Welzijn van de gemeenschap

Hoewel de MPA zich snel herstelde en de bestaansmiddelen begonnen te verbeteren, was een deel van het beheerplan gericht op het introduceren van andere, niet-visgerelateerde ondernemingen in een poging om een zelfvoorzienende oplossing te bereiken. In eerste instantie moest er externe financiering worden gevonden om dit mogelijk te maken en er kwamen verschillende subsidies beschikbaar. In eerste instantie trok een toeristische onderneming bezoekers aan die profiteerden van de verbetering van het koraal en de biodiversiteit in de MPA. Dit leverde opleidingsmogelijkheden op en zorgde voor vast werk voor vissers, waardoor hun levensonderhoud verbeterde en de druk op de mariene hulpbron afnam. De jeugd werd opgeleid in het maken van meubels van oude dhows, er werd honing geproduceerd, duurzaam gevangen vis werd verkocht aan restaurants, groenten en gewassen werden gekweekt en verkocht, er lopen verschillende aquacultuurprojecten en de vrouwengroep heeft verschillende ondernemingen waaronder een kleermakerij en een ambachtswinkeltje waar producten van drijfhout en natuurlijke zeep worden verkocht. Dankzij een leenregeling kunnen de leden andere projecten financieren. Een deel van de winst gaat naar de welzijnsbehoeften van de gemeenschap, zoals water, gezondheid en sanitatie. Strandafval wordt verzameld en verkocht aan recyclingbedrijven. Een educatief schoolprogramma onderwijst de kinderen over het belang van duurzaam gebruik van hulpbronnen en we organiseren uitstapjes binnen de MPA.

De MPA is het hart van ons project. De beschermde broedplaats betekent een verbetering van de visvangst in het gebied, met als bijkomend effect een verbetering van het levensonderhoud. De MPA is een attractie geworden en bezoekers brengen het broodnodige geld binnen dat gebruikt wordt voor werkgelegenheid, training, het runnen van de organisatie en het opzetten van andere bedrijven. Hoewel we te maken hadden met uitdagingen en bezwaren tegen het uitzetten van het gebied van de MPA, hebben de resultaten laten zien dat het de moeite waard was.

Natuurbehoud kan alleen werken als het gepaard gaat met tastbare alternatieve mogelijkheden en echte verbeteringen in het levensonderhoud. De bron die behouden wordt moet waardevol en belangrijk zijn voor de lokale gemeenschap. Alle componenten moeten samenwerken en ten goede komen aan de gemeenschap. Hoewel het opzetten en inrichten van een LMMA tijd, begrip en geduld vergt, wordt het een efficiënte en productieve spil van waaruit andere projecten kunnen groeien. Het heeft veelzijdige voordelen die zowel het behoud als het welzijn van de gemeenschap kunnen omvatten. We hebben gaandeweg geleerd dat er geen kortere weg is naar de betrokkenheid van de gemeenschap. In ons geval werkten we met een zelfvoorzienende gemeenschap en zelfs kortetermijnbedreigingen voor hun levensonderhoud betekenden directe ontberingen die tot verzet leidden. We leerden dat het merendeel van de weerstand die we tegenkwamen voortkwam uit een reële angst voor economische onzekerheid. Toen we eenmaal begrepen dat de behoeften van de gemeenschap van het grootste belang waren, konden we relevante en impactvolle strategieën ontwikkelen om onze natuurbeschermingsdoelen te bereiken.