Bioremediatie in de Cordillera Blanca Campesino-gemeenschap, Peru
Volledige oplossing
Leden van het comité observeren de wetlands van het bioremediatiesysteem.
Revista Somos
De gemeenschap, die in het Huascarán Nationaal Park ligt, wordt getroffen door de natuurlijke vervuiling van het water van de rivier de Negro. Dit komt doordat door het terugtrekken van de gletsjers rotsen in de bergen zijn blootgelegd die verzuring en het oplossen van metalen in het water veroorzaken als gevolg van regenval. Dit fenomeen is schadelijk voor de leden van de gemeenschap die zich bezighouden met extensieve veeteelt op natuurlijke weilanden. Dit initiatief, uitgevoerd door de gemeenschap en het Mountain Institute, omvatte participatieve analyse en monitoring van de waterkwaliteit, training van lokale onderzoekers en een zoektocht naar technologische alternatieven om het probleem op te lossen. Uiteindelijk werd gekozen voor bioremediatie, waarbij water wordt gezuiverd door het door een reeks rustieke vijvers te leiden waarin sedimenten worden gedecanteerd en vervolgens de capaciteit van inheemse planten wordt gebruikt om de verontreinigende stoffen te absorberen. Op deze manier werd de kwaliteit van het water voor menselijke en dierlijke consumptie verbeterd.
Laatst bijgewerkt: 01 Oct 2020
8007 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
- In het deelstroomgebied van de Rio Negro komen door het terugtrekken van de gletsjers geologische formaties bloot te liggen die rijk zijn aan mineralen die oxideren en metaaldeeltjes afgeven aan het water. Dit fenomeen wordt "zure steen drainage" genoemd en verandert de kwaliteit van het water in de bovenloop van de bekkens, waardoor de benedenloop wordt aangetast en de gezondheid van mensen die het water direct gebruiken en voor productieve landbouw- en veeteeltactiviteiten in gevaar wordt gebracht (Loayza-Muro et al., 2014).
- Het probleem wordt nog verergerd tijdens het droge seizoen, omdat de inwoners bij gebrek aan regen gedwongen zijn om water uit de rivier te halen en volledig afhankelijk zijn van deze bron voor de ontwikkeling van hun sociaaleconomische activiteiten.
- Sedimentbeheer en -behandeling is een van de uitdagingen voor lokale onderzoekers en gemeenschapsleiders, en een kans voor academici om samen naar een oplossing te zoeken.
Locatie
Recuay, departement Ancash, Peru
Zuid-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
Het Plaatselijke Comité voor Landbouwkundig Onderzoek of CIAL (BB1) implementeerde Participatory Action Research-PAR (BB2) met de steun van wetenschappelijke organisaties om een oplossing te vinden voor het probleem van de verzuring van het water, een prioriteit voor de gemeenschap. De PRA integreerde lokale kennis met wetenschappelijke kennis om een bioremediatietechniek (BB3) te ontwerpen die het probleem met succes heeft opgelost.
Bouwstenen
Het plaatselijke comité voor landbouwonderzoek (Comité de Investigación Agropecuaria Local)
Het Comité de Investigación Agropecuaria Local (CIAL) werd opgericht in 2000 en de leden werden gekozen in een vergadering van de gemeenschap. De criteria die de dorpsbewoners zelf opstelden om de lokale onderzoekers te kiezen, waren gebaseerd op bepaalde eigenschappen zoals oplettend, toegewijd, verantwoordelijk en punctueel zijn. Het CIAL begon met 16 leden, zowel mannen als vrouwen. De oprichting was gebaseerd op de principes van participatief actieonderzoek (PAR). Het CIAL en het IM voerden aanvankelijk tussen 1999 en 2001 participatief onderzoek uit om weidegrond voor vee terug te winnen, te beginnen met één ha die de gemeenschap voor dit doel ter beschikking had gesteld en eindigend met 10 ha dankzij de groeiende belangstelling van de leden van de gemeenschap.
In 2010 werd het CIAL gereactiveerd met 24 leden om onderzoek uit te voeren onder de naam "Good Pasture, Good Water". In 2014 werd het CIAL geïnstitutionaliseerd in de gemeenschap, waardoor het deel ging uitmaken van het organigram van de gemeenschap als een van de gespecialiseerde comités en werd opgenomen in het huishoudelijk reglement van de gemeenschap. Het is een zeer actieve commissie, die voortdurend in gesprek is met haar bestuurders en met de hele assemblee om hen te informeren over de voortgang van het onderzoek en de voorstellen, zodat ze de steun hebben voor het noodzakelijke werk door middel van gemeenschapstaken.
Sleutelfactoren
- De inzet van de leden (hoewel sommige jongeren zich moesten terugtrekken vanwege andere verplichtingen).
- De steun van de leiders van de gemeenschap.
- Het bestuursniveau van de gemeenschap, dat wordt weerspiegeld in: (i) de mate van planning, de gemeenschap stelde een gemeenschapsontwikkelingsplan op; (ii) de institutionalisering van het CIAL in het organigram en de interne regels van de gemeenschap; en (iii) de managementcapaciteit van de gemeenschapsleiders, die in staat waren externe steun te krijgen (bijv. zware machines) om de acties uit te voeren.
Geleerde les
-
Het proces om het comité te institutionaliseren duurde veel langer dan verwacht, van de oprichting in 2000 tot de erkenning in de statuten als technische adviseurs voor de gemeenschap op het gebied van weide- en waterkwesties.
-
De empowerment en capaciteitsopbouw van de commissieleden in het gebruik van apparatuur voor het monitoren van de waterkwaliteit en de interpretatie van gegevens was van groot belang.
-
Het initiatief beantwoordde aan een prioritaire behoefte van de gemeenschap zelf, namelijk water, als antwoord op problemen die ze al sinds 1970 hadden. Zoals CIAL-leden zeiden, "we vroegen onszelf en andere instellingen altijd af waarom de kleur van het water en de geur en smaak waren veranderd en niemand gaf ons een antwoord, totdat we erin slaagden om de kwaliteit van ons water te begrijpen en te verbeteren" (Vicente Salvador).
-
Het is nodig om plaatsvervangers voor de commissie voor te bereiden, omdat het veel tijd vraagt, waardoor sommige zeer mondige leden de commissie hebben verlaten vanwege hun andere verplichtingen.
Participatief actieonderzoek
Participatory Action Research (PAR) verwijst naar onderzoek dat is gebaseerd op drie pijlers: (i) Onderzoek: geloof in de waarde en kracht van kennis en respect voor de verschillende uitdrukkingsvormen en manieren om die te produceren; (ii) Participatie: nadruk op democratische waarden en het recht van mensen om hun eigen situatie te beheersen en nadruk op het belang van een horizontale relatie tussen de betrokken gemeenschap en externe organisaties; en (iii) Actie: verandering die de situatie van de gemeenschap verbetert. Meer dan de gebruikte methodologie of technieken, is wat PRA onderscheidt van andere manieren van onderzoek doen de toewijding aan sociale verandering en het uitdrukkelijke streven om mee te werken aan de empowerment van kwetsbare groepen, zodat zij hun eigen verandering kunnen bepalen en beheren. Het CIAL, met steun van het Mountain Institute en de Nationale Universiteit van Ancash Santiago Antúnez de Mayolo, voerde tussen 2010 en 2013 een PRA uit over waterkwaliteit. Dit omvatte een kennisdialoog tussen lokale onderzoekers en externe specialisten, training om waterkwaliteit te meten met veldteams die parameters evalueren (pH, geleidbaarheid, zuurgraad, opgeloste zuurstof en andere) en de identificatie en implementatie van de bioremediatieoplossing.
Sleutelfactoren
- De ruimtes voor dialoog tussen lokale en academische kennis, gefaciliteerd door participatieve onderzoeksprocessen en kennisdialoog.
- De steun van een thesisstudent van de lokale universiteit die technische ondersteuning bood.
- De organisatie van gemeenschapsleiders, door hun managementcapaciteit bij de provinciale gemeente.
- De medewerking van de lokale overheid, het gemeentelijk werk voor de aanleg van sedimentatievijvers.
- De standvastigheid van de lokale onderzoekers en de scriptiestudent, van het voorstel tot de uitvoering en monitoring.
Geleerde les
- De voortdurende interactie van de lokale onderzoekers met de scriptiestudent en de projectbegeleiders genereerde een proces van collectieve reflectie en leren dat hen in staat stelde om het probleem te begrijpen, alternatieven te zoeken en een oplossing te implementeren die paste bij de lokale context.
- Coördinatie met de lokale autoriteiten en de gemeenschapsvergadering was van fundamenteel belang om de goedkeuring en steun van de gemeenschap te krijgen.
- De kennisdialoog en de waardering van lokale kennis maakten het mogelijk om oplossingen te vinden die werden voorgesteld. De voorbereiding van stekken van kattenstaart(Juncos articus) leverde bijvoorbeeld geen goede resultaten op volgens het voorstel van de universitaire specialist, maar de techniek die werd voorgesteld door lokale onderzoekers die deze techniek al hadden uitgeprobeerd bij het herstel van inheemse grassen, werkte wel.
- De IAP-methodologie helpt bij adaptieve technische planning. Aan het begin van het bioremediatiesysteem was het bijvoorbeeld moeilijk om de waterstroom in het kanaal onder controle te houden. De onderzoekers zochten naar een oplossing door poorten te plaatsen aan het begin van de sedimentatievijvers en wetlands.
Bioremediatie
Bij bioremediatie worden organismen gebruikt om verontreinigende stoffen uit de bodem of het water te verwijderen. In het bioremediatiesysteem gaat het water van het Chonta-kanaal eerst door bezinkvijvers en vervolgens door grotere vijvers waar kattenstaarten en riet - lokale planten - zijn geïnstalleerd om roest uit het water te absorberen via hun wortels. Bacteriën worden ook gebruikt om de zuurgraad van het water te verlagen. Uiteindelijk levert het kanaal 120 liter gezuiverd water per seconde voor de hele bevolking en werd het aangelegd dankzij de samenwerking van instellingen op basis van de vraag van de gemeenschap. Het werd ontworpen op basis van criteria van traditionele en wetenschappelijke kennis: de geschikte plaatsen om de sedimentatievijvers te bouwen, het moerasgebied, de selectie van planten zoals kattenstaart en de technologie voor het overplanten in de moerasgebieden. De leden van CIAL en de gemeenschap maken de sedimentatievijvers één keer per jaar schoon, tussen april en mei. Bij het begin van de regens laten ze een minimaal debiet door, alleen voor het onderhoud van de wetlands en het gebruik door sommige boeren.
De CIAL controleert twee keer per jaar de waterkwaliteit van het systeem, waarbij vooral de pH en de elektrische geleidbaarheid worden gemeten.
Sleutelfactoren
- Het begon met een lokaal proces om een lokaal prioritair probleem aan te pakken.
- De maatregel maakt deel uit van een grotere strategie: het Community Development Plan (CDP).
- Organisatie van lokale participatie via het comité.
- Voorafgaande vertrouwensrelatie tussen de gemeenschap en het berginstituut, die de uitvoering ondersteunde.
- Voortdurend toezicht op de kwaliteit en het goed functioneren van het bioremediatiesysteem door de leden van het comité.
Geleerde les
- Planning voor de levering van inputs is nodig, ofwel door te bevestigen of de bronnen bestaan of dat het nodig zal zijn om ze te produceren, zoals zwavelverwijderende bacteriën in de afvalwaterzuiveringsinstallaties. De installaties bestaan wel, maar er is geen goed beheer en er zijn niet genoeg bacteriën, dus moet het laboratorium ze speciaal produceren voor installatie in wetlandvijvers.
- De technologie vereist ook regels voor het juiste gebruik van behandeld water.
- De operationalisering van het watercomité is een belangrijke factor en vereist institutionele versterking en advies.
- Een belangrijke rol van het comité is de follow-up van het systeem door monitoring en onderhoud van de infrastructuur.
- De implementatie moet gepaard gaan met training, bijvoorbeeld in toezicht op en onderhoud van de infrastructuur (schoonmaken van sedimentatievijvers en wetlands) en sedimentbeheer.
Invloeden
- Verbeterde waterkwaliteit voor landbouw en huishoudelijk gebruik. Water kan nu worden gebruikt voor irrigatie van natuurlijk grasland en drinkwater voor vee, maar ook voor menselijke consumptie, het wassen van kleding, irrigatie van gecultiveerd grasland en groenten.
- Verbeterde beschikbaarheid en conditie van grasland voor vee. De voorziening van natuurlijk grasland voor het voeden van vee is verbeterd, waarvan de verkoop wordt gebruikt voor onderwijs, voedsel en andere huishoudelijke uitgaven.
- Verbeterde gezondheid van het vee.
- Recreatie van het aquatische ecosysteem
Begunstigden
- Hoofdrolspelers: Comité de Investigación Agropecuaria Local (CIAL) "Alli Pasto Alli Yacu" en Comunidad Campesina Cordillera Blanca (sector Canrey Chico).
- Sociale impact: 80 boerenfamilies.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 3 - Goede gezondheid en welzijn
SDG 6 - Schoon water en sanitaire voorzieningen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
Verhaal
Leden van het comité worden getraind in het gebruik van meetapparatuur voor waterkwaliteit.
Instituto de Montaña
In de Cordillera Blanca Campesino gemeenschap zijn er belangrijke zijrivieren die water leveren aan de lokale bevolking en stroomafwaarts. In de buurt van deze waterbronnen bevinden zich weilanden waar de meeste leden van de gemeenschap hun vee en schapen extensief laten grazen in droog en nat grasland.
De bevolking begon veranderingen in de waterkwaliteit op te merken vanaf 1970, na een zware aardbeving. Dit viel samen met het begin van het proces van versnelde terugtrekking van de Andesgletsjers. De dorpelingen zeggen dat de rivier vroeger zwart was, maar het water was kristalhelder, er zaten forellen in, ze konden zich wassen, drinken en ook irrigeren. Maar na dat jaar merkten ze een verandering in de kleur, die nu rood is en die ze "agua alcaparrosa" (kappertjeswater) noemen. Er is geen forel meer, ze kunnen hun weilanden niet besproeien of gewassen verbouwen omdat de vegetatie opdroogt. Daarom gaf de gemeenschap prioriteit aan onderzoek naar de waterkwaliteit. De gemeenschap heeft haar capaciteiten voorbereid en versterkt via het CIAL-comité "Allí pasto, Allí Yacu" ("goed grasland en goed water" in het Quechua), dat werd opgericht tijdens een project om het graslandbeheer te verbeteren dat de gemeenschap tussen 1999 en 2001 samen met het Mountain Institute uitvoerde. Met dit nieuwe initiatief heeft het CIAL onderzoek gedaan naar de waterkwaliteit en de resultaten gedeeld tijdens gemeenschapsbijeenkomsten. Lokale onderzoekers analyseerden mogelijke oplossingen en kozen voor bioremediatie, waarbij techniek, ecosysteembeheer en sociale componenten worden geïntegreerd en die daarom wordt beschouwd als "een socio-technologie".
Vanaf het oude kanaal dat aan één kant van de rivier is geïnstalleerd, stroomt het water door een 3 km lang netwerk van kanalen dat in 2014 is aangelegd. Het systeem, legt Vicente [Salvador, voorzitter van het CIAL] uit, "werkt als een soort darm: het water gaat eerst door putten waar het sediment achterblijft en gaat dan naar andere, grotere putten waar kattenstaarten en riet, lokale planten die de roest uit het water via hun wortels absorberen, zijn geplant. In het laboratorium gekweekte bacteriën worden ook gebruikt om de zuurgraad van het water te helpen verlagen. Aan het einde van het proces levert het kanaal 120 liter gezuiverd water per seconde voor de hele bevolking. Met dat water kunnen ze een gebied irrigeren dat vergelijkbaar is met 60 voetbalvelden, gevuld met natuurlijke grassen waarmee ze meer melk kunnen produceren en gezond vee kunnen houden. We hebben laten zien dat we de rivier kunnen genezen door zowel onze voorouderlijke als wetenschappelijke kennis te gebruiken.
