GIS en teledetectie voor het in kaart brengen van weidegebieden

Weiland als natuurlijke hulpbron kan gemakkelijk worden onderhouden door GIS- en teledetectietools toe te passen om nauwkeurige classificatiekaarten te ontwikkelen, bijv. weiland, hooiland, grasland. De combinatie van digitale gegevens en ruimtelijke technologie maakt een gedetailleerde en nuttige monitoring mogelijk van de biomassa van de bovengrondse groene vegetatie en de samenstelling van het grasland. Bovendien kunnen hulpbronnen en attributen worden bewaakt voor kennisbeheer en langetermijnplanning van beslissingen.

  • In kaart brengen van ecosysteemdiensten van grasland en inzicht in de bijdrage ervan aan het menselijk welzijn

  • Regelmatige monitoring op beheersniveau vergemakkelijken

  • Kortetermijnstudie van de positieve en negatieve effecten op weide- en graslandgebieden

  • Bestaan van relevante rechtsgrondslagen en nauwe betrokkenheid van relevante instanties bij het planningsproces

  • Alle factoren die van invloed kunnen zijn op graslanden moeten worden geïdentificeerd als ruimtelijke gegevens.

  • Het in kaart brengen en opvolgen van veranderingen in het vegetatiedek van graslanden is essentieel om de dynamiek van graslanden te begrijpen.

  • Betrouwbare monitoring van veranderingen in vegetatiebedekking in graslanden is cruciaal voor nauwkeurig en duurzaam landbeheer

  • Het verzamelen van meer veld-/grondgegevens was een van de belangrijke opmerkingen

  • Het is van vitaal belang om verschillende geospatiale analyses te testen en te demonstreren om te laten zien welke maatregelen de meeste impact hebben op welke erosie-/degradatiesituaties en om begrip te kweken voor de oplossingen.