Yeni bir inovasyon vizyonu, çiftçileri gözlem yapabilen, deneyler yoluyla yeni yollar keşfedebilen ve öğrenebilen aktörler olarak tanımalıdır (Van der Ploeg, J.D. 1990). 'Teknoloji transferi' süreçleri yerine, çiftçilerin öğrenme ve deneme kapasitelerini artırmaya odaklanılmalıdır (Leeuwis, C. 1999). Bu nedenle, insanların ayrılmaz bir parçası olduğu karmaşık sistemler düzeyindeki yenilikler artık dışsal olarak düşünülmemekte, uygulama bağlamında ve sistem yöneticileri ile karar vericilerin katılımıyla geliştirilmekte ve tasarlanmaktadır (Gibbons, M. ve diğerleri, 1997; Leeuwis, C. 1999). Bu, tespit edilen sorunlara yönelik potansiyel çözümlerin uygunluğunu, uygulanabilirliğini ve benimsenmesini sağlar. Dirençli Aile Çiftçiliği projesinde, INIA ve CNFR tarafından geliştirilen önceki deneyimlere dayanarak, ortak inovasyon yaklaşımı kullanılarak üreticiler, teknisyenler, kuruluşlar ve araştırmacılar arasında, inovasyonun ilgili aktörler arasındaki etkileşimli öğrenmeden ortaya çıkmasını sağlayacak döngüsel bir karakterizasyon ve teşhis, uygulama, izleme ve değerlendirme süreci oluşturmak için ortak çalışma teşvik edilmiştir.

Politika yapıcıları ve uygulayıcıları CCA ve EbA'yı planlama ve uygulama süreçlerine entegre etme konusunda desteklemek için, aşağıdakileri içeren bir dizi rehber ürün geliştiriyoruz:

• Nehir havzalarında iklime duyarlı IWRM ve EbA bağlamında RBMP geliştirme ve proje planlama için toplantılar ve çalıştaylar gibi etkili ve katılımcı süreçlerin yürütülmesine ve kolaylaştırılmasına yardımcı olacak ilgili kavramların ve araçların bir derlemesi olan bir 'Nehir Havzası Ana Plan Süreci Araç Kutusu' .
• Su ve diğer ilgili sektörlerdeki Taylandlı profesyonellerin Ekosistem Tabanlı Uyum konusunda eğitilmesi için yol gösterici bir materyal olacak bir 'EbA Kılavuzu'. Bu rehber kitap geliştirilirken, uygulayıcıların kavramlara aşina olmalarını ve EbA'yı nehir havzalarındaki planlama ve yönetim süreçlerine entegre edebilmelerini sağlamak için bir dizi atölye çalışması ve işbaşı eğitimi düzenlenmiştir.
• Kılavuza paralel olarak geliştirilmekte olan 'EbA Uygulama Esasları' (EbA CoP), EbA çözümlerinin sahada uygulanmasını desteklemek için önemli bir parçadır. Farklı EbA seçeneklerinin planlarını sunmakta ve Tayland su sektöründeki uygulayıcılara ve mühendislere tasarım ilkeleri ve maliyet-fayda analizleri gibi konularda teknik rehberlik sağlamaktadır.

Çok düzeyli ve sektörler arası işbirliklerini teşvik etmek ve nehir havzası yönetiminde sahiplenme yaratmak amacıyla, suyla ilgili iklim risklerini sahada etkin bir şekilde ele almak için kapsayıcı ve çok paydaşlı bir yaklaşım teşvik edilmiştir. Bu, hem ulusal hem de alt ulusal düzeylerde sektörler arası kamu kurumları, uzmanlar ve yerel su kullanıcıları ile yakın çalışmayı içerir.

Bu ilgili kurumlar arasında örneğin Ulusal Su Kaynakları Ofisi (ONWR), Kraliyet Sulama Departmanı (RID), Su Kaynakları Departmanı (DWR), Bayındırlık ve Şehir & Ülke Planlama Departmanı (DPT) ve Afet Önleme ve Azaltma Departmanı (DDPM) bulunmaktadır.

Kapasite Geliştirme Programı, nehir havzası ölçeğinde iklime duyarlı su yönetiminin geliştirilmesine katkıda bulunmak için hükümet yetkilileri, su kullanıcıları ve yerel topluluklar için iyi bir fırsat ve platformdur. Bu eğitim ile katılımcılar, iklim değişikliği bağlamında yerel halkın ihtiyaçlarına cevap veren iklime dirençli ve sürdürülebilir su kaynakları yönetimi için ilgili araçları anlayabilir ve uygulayabilir.

Buna ek olarak, Tayland'daki EbA çalışmalarına güncel araştırmaları ve uluslararası en iyi uygulamaları aktaran üniversiteler ve uluslararası uzmanlarla sürekli işbirliği yapılmaktadır.

Tayland'ın 2019 yılında yürürlüğe giren Su Kaynakları Yasası, Tayland'ın 22 nehir havzasındaki Nehir Havzası Komitelerinin (RBC'ler) rollerini artırdı. Farklı kurum ve sektörlerden temsilciler, sivil toplum ve özel sektörü temsil eden su kullanıcı örgütlerinden oluşan RBC'ler, Nehir Havzası Master Planlarının (RBMP'ler) çok paydaşlı olarak geliştirilmesinde kilit aktörlerdir.

Daha sonra ONWR ve GIZ, iklim değişikliğine uyum ve EbA'yı yol gösterici ilkeler olarak içeren "iklime duyarlı Nehir Havzası Master Planları" geliştirmek için RBC'lerin teknik ve kurumsal kapasitesini güçlendirmeyi amaçlayan kapsamlı bir Kapasite Geliştirme Programı (CDP) geliştirmiştir.

CDP iki ana konuya odaklanmaktadır: (1) İklim Riski ve Kırılganlık Değerlendirmeleri ve EbA planlama döngüsünün RBMP geliştirmeye entegre edilmesi konusunda kapasite geliştirme ve (2) katılımcı bir yaklaşıma dayalı olarak RBMP sürecindeki kilit paydaşlar için yönetim ve iletişim bilgi ve becerilerini güçlendirmeyi amaçlayan "Yönetim ve Planlama Süreci Kolaylaştırması".

Bu bilgi birikimini korumak ve genişletmek için CDP, bir eğitmen/kolaylaştırıcı havuzunun geliştirilmesini ve RBMP geliştirmedeki temel beceri setlerini güçlendiren Eğiticilerin Eğitimi faaliyetlerini de desteklemektedir.

İklim değişikliğine uyumun (CCA) ve EbA'nın su politikalarına ve planlarına dahil edilmesi, Tayland su sektöründe iklim direncinin merkezinde yer almaktadır. Bunun anahtarı, su ve iklim değişikliği konusunda lider kurumlar olan ONWR ve ONEP arasındaki kurumlar arası işbirliğinin güçlendirilmesidir. Ana akımlaştırma ve sektörler arası işbirliğini geliştirme çabaları şunları içermektedir:

• Tayland'ın iklim politikası çerçevesi ve EbA için bir temel olarak su sektöründe CCA konusu hakkında ONEP ve ONWR arasında ve su ile ilgili kurumlarla politika diyalogları ve gayri resmi değişimler yoluyla anlayışın geliştirilmesi.
• Su politikası yapıcılarının CCA ve EbA'nın daha fazla yaygınlaştırılması için mevcut seviyeleri ve olası alanları belirlemelerine yardımcı olacak hızlı bir öz değerlendirme aracı ('5 Boyut Çerçevesi') geliştirilmesi.
• Su sektörüne adaptasyonun entegre edilmesinin ihtiyaç ve faydalarının daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve EbA'yı sürdürülebilir ve iklime duyarlı su yönetimi için temel bir dayanak haline getirmek için bir politika özeti serisinde politika önerileri geliştirmek.

Tayland'ın 22 nehir havzasında 5 yıllık aralıklarla gerçekleşen planlama sürecine EbA, İzleme ve Değerlendirme (İ&D) ve iklim finansmanı seçenekleri de dahil olmak üzere iklim değişikliği unsurlarını entegre eden iklime duyarlı Nehir Havzası Ana Planlarının (RBMP'ler) geliştirilmesi için ulusal bir kılavuz geliştirilmesi.

Yer değiştirme yöntemleri kullanılarak yapılan restorasyon, yukarıda gösterilen Massachusetts'in güneydoğusundaki Assawompset Gölet Kompleksi (APC) gibi eski menzilleri içindeki alanlarda üreyen balıkçıl popülasyonlarını yeniden başlatmaya yardımcı olur. Batağanların üremesi için uygun olan en az 11 gölden oluşan APC, tarihsel olarak eyaletteki batağanlar için önemli bir üreme alanıydı.

Büyük Quittacas Göleti, 20. yüzyılın başlarında eyalet çapında nesilleri tükenmeden önce, bilinen son karabatak çiftlerinden birinin yuvalandığı yerdi. Üreyen karabataklar 1975'te Massachusetts'e geri dönmüş olsa da, iyileşmeleri öncelikle eyaletin kuzey-orta kısmıyla sınırlıdır.

BRI'nin 2015-2017 yılları arasında yürüttüğü Massachusetts Toygarı translokasyon projesi kapsamında toplam 24 Toygarı yavrusu New York ve Maine'den güneydoğu Massachusetts'e başarıyla taşındı --.

• 15 tanesi Pocksha, Assawompset veya Little Quittacas Ponds'a (APC) bırakılmadan önce sucul muhafazalarda yetiştirilmiştir.
• 9 yaşlı civciv ise nakledildikten sonra doğrudan salınmıştır.

2017 yılında, bir önceki yıl yer değiştiren olgunlaşmamış bir dalgıç kuşu yavrusunun APC'de yeniden doğrulandığı görülmüş, bu da bir dalgıç kuşu yavrusunun serbest bırakıldığı yıldan sonra serbest bırakma alanına geri döndüğü ilk kayıt olmuştur.

2020 baharı itibariyle, dokuz yetişkin akbalıkçıl, yer değiştirdikleri ve tutsak olarak yetiştirildikleri ve daha sonra yavruladıkları Massachusetts'teki göllere geri döndü. Bu dönüşler, Bayağı Karabatakların yerlerinin değiştirilmesi çabalarında önemli bir kilometre taşına işaret ediyor.

Civcivler, yaşlarına ve kafese ne kadar iyi uyum sağladıklarına bağlı olarak çeşitli sürelerde yetiştirilir. Doğaya salınmadan önce yavrular tam bir sağlık değerlendirmesinden geçirilir ve benzersiz bir renk ve numara kombinasyonuyla bantlanır.

Yavrular serbest bırakıldıktan sonra hızla adapte olur ve neredeyse hemen kendi başlarına yiyecek aramaya başlarlar. BRI biyologları yavruları ilk bırakıldıklarında günlük olarak, daha sonra da yumurtadan çıkana kadar haftalık olarak izliyor.