Duurzame visserij in het zeereservaat Galera-San Francisco

Volledige oplossing
Vissers die netten repareren
Instituto Nazca
Het zeereservaat van Galera-San Francisco is een van de belangrijkste zones voor het behoud van de biodiversiteit aan de kust van Ecuador. De lokale bevolking is er sterk afhankelijk van, met de ambachtelijke visserij als kernactiviteit. De visvereniging Arte Langosta en het Nazca Instituut hebben een participatief beheersysteem opgezet dat de bescherming van de biodiversiteit en duurzame lokale ontwikkeling bevordert. Belanghebbenden en autoriteiten ontwikkelen een effectief bestuursmodel met eerlijke economische alternatieven.
Laatst bijgewerkt: 29 Mar 2019
6847 Weergaven
Context
Uitdagingen
Niet-duurzame oogst incl. overbevissing
Verlies van ecosystemen
Gebrek aan bewustzijn bij publiek en besluitvormers
Slechte controle en handhaving
  • Afnemende visbestanden
  • Verslechtering van mariene ecosystemen
  • Gebrekkig beheer en gebrekkige controle van de uitvoering van de voorschriften en van de kwaliteit van de vangsten
  • Weinig coördinatie tussen de lokale vissers
  • Geen gegevens over de belangrijkste visbestanden
  • Sterke maar onevenwichtige onderlinge afhankelijkheid van handelaren en vissers
  • Restaurants en viswinkels zonder transparantie en steun voor duurzaamheid
Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Lagune
Thema
Visserij en aquacultuur
Locatie
Muisne, provincie Esmeraldas, Ecuador
Zuid-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
= zal worden toegevoegd = (beschikbaar in het Spaans)
Bouwstenen
Participatief visserijtoezicht

Een op de gemeenschap gebaseerd vangstmonitoringprogramma is ontworpen om de hoeveelheden vis en kreeft die in het gebied worden geoogst te documenteren. Met dit soort gegevens wordt een referentiepunt gecreëerd (en voortdurend bijgewerkt) dat voldoet aan de informatiebehoeften van besluitvormers en beheerders van het zeereservaat.

Sleutelfactoren
  • De steun van het Instituto Nazca de Investigaciones Marinas met de financiële medewerking van Conservation International om een monitoringsysteem op te zetten en de verkregen informatie te analyseren.
  • Autoriteiten die bereid zijn om de informatie van de monitoring op te nemen in de besluitvorming en continue en actuele informatie van de monitoringdatabase.
  • Participatie van de vissers in het genereren en delen van informatie over hun vangsten.
Geleerde les

Het is belangrijk om technische ondersteuning te krijgen voor een langetermijnmonitoringproces om een continu monitoringsysteem op te zetten. Dit betekent niet alleen dat er nieuwe informatie over de visserij moet worden opgenomen en geanalyseerd, maar ook dat de informatie en resultaten terug naar de gemeenschappen moeten worden gecommuniceerd om de vissers meer zeggenschap en verantwoordelijkheid te geven in dit proces. Het is belangrijk dat de daadwerkelijke gebruikers van de hulpbronnen bij het proces worden betrokken en begrijpen wat hun bijdrage is aan de resultaten van de visserijmonitoring.

Visserijactiviteiten met een lage impact

Een instandhoudingsovereenkomst bevordert de toepassing van visserij- en zoneringsregels in het zeereservaat, evenals de implementatie van richtlijnen gebaseerd op de FAO-gedragscode voor verantwoorde visserij.

Sleutelfactoren
  • Nationale en internationale NGO's en overheidsinstanties hebben de financiering voor de beginfase en voor de uitvoering op zich genomen.
  • De technische steun van publieke en private partners is in alle fasen van de ontwikkeling belangrijk geweest.
  • De steun van de controle- en beheersautoriteiten is een voorwaarde voor het succes van het project.
Geleerde les

Dit is een initiatief dat over een periode van ongeveer vijf jaar is ontwikkeld en waarbij onderweg een aantal problemen is opgetreden. Het was een lang proces dat geduld en doorzettingsvermogen vergde voordat er verschillen in het gedrag van de vissers te zien waren. De grootste uitdaging lag in het werken met een groep mensen die het nut niet inzagen van organisatie in een vakbond en die gewend zijn aan bepaalde winningstechnieken en vrije toegang hebben tot de hulpbronnen zonder enige vorm van regulering. Dit initiatief laat zien hoe projecten die werken aan gedragsveranderingen en het vergroten van het bewustzijn voor milieuvriendelijker gebruik, meerdere jaren in beslag kunnen nemen en rekening moeten houden met het verschillende ritme en de verschillende filosofie van de betrokken belanghebbenden en hun verantwoordelijkheid en betrokkenheid bij de besluitvorming in dit proces moeten waarborgen.

Economische stimulansen

Vissers die zich willen bezighouden met activiteiten met een lage milieu-impact krijgen niet-destructief, selectief vistuig dat de vangst van niet-doelsoorten of ondermaatse vis vermindert. Training in productbehandeling en ecolabellingprogramma's helpen vissers om producten van hoge kwaliteit te garanderen, toegang tot markten voor duurzaam geoogste hulpbronnen en dus betere prijzen voor hun producten.

Sleutelfactoren
  • Initiële financiering door een internationale NGO voor de beschermingsovereenkomst
  • Commitment van de vissers om de naleving van de overeenkomst te garanderen
  • Constante ondersteuning van de handhaving door de overheid samen met de vissers
  • Technische ondersteuning die rechtstreeks met de vissers samenwerkt bij het adviseren van het visserijbeheer en het opbouwen van capaciteiten.
  • Een product dat overeenkomt met de vraag van de markt en een markt die overeenkomt met het totale vangstvolume
Geleerde les

Het handhaven van economische stimuleringsmaatregelen is erg duur en op de lange termijn niet erg duurzaam. Economische overeenkomsten kunnen een zeer goede strategie zijn om een groep mensen snel te betrekken bij beschermingsacties en, zoals in dit geval, resulteren in het herstel van een overbeviste populatie zoals de stekelkreeft. Voor het succes van de overeenkomst is het essentieel om een controlesysteem op te zetten, trainingen te geven en de betrokken belanghebbenden te ondersteunen om ervoor te zorgen dat de vissers na afloop van de overeenkomst niet terugvallen in hun oude gedrag. Op dit moment zijn de directe verkoop en de hogere prijzen die ze krijgen voor de milieuverantwoorde producten de belangrijkste stimulans om duurzaamheids- en instandhoudingsmaatregelen aan te passen. Deze overeenkomst had een looptijd van twee jaar waarin een herstel van de populatie en een toename van de grootte van de doornige kreeft op de Kaap van San Francisco werd vastgesteld.

Invloeden
Sociaal: - De vissersvereniging heeft meer visserijautonomie, is beter georganiseerd en heeft meer beheerscapaciteiten. - Steeds meer vissers willen zich bij het project aansluiten, er is meer interesse voor milieukwesties en milieuvriendelijke vis, evenals een toenemende steun voor visreglementen. Economisch: - Er is een betere beloning voor de vissers bereikt, met 60% inkomsten voor de visser en 40% voor de vereniging die eigenaar is van de vissersboten. - De vissers verkopen hun vangst direct zonder handelaren die de prijzen van de vis zouden kunnen monopoliseren. - Veel vissers konden hun inkomsten herinvesteren in de verbetering van hun huisvesting en installaties voor de toegang tot basisvoorzieningen. Ecologisch: - Door een visverbod van twee jaar voor de groene doornkreeft bij de Kaap van San Francisco kon de populatie zich herstellen. - Er werden minder incidenten van onbedoelde vangst van schildpadden en haaien geregistreerd omdat de vistechnieken zijn veranderd en beschermde gebieden worden gehandhaafd. - Enkelvoudige garen en sleepnetten zijn bijna volledig verdwenen.
Begunstigden
  • Vereniging van ambachtelijke vissers
  • Reservaatbeheerders verantwoordelijk voor handhaving
  • Het hele nationale reservesysteem
Verhaal
María Cecilia Terán, voorzitter van het Nazca Instituut: Arte Langosta is een samenwerkingsverband van de gemeenschap in Cabo San Francisco dat de kreeftenvisserij met een laag effect ondersteunt. In februari 2012 begon een groep vissers die niet betrokken was bij deze beschermingsovereenkomst de herstelde kreeftenpopulaties te oogsten zonder de minimummaten of gebiedssluitingen te respecteren. Gewapend met kapmessen, stokken en stenen probeerden de leden van Arte Langosta de hulpbron te verdedigen die ze meer dan twee jaar lang zo zorgvuldig hadden beheerd. Ondanks hun inspanningen om de exploitatie te stoppen, konden ze niet voorkomen dat het kreeftenbestand opnieuw instortte. "Na dat conflict vreesden we voor onze persoonlijke veiligheid en moesten we het project stopzetten en het gebied een tijdje verlaten", zegt mevrouw Terán. "Het verbaasde ons echter dat de vissers die deelnamen aan ons programma in de tussentijd niet terugkeerden om op kreeft te vissen." Achteraf gezien was het conflict een goed leermoment. Meer vissers uit het gebied raakten betrokken bij verantwoorde visserijactiviteiten en deelden hun ervaringen en kennis om anderen te inspireren. Dit leidde tot meer interesse om zich bij het initiatief aan te sluiten. Tegenwoordig beseffen zelfs de vissers die ooit het gewapende conflict veroorzaakten dat het duurzame gebruik van mariene hulpbronnen de sleutel is tot het garanderen van sociaaleconomische voordelen op de lange termijn.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
María Cecilia Terán
Instituto Nazca