
Carnivorenlandschappen verbinden door coëxistentie en samenwerking

De South Rift in Kenia is van vitaal belang voor vrijlevende leeuwen, cheeta's en wilde honden buiten beschermde gebieden. Het project "Connecting Carnivore Landscapes Through Coexistence and Collaboration" had als doel het bevorderen van de co-existentie tussen mens en carnivoor op 1,1 miljoen hectare, zodat de Mara-Serengeti en Amboseli-Tsavo ecosystemen met elkaar verbonden zouden worden. De belangrijkste doelen waren onder andere:
- Het verbeteren van de reactie op en preventie van conflicten tussen mens en carnivoor in acht gemeenschappen (680.000 ha).
- Het vergroten van de tolerantie van de gemeenschap en de aanwezigheid van carnivoren in deze gebieden.
De strategieën bestonden uit het inhuren van ambassadeurs van carnivoren en illaretok (seizoensgebonden veewachters) in conflictgebieden en het trainen van gemeenschappen in eerste hulp. Dit project maakt deel uit van het IUCN Save Our Species African Wildlife initiatief, medegefinancierd door de EU.(https://iucnsos.org/initiative/sos-african-wildlife/)
Invloeden
De respons op en preventie van conflicten tussen mens en carnivoor werd verbeterd in 988.000 ha projectlandschap door de oprichting van coëxistenteams die zich richten op het monitoren van grote carnivoren en het reageren op conflicten tussen mens en carnivoor. Hierdoor konden acht gemeenschappen voor het eerst beginnen met het aanpakken van conflicten tussen mens en carnivoor.
SORALO ontwikkelde ook een landschapsspecifieke Mens-Carnivoor coëxistentiecyclus en bijbehorende trainingsmodules over conflictpreventie, conflictrespons, informatieverzameling, het herstellen van eenheid en vredesstichting. Om de training te institutionaliseren werden 6 SORALO-medewerkers opgeleid tot instructeurs. Hierdoor kon het project trainingen over de conflictpreventiemodule geven aan meer dan 150 gemeenschapsleden uit 12 gemeenschappen in het hele landschap.
Intercommunautaire leerreizen, gemeenschapsdialogen en betrokkenheid bij de provinciale overheid zorgden voor een beter begrip en een verlangen naar het behoud van carnivoren. In alle gesprekken kwamen de gezondheid van de weidegronden en conflicten tussen mens en wild naar voren als de twee meest urgente natuurbeschermingskwesties.
Een actieve dialoog over het behoud van carnivoren tot stand brengen tussen het provinciebestuur en de lokale gemeenschappen, voornamelijk door wijkbeheerders en leden van de districtsvergadering erbij te betrekken. Kaarten van kritieke corridors en nederzettingen werden gemaakt en gebruikt voor de ontwikkeling van het Greater Mara Ecosystem Plan.