De Ocean Race: zeilen en wetenschap samenbrengen om de gezondheid van de oceaan te verbeteren.

Het onderliggende uitgangspunt van The Ocean Race - racen om de wereld rond te varen - betekent dat de race de deelnemers natuurlijk naar enkele van de meest afgelegen gebieden ter wereld brengt. Dit maakt het een uniek platform voor wetenschappelijk onderzoek omdat het wetenschappers toegang geeft tot afgelegen gebieden, zoals de Zuidelijke Oceaan rond Antarctica, die anders zelden toegankelijk zouden zijn. Schepen die buiten de reguliere scheepvaartroutes varen, spelen een essentiële rol in de mogelijkheid om wetenschappelijke instrumenten, zoals de drifterboeien en Argo-drijvers die tijdens de race worden ingezet, in te zetten op locaties waar te weinig monsters worden genomen. Dit biedt zeldzame mogelijkheden voor het verzamelen van gegevens van delen van de planeet waar weinig informatie is vastgelegd, waardoor de race een cruciaal platform is voor het verzamelen van gegevens die anders onbereikbaar zijn en voor het opvullen van hiaten in de gegevens, wat bijdraagt aan een beter begrip van onze oceanen.

Het Ocean Race Teams Duurzaamheidshandvest en de Gedragscode zijn opgesteld in samenwerking met de teams om uiting te geven aan een vlootbrede toewijding aan duurzame activiteiten en het ondersteunen van een gezonde oceaan. Het handvest omvat de thema's Belangenbehartiging, Wetenschap, Leren en Operaties. Het probeert alle teams, medewerkers en zeilers op te laten komen voor de oceaan door middel van duurzaam zeilen, team- en persoonlijke acties.

Op het gebied van wetenschap moeten teams beloven in te stemmen met:

• Het ondersteunen van op wetenschap gebaseerde besluitvorming.
• Deelnemen aan het vergroten van kennis en begrip van onze oceaan.
• Het hosten van wetenschappelijke apparatuur aan boord.
• Deelnemen aan zeil- en burgerwetenschapsprogramma's.
• Bijdragen aan het Decennium van de Oceaanwetenschap van de Verenigde Naties in samenwerking met The Ocean Race.

Door wetenschap op te nemen in een charter en van belanghebbenden te eisen dat ze verschillende wetenschapsgerelateerde activiteiten ondernemen terwijl ze meedoen aan een zeilrace, wordt wetenschap als kernwaarde opgenomen in de wedstrijdpraktijken. Dit is uniek in de sportwereld omdat het van teams en atleten verlangt om naast hun bestaande sportieve verantwoordelijkheden ook verantwoordelijkheden voor het milieu op zich te nemen.

Het wetenschapsprogramma van de Ocean Race wordt uitgevoerd in samenwerking met verschillende wetenschappelijke partners en brengt organisaties en teams samen om nieuwe benaderingen van gegevensverzameling te verkennen, technologie te ontwikkelen om bij te dragen aan wereldwijde gestandaardiseerde gegevenskartering en onze kennis van oceanen en hun relatie met klimaatverandering te vergroten. Het biedt een unieke en veelbelovende uitbreiding van observatienetwerken en maakt de ontwikkeling van nieuwe monsternemingstechnologieën mogelijk (bijv. OceanPack-RACE - ontwikkeld volgens de specificaties van zeilers en wetenschappers).

Dankzij partnerschappen met de wetenschappelijke gemeenschap kunnen de gegevens die door de wedstrijdboten zijn verzameld, worden verwerkt en op kwaliteit gecontroleerd door wetenschappelijke partners, en vervolgens beschikbaar worden gesteld via wereldwijde open-source databases. Databases zijn onder andere het Europese mariene observatie- en datanetwerk (EMODnet) en de Surface Ocean CO2 Atlas (SOCAT) - die informatie levert voor het wereldwijde koolstofbudget, dat op zijn beurt weer informatie levert voor milieuprognoses en -doelen. De inzet van drifterboeien, beheerd door Météo France, draagt bij aan het drifterprogramma van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA).

Naast het vergemakkelijken van de toegang tot moeilijk bereikbare locaties, zijn zeilboten ook nuttige transportmiddelen voor het inzetten van wetenschappelijke instrumenten. De boten kunnen wetenschappelijke apparatuur vervoeren, zowel voor inzet in de oceaan, maar ook voor voortdurende metingen door sensoren die permanent aan boord zijn. Door de snelheid van de raceboten kunnen gegevens van verschillende locaties in korte tijd worden vastgelegd, iets wat met de meeste onderzoeksschepen niet haalbaar is. Jachten kunnen ook worden gebruikt om nieuwe onderzoekstechnologie en -technieken te testen, zoals technologie waarmee resultaten in realtime kunnen worden gedeeld, en de OceanPack - een apparaat dat essentiële oceaangegevens van aan boord van de jachten registreert.

In een racecontext is het meenemen van apparaten die meteorologische metingen doen niet alleen gunstig voor wetenschappelijke partners, maar ook voor de deelnemers aan de race zelf, omdat het helpt bij het informeren en verbeteren van weersvoorspellingen die van invloed zijn op hun eigen beslissingen en prestaties tijdens de race.

Door wedstrijdjachten te gebruiken voor het verzamelen van gegevens wordt de weg vrijgemaakt voor het installeren en inzetten van meetapparatuur op andere vaartuigen, zoals vissersboten of commerciële boten, maar ook op andere zeilboten.

De gegevens die door de raceboten worden verzameld, dragen bij aan het begrip van het complexe oceaansysteem door directe metingen van hoge kwaliteit te registreren. De meteorologische en oceanografische gegevens van sensoren aan boord (OceanPack en weerstations), drijvende boeien en Argo-drijvers worden in realtime via satelliet naar wetenschappelijke partners verzonden. Hoewel de gegevens op zichzelf al nuttig zijn, kunnen ze de klimaatwetenschap pas ten volle vooruit helpen als ze gecombineerd kunnen worden met bestaande gegevens en geïntegreerd kunnen worden in modellen en evaluaties. Het delen van gegevens met de wetenschappelijke gemeenschap vergemakkelijkt de kwaliteitscontrole en de synthese tot bruikbare gegevensproducten.

Samenwerking met belangrijke milieu-instellingen betekent dat de verzamelde gegevens kunnen bijdragen aan wereldwijde open-source databases zoals de Surface Ocean Carbon Atlas (SOCAT), de NOAA NCEI World Ocean Database, het Global Marine Litter Programme van UNEP, de Copernicus Marine Service en het European Marine Observation and Data Network (EMODnet).

De verzamelde gegevens kunnen vervolgens worden gebruikt voor het beoordelen, in kaart brengen en modelleren van dringende problemen zoals plasticvervuiling, de temperatuur van de oceanen of de toestand van mariene milieus. De gegevens dragen ook bij aan wetenschappelijke beoordelingen en rapporten die de basis vormen voor belangrijke milieubeleidsmaatregelen, zoals het wereldwijde koolstofbudget, het VN-raamwerk inzake klimaatverandering of het Verdrag inzake plastic.