İlgili hükümetler birbirini izleyen Taraflar Toplantıları sırasında Anlaşmayı uygulamaya başladığında, ülkelerin Pelagos Kutsal Alanı için uygun bir yönetim organı oluşturma niyetinde olmadıkları ve sonuç olarak yönetim eyleminin bölgedeki deniz memelilerine yönelik mevcut tehditlere (gemicilik, rahatsızlık, gürültü ve kimyasal kirlilik, vb.) karşı koymakta yetersiz kaldığı ortaya çıkmıştır. Bu durum, Fransa ve İtalya'daki STK ve bilim çevrelerini devlet kurumları üzerinde baskı kurmaya ve medya ve diğer yollarla farkındalık eylemlerini teşvik etmeye, bilimsel sonuçların iletilmesine ve Sığınağın koruma etkinliğini artırmak için bir dilekçenin yayılmasına teşvik etti.