
Etobur manzaralarını bir arada yaşama ve işbirliği yoluyla birbirine bağlamak

Kenya'nın Güney Rift bölgesi, koruma alanları dışında serbest dolaşan aslanlar, çitalar ve yaban köpekleri için hayati önem taşımaktadır. "Birlikte Varoluş ve İşbirliği Yoluyla Etobur Peyzajlarını Birleştirmek" projesi, Mara-Serengeti ve Amboseli-Tsavo ekosistemleri arasında bağlantı sağlayarak 1,1 milyon hektarlık alanda insan-etobur birlikteliğini teşvik etmeyi amaçlamıştır. Temel hedefler şunları içeriyordu:
- Sekiz toplulukta (680.000 hektar) insan-etobur çatışmasına müdahalenin ve çatışmanın önlenmesinin geliştirilmesi.
- Bu alanlarda topluluk toleransının ve etobur varlığının artırılması.
Stratejiler, çatışmanın yoğun olduğu bölgelerde topluluk etobur elçilerinin ve illaretokların (mevsimlik hayvan koruyucuları) işe alınmasını ve toplulukların ilk yardım konusunda eğitilmesini içermektedir. Bu proje, AB tarafından ortaklaşa finanse edilen IUCN Türlerimizi Koruyalım Afrika Yaban Hayatı girişiminin bir parçasıdır.(https://iucnsos.org/initiative/sos-african-wildlife/)
Etkiler
Büyük etoburları izlemeye ve insan-etobur çatışmasına müdahale etmeye odaklanan bir arada yaşama ekipleri kurularak 988.000 hektarlık proje arazisinde insan-etobur çatışmasına müdahale ve önleme geliştirildi. Bu sayede sekiz topluluk ilk kez insan-etobur çatışmasıyla mücadele etmeye başladı.
SORALO ayrıca çatışma önleme, çatışmaya müdahale, bilgi toplama, birliği yeniden inşa etme ve barış yapma konularında peyzaja özgü bir İnsan-Etobur Birlikte Varoluş Döngüsü ve ilgili eğitim modülleri geliştirdi. Eğitimi kurumsallaştırmak için 6 SORALO personeli eğitmen olarak yetiştirildi. Bu sayede proje, bölge genelindeki 12 topluluktan 150'den fazla topluluk üyesine çatışma önleme modülü hakkında eğitim verebildi.
Topluluklar arası öğrenme yolculukları, topluluk diyalogları ve ilçe yönetimiyle etkileşim, etoburların korunması için daha derin bir anlayış ve istek yarattı. Tüm konuşmalarda mera sağlığı ve insan-yaban hayatı çatışması en acil iki koruma sorunu olarak ortaya çıktı.
İlçe yönetimi ve yerel topluluklar arasında etoburların korunması konusunda, öncelikle bölge yöneticileri ve ilçe meclis üyelerinin katılımıyla aktif bir diyalog oluşturuldu. Kritik koridorların ve yerleşim yerlerinin haritaları oluşturuldu ve Büyük Mara Ekosistem Planı'nın geliştirilmesinde kullanıldı.