Nationaal Park Cordillera Azul
Nancy Stone
Publiek-private alliantie voor effectief beheer van het beschermde gebied
Lagune van de verloren wereld
Álvaro del Campo
Het wettelijke kader voor beschermde gebieden in Peru is voorstander van een co-management en participatieve aanpak en maakt het mogelijk om beheercontracten op te stellen tussen de Peruaanse overheid en particuliere non-profitorganisaties, als een effectief mechanisme om het beheer te ondersteunen. In deze context heeft het Cordillera Azul National Park (PNCA) sinds zijn oprichting technische ondersteuning gekregen van de NGO Center for Conservation, Research and Management of Natural Areas - Cordillera Azul (CIMA - Cordillera Azul). Jaren later, in 2008, tekende de staat een overeenkomst met CIMA voor het volledige beheer van de activiteiten van het park voor een periode van 20 jaar. In dit kader werd een Global Development Agreement (GDA) ondertekend met het United States Agency for International Development (USAID), de Moore Foundation, de MacArthur Foundation, het Field Museum of Chicago en CIMA, om de inspanningen voor het behoud van het PNCAZ te bundelen en financiële steun te krijgen in de periode 2008-2013. Dit maakte het mogelijk om een langetermijnvisie voor het adaptieve beheer van het park vast te stellen, een participatief beheermodel te implementeren en een grotere financiële duurzaamheid te bereiken door het hefboomeffect van fondsen voor de PNCAZ.
- Het wettelijke kader voor beschermde gebieden in Peru bevordert co-management en de oprichting van publiek-private partnerschappen.
- Lange termijn commitment (20 jaar) van een NGO als uitvoerende organisatie voor het PNCAZ Total Administration Contract.
- Gecoördineerd werk tussen de NGO die het park beheert en de publieke beheerorganisatie, de lokale en regionale overheid en de gemeenschappen in de bufferzone.
Het mechanisme van gezamenlijk beheer dat via het PNCA Total Administration Contract van CIMA is geïmplementeerd, was de sleutel tot de effectiviteit van het parkbeheer. De reden hiervoor is dat CIMA niet alleen over de noodzakelijke vaardigheden beschikt om beschermde gebieden te beheren, maar ook fundamentele en innovatieve elementen heeft geïmplementeerd om dit beheer te realiseren. Een van deze elementen is dat het een articulerende agent is geworden die het mogelijk maakt om de betrokkenheid van de ongeveer 120 dorpen en inheemse gemeenschappen die in de bufferzone leven te bevorderen en te bereiken, evenals van de regionale en lokale autoriteiten van de vier departementen waar het park zich bevindt (San Martin, Loreto, Ucayali en Huánuco). Dit model streeft naar de empowerment van gemeenschappen in de buurt van het gebied voor natuurbehoud en lokale ontwikkeling. Hun werkbenadering komt overeen met het Masterplan van PNCAZ, ontwikkeld door het Management Comité van het beschermde gebied, CIMA en SERNANP.