De afgelopen 10 jaar hebben we ons gericht op het beoordelen van de staat van instandhouding van inheemse soorten en hun rehabilitatie in het wild. We hebben ons veel moeite getroost om het gebied te behouden en plannen te maken voor duurzaamheid. Het belangrijkste dat mijn team en ik hebben bereikt, is dat de omringende gemeenschap, gebruikers van hulpbronnen, onderzoekers en besluitvormers, zowel ter plekke als bij de overheid weg van de plek, de particuliere sector en studenten zelfs het publiek alles kunnen vernietigen wat we in de afgelopen jaren hebben opgebouwd als gevolg van hun onwetendheid over wat we doen en het belang ervan voor ons en hen. Informatieverspreiding is een extern beschermingsschild om de duurzaamheid van de activiteiten op de locatie te garanderen. Voortdurende trainings- en bewustmakingsactiviteiten moeten plaatsvinden in het doelgebied en in het hele land om vernietiging door onwetendheid te voorkomen. Ook het niet documenteren van de traditionele kennis die de lokale gemeenschap heeft geërfd is uiterst gevaarlijk en het verlies ervan is een verspilling van rijkdom die de staat en de wereld enorme bedragen zal kosten om opnieuw te ontdekken.

Onderwijs, bewustwording en documentatie zouden de huidige en toekomstige druk kunnen verminderen en de impact en de kosten van herstel kunnen beperken.