Als onderdeel van PAMIC wordt er veel aandacht besteed aan de dynamiek van landschapstransformatie. Er wordt geprobeerd om die elementen te identificeren en te behouden die essentieel zijn voor het behoud van ecosystemen, of ze nu van natuurlijke of antropogene oorsprong zijn. In de filosofie van PAMIC betekent behoud niet het in stand houden van ongerepte ecosystemen. Integendeel, behoud omvat het herstel van beheerde landschappen en het gebruik van duurzame praktijken. Dit maakt het mogelijk om het hele socio-ecologische systeem in stand te houden door een duurzaam gebruik van het land, zoals wordt aangetoond door projecten voor schaduwkoffieproductie, agro-silvo-pastorale en gemeenschapsbosbeheer, die zowel bestaansmiddelen als ecosystemen ondersteunen.
- Vertrouwen in de sociale en milieuvoordelen van duurzaam gemeenschapsbeheer
- Institutioneel leren over de langetermijnbeperkingen van de "raak niet aan"-visie op natuurbehoud als middel om ecosystemen in stand te houden;
- Netwerk van actoren met kennis over landgebruik en waterbeheer
- Begeleiding op lange termijn van de producenten;
- Het is van vitaal belang om gebruik te maken van bestaande lokale coöperaties om de introductie van nieuwe benaderingen in bestaande productieve activiteiten te genereren, te leiden en te beheren.
- Wanneer gemeenschappen het gevoel hebben dat hun productieve activiteiten niet bedreigd worden, zijn ze meer bereid om betrokken te raken en zelfgeorganiseerde initiatieven te nemen voor duurzaam beheer van ecosystemen.
- Ook wanneer ze het project zien als een kans om steun en mogelijke financiering te krijgen om hun productieve activiteiten te verbeteren, neemt het engagement en de interesse om het ecosysteem duurzaam te beheren toe.