De Mijikenda Kaya Forest zijn kleine stukjes bos die zich uitstrekken tussen 10 en 400 ha op de kustvlakten van Kenia. Ze werden oorspronkelijk in de 16e eeuw aangelegd als nederzettingsplaatsen, maar nadat ze in de jaren 1940 werden verlaten, werden deze plaatsen vooral bepaald door hun spirituele en religieuze waarden. De Kaya-bossen spelen een sleutelrol in de religieuze sfeer van de Mijikenda, hun geloof en hun praktijken omdat ze worden beschouwd als de voorouderlijke en heilige huizen van de Mijikenda-volkeren.
De bescherming van de Mijikenda Kaya Bossen vereist een holistische en geïntegreerde benadering, gebaseerd op zowel natuurlijke als culturele waarden en de erkenning van de rol van de Mijikenda in het behoud van de site door middel van traditionele kennissystemen en de erkenning van de heiligheid van deze plaatsen. Deze gelaagde identificatie en bescherming van waarden is fundamenteel voor de bescherming van de site en de mensen in hun totaliteit: van de bescherming van hun heiligheid tot het behoud van hun bio-culturele diversiteit.
De traditionele kennis van de Mijikenda is essentieel voor het heilige land van de Kayas en het behoud van hun natuur en cultuur. De heiligheid van de plaats wordt door de Mijikenda tot uitdrukking gebracht door het beoefenen van tradities en het uitvoeren van kunsten die verband houden met belangrijke levensgebeurtenissen van de Mijikenda. Deze tradities vormen de ethische code en zijn de basis van het bestaande bestuurssysteem. Het effectieve behoud wordt verder ondersteund door de National Museums of Kenya, die door de jaren heen met de Mijikenda hebben samengewerkt voor de bescherming van de Kayas.
De bescherming van de Kaya's op de lange termijn is direct afhankelijk van het voortbestaan van de Mijikenda en hun tradities. De bescherming van de natuurlijke omgeving van de Kaya-bossen is gebaseerd op de erkenning van de heilige waarden die aan de natuur worden toegekend. Deze waarden worden beschermd en gewaarborgd door de Mijikenda door middel van hun traditionele kennis, maar ook door de toepassing van de ethische code en het bestuurssysteem en de handhaving van zelfbeperkende principes door de gemeenschappen. Daarom is het belangrijk om de sociaal-culturele uitdagingen op de site aan te pakken en samen met de Mijikenda te werken aan de oprichting van uitwisselingen tussen generaties om de voortzetting van deze praktijken en de bescherming van culturele en heilige waarden te ondersteunen.
De toepassing van de ethische codes en regels van de Mijikenda heeft het behoud lange tijd mogelijk gemaakt, maar de veranderende demografie van de Kayas en het verlaten van deze gebieden ten gunste van stedelijke omgevingen heeft geleid tot de noodzaak van verdere versterking van de institutionele en juridische kaders (zowel traditioneel als gouvernementeel) van de Kayas.