In het Amboseli National Park leven enkele van de grootste olifantenpopulaties van Kenia, die voor hun migratie afhankelijk zijn van het land van de omringende gemeenschap. In 2008 erkenden de belanghebbenden dat het verlies van habitats, degradatie en versnippering zouden leiden tot verlies van bestaansmiddelen en inkomsten uit toerisme en kozen ze ervoor om de duurzaamheid van het ecosysteem te waarborgen. Het IFAW werkte daarom samen met belanghebbenden om kritieke corridors en verspreidingsgebieden voor olifanten in gemeenschapsgebieden van het Amboseli landschap veilig te stellen. Om dit te bereiken heeft het IFAW een meerjarige verbintenis aangegaan om 26.000 hectare veilig te stellen als trek- en verspreidingsgebied voor wilde dieren in het Amboseli landschap (de Kitenden Corridor, een van de laatst overgebleven trekroutes voor olifanten die Kenia en Tanzania met elkaar verbindt).
De strategie voor het geleasde land was om de Kitenden Community Wildlife Conservancy te ontwikkelen, die een drieledig voordeel zal blijven bieden aan de wilde dieren en hun habitat, de lokale gemeenschap (via milieuvriendelijke, compatibele toeristische en ondernemingsprojecten) en investeerders via toeristische ontwikkeling en investeringen. In 2017 heeft het IFAW samengewerkt met de lokale Maasai gemeenschap om de Kitenden Conservancy Trust te registreren - een belangrijke stap om dit deel van het land veilig te stellen als een gemeenschapsconservaat dat duurzaam levensonderhoud ondersteunt.
Het IFAW werkte samen met de gemeenschap van de Olgulului Olalarashi Group Ranch (OOGR, die 90 procent van het park omringt) om ervoor te zorgen dat de voordelen van de bescherming van wilde dieren werden gekoppeld aan verbeteringen van het menselijk welzijn. Het veiligstellen van de Kitenden Corridor zou bijvoorbeeld niet mogelijk zijn geweest zonder de inzet van het IFAW om afzonderlijke overeenkomsten te sluiten met 2600 inheemse landeigenaren. Dit heeft geleid tot opmerkelijke voordelen voor zowel de mensen in de gemeenschap als de wilde dieren in het Amboseli National Park. Het combineren van de expertise van op wetenschap gebaseerde natuurbeschermings- en ontwikkelingsinitiatieven binnen de gemeenschap bleek essentieel en zou bij toekomstige projecten toegepast moeten worden. Het op een gestructureerde en diepgaande manier integreren van de inbreng van de gemeenschap heeft geleid tot unieke interventies die op maat gemaakt zijn voor deze specifieke gemeenschap en tot interventies die duurzaam en populair zijn onder de gemeenschap. Zowel het lokale leiderschap als de gemeenschap zijn vanaf het begin van het project sterk bij het project betrokken geweest.