Terwijl het publiek-private partnerschap de aanpak van natuurbehoud verbeterde, werd het duidelijk dat de uitdagingen op de locatie werden beïnvloed door de bredere context. Het was van vitaal belang om het Vesuviaanse gebied en de bredere sociaaleconomische dynamiek te erkennen als een bron van kansen, niet van bedreigingen, die het beheer van de site konden versterken. Erfgoed werd steeds meer gezien als een gedeelde verantwoordelijkheid.

Een belangrijk initiatief was het Herculaneum Centrum, een vereniging zonder winstoogmerk opgericht door de erfgoedautoriteit, de gemeente en een onderzoeksinstituut om een netwerk van lokale, nationale en internationale partners te consolideren. Gedurende 5 jaar voerde het een activiteitenprogramma uit dat gericht was op het stimuleren van nieuwe vormen van betrokkenheid bij het erfgoed van Ercolano. De capaciteit om met anderen samen te werken werd vergroot binnen instellingen en de burgermaatschappij door middel van onderzoeksnetwerken, gemeenschapsprojecten en een verscheidenheid aan leeromgevingen.

Het vertrouwen van de lokale partners creëerde de voorwaarden, die tien jaar eerder nog ondenkbaar waren, voor de regeneratie van een moeilijke stadswijk naast de archeologische site die bekend staat als Via Mare.

Nu het programma van het centrum is afgerond, wordt deze traditie van samenwerking voortgezet door de nieuwe erfgoedautoriteit van Herculaneum, gesteund door de Packard foundation en andere partners.