Inspectie van Kaya Gandini.
Ashikoye Okoko
De voogdij van de Mijikenda
Kaya Rabai Ouderen.
Ashikoye Okoko
Processie naar de gebedsplaats bij Kaya Gandini.
Ashikoye Okoko
De bescherming van de Kaya-wouden aan de kust van Kenia is een primaire zaak van de Mijikenda, negen Bantoe-sprekende etnische groepen (Chonyi, Duruma, Digo, Giriama, Jibana, Kambe, Kauma, Rabai en Ribe). De Mijikenda volkeren erkennen hun oorsprong in de Kaya wouden en ze hebben traditionele regulerende systemen en ethische codes opgesteld gebaseerd op de heiligheid van de Kaya wouden en de praktijk van spirituele en heilige traditionele voorstellingen zoals gebeden, eedaflegging, begrafenissen, charmes, naamgeving van pasgeborenen, initiaties, verzoeningen, kroningen en andere. Het gebruik van natuurlijke hulpbronnen in de Kaya bossen wordt geregeld door de traditionele kennis en gebruiken van de Mijikeda. Deze gebruiken verbieden elke actieve en commerciële exploitatie van natuurlijke hulpbronnen en staan alleen het verzamelen toe van dode boomstammen en planten die gebruikt worden voor spirituele en medicinale doeleinden. Deze traditionele praktijken dragen bij aan het behoud van de biodiversiteit van deze bossen.
Op de naleving van deze ethische codes wordt toegezien door de Raad van Ouderen (Kambi) en de spirituele leiders van het Mijikenda volk, die ervoor moeten zorgen dat de traditionele regelgeving niet wordt overtreden en het bos wordt gerespecteerd.
Het voortbestaan van de Kaya-bossen is sterk afhankelijk van het levensonderhoud van de Mijikenda en hun traditionele systeem. Nu de leden van de gemeenschap naar de stedelijke gebieden trekken, ligt het voortbestaan van deze gebruiken en tradities in de handen van de ouderen van de Mijikenda volken. Het project en de programma's zijn opgezet om de uitwisseling tussen generaties te bevorderen, zodat deze spirituele en traditionele praktijken op de lange termijn behouden blijven. Dit is goed voor de bio-culturele diversiteit van de plaats en het voortbestaan van de traditionele eigenaars.
Het hoederecht dat wordt uitgeoefend door de Mijikenda is van groot belang voor het voortbestaan van zowel de natuurlijke als de culturele/spirituele waarden van de heilige Kaya-bossen. De gemeenschappen van de Mijikenda gaan echter langzaam achteruit: met de toename van de bevolking in het gebied en de behoefte aan lokale duurzaamheid, hebben Mijikenda leden de plaats verlaten om in stedelijke gebieden te gaan wonen. Deze problemen zijn op twee manieren aangepakt: versterking van het institutionele en beschermende kader op nationaal niveau (aanwijzing als nationaal monument en oprichting van de eenheid Behoud Kustbossen binnen de Nationale Musea van Kenia) en de inschrijving van de tradities en gebruiken van de Mijikenda op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed dat dringend beschermd moet worden.