Governance voor aanpassing bereiken met een ecosysteembenadering

De adviesraad dient als middel om lokale ervaringen en bewijzen van de voordelen van aanpassing aan ecosystemen door te geven aan de Commissie. Om de aanpassingsproblemen aan te pakken, hanteert de Adviesraad verschillende criteria, waaronder: de kwetsbaarheid van de samenleving en ecosystemen in kaart brengen en verminderen; rekening houden met klimaatveranderingsscenario's in de ruimtelijke ordening; de veerkracht en het aanpassingsvermogen van natuurlijke en menselijke systemen bestuderen en versterken; de kansen benutten die door nieuwe klimaatomstandigheden worden gecreëerd; en voedselzekerheid, productiviteit en het behoud van ecosystemen bevorderen. Om de behandeling van technische zaken te vergemakkelijken, heeft de Raad 4 Werkgroepen opgericht, waarvan de laatste de Werkgroep Aanpassing is. Deze laatste groep hoopt een ruimte te consolideren voor uitwisselingen en multidisciplinaire synergieën, waar de leden kunnen pleiten voor EbA. De bijdrage van de Raad aan governance voor adaptatie zal afhangen van de mechanismen die hij kan faciliteren voor de integratie van basisorganisaties en maatschappelijke organisaties(ejidos). Als de Raad ook zou kiezen voor een stroomgebiedbrede benadering van territoriaal beheer en zou samenwerken met de andere Werkgroepen, zou hij een nog collegialer, ecosysteemgericht en veerkrachtiger bestuursmodel kunnen opbouwen.

  • Bewijs hebben van de effectiviteit van EbA voor de mainstreaming van EbA door de adviesraad: Kwetsbaarheidsstudies van de gemeenschap en ervaringen met de toepassing van EbA-maatregelen in ejidos van de bovenste waterscheidingen van de rivieren Coatán en Cahoacán en aan de kust (Tapachula) werden ontwikkeld en gedeeld met de raad.

  • Het bewijs op grote schaal delen om EbA te mainstreamen: De studies werden gepresenteerd op het VII Nationaal Congres over Onderzoek naar Klimaatverandering, waardoor het mogelijk werd om netwerken op te bouwen, bewustzijn te creëren en ervaringen uit te wisselen over de effectiviteit van EbA.
  • Een belemmering voor de implementatie van EbA zijn de financiële middelen. Het blijft een uitdaging om beleidsmakers te overtuigen om EbA als een ontwikkelingsprioriteit van de staat op te nemen en budget toe te wijzen. Ondanks het feit dat de adviseurs openstaan voor een hefboomwerking van EbA-benaderingen bij de beleidsmakers, is er nog steeds behoefte aan betere koppelingen tussen het institutionele systeem voor klimaatverandering van de staat en de organisaties voor het beheer van stroomgebieden en hulpbronnen.
  • EbA kan een grotere impact hebben door acties aan te vullen en synergieën met andere strategieën te erkennen, zoals mitigatie/emissiereductie (bijv. REDD+) en rampenrisicovermindering. Dit is relevant als een manier om de agenda van de Raad uit te breiden, die de neiging heeft om zich meer te richten op mitigatiekwesties.
  • Om echt multidimensionaal, ecosystemisch, duurzaam en participatief bestuur te bereiken, moeten deze CC-institutionele en basisorganisaties in de loop van de tijd meer coördinatie laten zien, inclusief het vermogen om gezamenlijk de effectiviteit van adaptatiebeleid en co-benefits voor mitigatie te beoordelen.