyasal gübrelerin kötüye kullanımı nedeniyle tarımsal ürünlerdeki kimyasalların toksisitesini azaltarak çevrenin korunmasına katkıda bulunur,

iv) temiz çevre konusunda köylülerin bilinçlendirilmesi.

Böylece çiftçiler, kendi koşulları için uygun fiyatlı gübre kaynaklarına erişim, pazara daha az bağımlı olma, çevreyi temiz tutma ve tarımsal ürünlerin kaliteli olmasını sağlama gibi bir dizi faydaya sahip olacaklar.

Farklı topluluk toplantılarından seçilen 18 hane bu faaliyete katıldı ve bahçelerinde teorik ve pratik uygulamayı birleştiren adım adım bir süreçte kompost üretimi konusunda teknik eğitimler aldı.

Bu ekim 2017 Mart ayında şu amaçlarla başlamıştır:

i) dik portakal tarlalarında yüzey akışını ve erozyonu azaltmak,

ii) portakal ağaçları için nem içeriğini yüksek tutmak,

iii) üst toprak tabakasının korunması,

iv) toprak verimliliğinin artırılması ve

v) portakal ağaçlarıyla rekabet eden çim örtüsünün en aza indirilmesi.

Böylece bu karma ekim, yetiştiricilere gelir için portakal ağaçlarından ve ananastan elde edilen meyveler, hayvanlar için yem ve kompost ve toprakların iyileştirilmesi için yer fıstığından elde edilen malzemeler gibi bir dizi hizmet sağlayabilir.

Bu ekime 12 hane katılmıştır. Bu haneler, topluluk toplantılarında belirlenen kriterlere (bağlılık, saha özellikleri, işgücü) göre seçilmiştir. Her haneden iki kişi, bu ekimin yapılmasına ilişkin sınıf içi teknik eğitime davet edilmiştir. Eğitmenler, yerel tartışmalar ve öğrenilen dersler çerçevesinde ekim tekniklerini aktarmıştır. Çiftçilere ayrıca detaylı ve gerçek uygulama için kendi portakal tarlalarında uygulamalı bölüm de sunuldu.

Ananaslar, erozyon kontrol işlevini sağlamak için tırtıklı dikim yoluyla portakal sıraları arasına kontur olarak dikilmiştir. Ağaçların arasına azot sabitleyici bir bitki olan Pinto yer fıstığı ekilmiştir. Hayatta kalma oranı neredeyse %100'dür, ananaslar şimdiden ilk meyvelerini vermiştir. Bu faaliyet çiftçiler tarafından sürekli olarak takip ve kontrol edilmektedir.

Dikim çalışmaları 2016 Aralık ayında başlamıştır:

i) çok düşük yoğunlukta ve zayıf kompozisyondaki mevcut doğal ormanların korunması ve zenginleştirilmesi,

ii) akasya plantasyonuna karşı doğal ormanların karşılaştırmalı avantajlarının tanıtılması,

iii) ekosistemlerin uygunluğundan yararlanma konusunda yerel halkın bilinçlendirilmesi.

Ormanlar, günlük kullanım ve gelir için gıda ve odun dışı orman ürünleri, mikro iklimin düzenlenmesi, yeraltı suyu ve aşırı hava koşulları gibi diğer ekosistemlere ve insanlara farklı hizmetler sağlamak için korunmuş ve zenginleştirilmiştir.

Ormanların birbirine bağlı olduğu 54 hane faaliyetlere katıldı. Daha sonra ormanlarında uygulamalı çalışmalar da dahil olmak üzere zenginleştirme konusunda eğitildiler. Ormanlar, teknisyenler tarafından kontrol edilen mevcut orman durumuna bağlı olarak şeritler ve noktalar halinde zenginleştirildi. Erythrophloeum fordii (Demir ağacı), Cinnamomum iner (Güneydoğu Asya'dan tarçın ağacı türü) ve Manglietia glauca (Manolya ağacı) olmak üzere üç yerli tür dikilmiştir. Bu türler konturlar boyunca tek sıra halinde dikilmiştir. Hayatta kalma oranı %95'tir ve tüm ağaçlar 2 ay sonra yeni büyüme noktalarına sahip olmuştur. Dikimlerin bakımı ve kontrolü çiftçiler tarafından yapılır.

Katılımcı haneleri desteklemek, ek gelir elde etmelerine yardımcı olmak ve yerel topluluğun sahipliğini güçlendirmek için geçim modelleri geliştirilmiş ve pilot olarak uygulanmıştır. 30 katılımcı hane temel anketler aracılığıyla tespit edilmiş ve kıyı ormanları üzerindeki baskıyı azaltma potansiyeline sahip olduğu tespit edilen ve aynı zamanda topluluklara ek faydalar sağlayan üç model seçilmiştir. Seçilen çiftçileri desteklemek için sebze bahçeciliği, yem üretimi ve büyükbaş hayvan yetiştiriciliğinin yanı sıra balık yetiştiriciliği de belirlendi. Bu nedenle, geçim kaynağı faaliyetleri, yalnızca baskıları azaltarak değil, aynı zamanda tarımsal ürünleri çeşitlendirerek yerel toplulukların uyum kapasitesini artırarak kıyı koruma ormanı plantasyonuyla doğrudan bağlantılıdır. Geçim kaynağı modellerine katılan yerel halk pilot plantasyonlar için koruma ve bakım sorumluluklarına sahip olduğundan kıyı koruma ormanı plantasyonuna yönelik sahiplenme de artmıştır. Çiftçilerin teknik bilgi ve üretim becerilerini geliştirmek için çiftçilik rehberleri de dahil olmak üzere belirlenen geçim kaynakları hakkında bir dizi teknik eğitim verilmiştir.

Kıyı koruma ormanı, toplulukları ve arazi kullanımlarını aşırı fırtınalardan, yükselen deniz seviyelerinden, kıyı şeridi erozyonundan, kum taşınmasından ve tuzlu su girişinden korumada önemli bir koruyucu işlev görür. Kanıtlar, kıyı ekosistemlerinin restore edilmesiyle bu ekosistemlerin koruyucu işlevlerinin geri kazanılabileceğini, bunun da kıyı topluluklarının ve ekosistemlerinin direncini artırırken biyolojik çeşitliliğin korunması gibi çeşitli ek faydalar sağladığını göstermiştir. Hoa Binh köyünde, bozulmuş proeksiyon ormanı, ormanın koruyucu işlevinin kaybolmasına neden olmakta ve yerel toplulukların ve komşu arazilerin (köyler, tarım arazileri, yeraltı su kaynakları...) kırılganlığını artırmaktadır. 2016 yılından bu yana proje, koruma ormanı olarak sınıflandırılan 10 hektarlık bozuk arazide akasya (wattle), casuarina (whistle pine) ve yerli türlerin(Melaleuca cajuputi, Myrsine linearis, Lithocarpus concentricus, Syzygium corticosum) bir karışımını kullanarak kıyı kumul ormanlarının yeniden ağaçlandırılmasına yönelik bir pilot modeli desteklemiştir. Amaç, kıyı ormanını restore etmek ve kıyı ekosistemlerinin ve topluluklarının direncini artırmaktı. Restorasyon faaliyeti kapsamında şimdiye kadar 5 hektar akasya ormanı, 5 hektar da casuarina dikilmiş ve 100 adet yerli tür salkımı ekilmiştir.

Kıyı şeridinde yer almak, yerel halkı fırtına, sel, kasırga, kum taşınması, nehir ve deniz kıyısı erozyonu ve tuzluluk girişimi gibi doğal tehlikelere ciddi şekilde maruz bırakmaktadır. Kıyı bölgelerindeki nüfusun çoğunluğu yoksuldur ve iklim değişikliğinin etkileri hakkında sınırlı bilgiye sahiptir. 2016-2017 yıllarında, 10 kıyı köyünden 1200'den fazla kişiye ve yerel personele, iklim değişikliğine (ekosistem temelli) uyum konusunda pratik bilgi ve bilgi sağlamak ve iklim değişikliğinin etkilerine karşı anlayışlarını ve uyum kapasitelerini güçlendirmek amacıyla 20'den fazla eğitim kursu düzenlenmiştir. Eğitim sırasında yerel halk, bölgelerindeki ve küresel ölçekteki iklim değişikliği ve proje etkileri hakkında bilgi edinme, karşılaştıkları zorlukları tartışma ve potansiyel uyum önlemleri üzerinde birlikte çalışma fırsatı buldu. Ayrıca Ngu Thuy Nam komünündeki ilk ve ortaokullarda yaklaşık 300 öğrenci ve öğretmene yönelik iklim değişikliği konusunda farkındalık artırma çalışmaları da yürütüldü. "Evinizde-köyünüzde iklim değişikliği" başlığı altında düzenlenen bir resim yarışmasına katılmak, iklim değişikliği konuları ve katkıda bulunabilecekleri uyum önlemleri hakkındaki anlayışlarını artırdı.

Gelir, çiftçiler için en iyi teşvik unsurudur.