Tot voor kort was er een minimaal landbouwkundig precedent of waardering voor gekweekte reptielen, en de meeste mensen hadden een sterke voorkeur voor in het wild gevangen alternatieven. Vietnam heeft sindsdien het succes van de reptielenindustrie gevierd en het grote publiek is nu goed geïnformeerd over de industrie en de eindproducten. Producten van gekweekte reptielen zijn verkrijgbaar op de meeste natte markten en op het menu van veel bekende restaurants. Een overblijvende uitdaging is dat er geen poging is gedaan om te reguleren of om klanten te informeren over wat kwekers hun reptielen te eten geven. De meest voorkomende voedersoorten zijn dieren van wilde oorsprong (bijv. knaagdieren gevangen in rijstvelden), commerciële voeders (bijv. vispellets) en eiwitafval uit de agrovoedingsketen (bijv. doodgeboren varkens en mannelijke kuikens uit broederijen). De risico's van deze voederbronnen moeten verder onderzocht en geëvalueerd worden. Het risico van witwassen van reptielen in het wild bestaat ook nog, maar de omvang en waarschijnlijkheid zijn aanzienlijk verminderd door lucratievere productiemodellen (bijv. selectieve lijnteelt om de productiegenetica te verbeteren) en verbeterde wetshandhaving.
Institutionele ondersteuning, workshops, sociale media en mediakanalen van de overheid (bijv. nationale televisie). Goedkope smartphones en toegang tot internet.
De communicatie is beperkt gebleven tot directe sociale, economische en nutritionele voordelen. Het publiek is zich grotendeels niet bewust van de minder tastbare voordelen van het kweken van reptielen, zoals de voordelen met betrekking tot opkomende wereldwijde uitdagingen (bijv. zoönosen, klimaatverandering en duurzaamheid van het milieu). Op wetenschap gebaseerde inhoud via sociale mediaplatforms kan een krachtig educatief instrument zijn voor complexe, transversale thema's. Voortdurend onderzoek en ontwikkeling van gezondheids- en veterinaire aspecten van het kweken van reptielen is nodig om te voldoen aan de internationale normen voor vee.