Geïntegreerd bosbeheer vereist een aanpak die rekening houdt met de vele perspectieven die de context vereist. Daarom is het belangrijk om transdisciplinaire teams te hebben om tot een gezamenlijke visie op ontwikkeling te komen.

Daarnaast is de actieve deelname vereist van instellingen die middelen investeren, zoals ACEAA en WWF.

• Milieueducatie moet een transversale as zijn van alle activiteiten die worden uitgevoerd voor het behoud van beschermde natuurgebieden, waardoor de positieve invloed op het behoud toeneemt.
• Participatieve monitoring is niet alleen een mechanisme voor het verkrijgen van informatie, maar heeft ook gediend als een instrument voor de bewustmaking van het publiek.
• De toename in de verspreiding van participatieve monitoringactiviteiten is recht evenredig met de toename van het aantal mensen op nationaal en internationaal niveau dat geïnteresseerd is in het beschermde gebied. Hierdoor kan Limoncocha gepositioneerd worden als een belangrijk gebied voor vogelspotten in het bovenste deel van het Amazonegebied.

• Het opstellen van biologische monitoringprotocollen die gemakkelijk toe te passen zijn, helpt om mensen geïnteresseerd te krijgen om mee te werken aan deze activiteiten en zorgt ook voor continuïteit in de tijd.
• Monitoringprotocollen moeten zo worden opgesteld dat ze geen ongemak veroorzaken voor de lokale bevolking. In dit geval veroorzaakte het monitoren van vis ongemak bij de Kichwa van de gemeenschap, omdat de visvangst van mensen gemanipuleerd werd.

• Het initiatief voor oesterzwammenondernemerschap ondersteunt het behoud van de PNSNG door economische kansen te bieden aan mensen in de bufferzone van het beschermde gebied op een manier die de ontbossing en jachtdruk vermindert.
• Dit kader is erg belangrijk voor het bereiken van goed bestuur als opstap naar de Green List Standard-certificering die het beschermde gebied nastreeft.

• Eerdere ervaring is belangrijk, maar leren over andere ervaringen helpt om de mogelijkheden die kunnen worden ontwikkeld en het werkproces dat gepaard gaat met een nieuwe onderneming beter te begrijpen.
• De medewerkers van een beschermd gebied zijn niet alleen belast met controle en toezicht, ze moeten ook een band opbouwen met de bevolkingen van de bufferzone, hun behoeften begrijpen en deelnemen aan gezamenlijke acties om hun sociale en economische omstandigheden te verbeteren, die triggers kunnen zijn van affectaties binnen het beschermde gebied.
• Het verkrijgen van verkoopvergunningen en sanitaire registraties voor voedselproducten is essentieel om toegang te krijgen tot nieuwe markten.

• Milieueducatie en bewustmaking is een zeer belangrijk instrument om acties voor de bescherming en het behoud van de páramo als waterbron, biologische rijkdom en onderlinge afhankelijkheid te versterken.
• Lokale actoren en instellingen die betrokken zijn bij het beheer van het beschermde gebied moeten permanent worden geïnformeerd op basis van monitoringresultaten en niet alleen op basis van theorie.

• Monitoring en onderzoek van de Andesneeuwibis heeft aangetoond dat het voortplantingssucces en de overleving van deze soort afhankelijk is van stabiele waterbronnen.
• De bevolkingsgroei van grote steden en de vraag naar water neemt toe. In dit scenario is de bescherming, het herstel en het behoud van veengebieden en hun biodiversiteit, in het bijzonder van de Bandurria als indicatorsoort van stabiele waterstromen bij de bron, een prioriteit.

• Het behoud van bedreigde soorten binnen een beschermd gebied is niet alleen de verantwoordelijkheid van het bestuur ervan, het vereist de aandacht van alle gemeenschaps- en institutionele actoren, en daarom is het van vitaal belang om gecoördineerde acties uit te voeren met de actoren die betrokken zijn bij het behoud en gebruik van milieudiensten.
• Bij het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en hun ecosysteemdiensten moet rekening worden gehouden met de mogelijke gevolgen voor natuurlijke ecosystemen in het algemeen en bedreigde soorten in het bijzonder.

• Voor de Mesa Ramsar is de prioritering van acties en het opstellen van agenda's gericht op het beheer en de opvolging van de overeenkomsten een permanent leerproces geweest.
• Het grootste leerproces heeft ongetwijfeld te maken met de lokale en nationale uitstraling van het collectief van Mesa Ramsar en de erkenning die het heeft gekregen als woordvoerder voor het behoud, het beheer en het duurzame gebruik van de hulpbronnen van de Ramsar-locatie.

• Aanpassing door institutionele actoren aan inclusieve participatiemechanismen waarbij ze worden opgeroepen om dialogen en overeenkomsten te genereren op basis van hun bevoegdheden en taken met het gebied en de collectieven.

• Het Mesa Ramsar collectief erkende dat het mogelijk is om door middel van een georganiseerd en gekwalificeerd proces afspraken te maken over acties met lokale instellingen om vooruitgang te boeken in het bereiken van gemeenschappelijke doelstellingen die iedereen ten goede komen.