Het is belangrijk om continue en respectvolle communicatiekanalen te hebben met vissers en bemanningsleden via toegankelijke instrumenten zoals radio en sociale media. In dit geval heeft David een radioprogramma gemaakt en gebruikt om te praten over het belang van zeeschildpadden en hun behoud. Door nuttige informatie, interviews en inspirerende verhalen uit te zenden, wil men het vertrouwen, de band met de lokale gemeenschappen en hun bereidheid om te werken aan goede praktijken voor het vrijlaten van zeeschildpadden versterken.

Er wordt een erkenningssysteem gepromoot om bemanningsleden in de kijker te zetten die de beste vrijlatingspraktijken toepassen en hun ervaringen delen via video's op sociale media of andere manieren. Door middel van symbolische prijzen en motiverende berichten worden trots, doelgerichtheid en de band met het behoud van de zee versterkt.

Dit onderdeel bestaat uit klassikale opleiding en opleiding aan boord voor bemanningsleden van vissersvaartuigen, met als doel het versterken van hun kennis en vaardigheden met betrekking tot het correct vrijlaten van mariene fauna en het toepassen van goede praktijken tijdens visserijactiviteiten. Deze training wordt niet alleen in workshops gegeven, maar omvat ook ondersteuning aan boord voor een beter leerproces.

Eenvoudige audiovisuele middelen, waaronder video's die door de deelnemers zelf zijn gemaakt, worden gebruikt om het begrip te versterken en een gevoel van eigenaarschap te bevorderen. Er wordt ook gestreefd naar erkenning van de inzet en betrokkenheid van de bemanningsleden, waardoor een sfeer van vertrouwen en motivatie wordt gecreëerd en hun rol in het bijdragen aan het welzijn van ecosystemen en hun eigen levensonderhoud wordt benadrukt.

Dit is om inheemse en lokale kennissystemen die van oudsher het duurzame gebruik en behoud van biodiversiteit in en rond het cascade-ecosysteem ondersteunen, nieuw leven in te blazen, te behouden en toe te passen. Deze kennissystemen zijn diep geworteld in eeuwenlange interactie met ecosystemen en bieden praktische, beproefde methoden om natuurlijke hulpbronnen te beheren op een manier die het ecologisch evenwicht in stand houdt. Door deze kennis te integreren met moderne natuurbeschermingswetenschap worden biodiversiteitsinspanningen meer cultureel respectvol, inclusief en effectief. Sri Lanka: De tankcascadesystemen (Elangawa) zijn eeuwenoude waterbeheerpraktijken die de aquatische biodiversiteit en de rijstteelt in droge gebieden ondersteunen.

• Dorpsoudsten en traditionele irrigatiebeheerders (Vel Vidane) wisten wanneer ze sluisdeuren moesten openen en sluiten op basis van de timing en het patroon van de moessonregens, niet op basis van vaste kalenders. Ze vertrouwen op subtiele signalen zoals de eerste roep van trekvogels, de bloei van bomen of de vochtigheid in de bodemlagen om beslissingen te nemen over het vrijgeven van water - praktijken die geworteld zijn in observatie, niet in technische handleidingen.
• Boeren onderhouden traditioneel begroeide bufferzones (Kattakaduwa) aan de stroomafwaartse rand van de tank om zouten te filteren, de waterkwaliteit te beschermen en de bodem gezond te houden. Deze praktijk werd in het verleden niet wetenschappelijk verklaard, maar de lokale gemeenschappen wisten dat het verwijderen van deze begroeide zones schadelijk was voor de gewassen en de waterkwaliteit.
• Lokale boeren weten intuïtief waar sediment bezinkt, hoe ze periodiek moeten baggeren en hoe ze slib kunnen hergebruiken om de bodemvruchtbaarheid te verbeteren. Dergelijke praktijken hebben geholpen om reservoirs eeuwenlang in stand te houden zonder formele hydrologische modellen.
• Gemeenschappen zien de aanwezigheid van vogels, vissen en reptielen in en rond de reservoirs als onderdeel van de gezondheid van het ecosysteem - sommigen vermijden zelfs het verstoren van nestplaatsen of oogsten alleen vis na de paaiperiode, zelfs zonder formele regels.

De overgang van verspreide aanplant door individuele dorpelingen naar de vestiging van een grootschalige industrie die ongeveer 500 mu (ongeveer 33,33 hectare) beslaat.

Cycad Yam werd geïntroduceerd in Geliping Village, net buiten de rode lijn van het reservaat. Het Beschermingscentrum leverde germplasmabronnen en technische ondersteuning en begeleidde de lokale dorpelingen bij het gestandaardiseerd kweken en duurzaam planten.

Integreerde en verbeterde beheersystemen voor fabrieksarchieven, videobewaking, milieubewaking, datavisualisatie en patrouillebewaking in het "Smart Cycad Integrated Information Management Platform", waardoor een intelligent en geïnformatiseerd beheersysteem ontstond dat bestaat uit "één set archieven, drie platforms en vijf systemen".

(1) Gevestigde een geautomatiseerde drone hangar en een uitgebreid 3D high-definition model zandbak om luchtpatrouille monitoring te vergemakkelijken; (2) Installeerde 17 veld video surveillance punten, 2 bosbrand preventie radars, 1 meteorologisch station, en 28 dynamische veld infrarood camera monitoring punten; (3) Ontwikkelde de Smart Nature Patrol app; (4) Maakte elektronische ID-kaarten voor bijna 80.000 Cycas panzhihuaensis en Firmiana major specimens in de wetenschap popularisering gebied.

Deze module richt zich op het gebrek aan een wetenschappelijke basis voor het behoud van Firmiana major, dat voortkomt uit een onduidelijk begrip van de genetische structuur van de populatie. De methodologie integreert moleculaire systematiek en landschapsgenetica door middel van de volgende belangrijke stappen: (1) Verzamelen van monsters: het verzamelen van 398 wilde monsters van 14 verspreidingslocaties verspreid over de provincies Sichuan en Yunnan, waarbij GPS-coördinaten en habitatinformatie werden geregistreerd; (2) Moleculaire experimenten: het extraheren van DNA, het ontwerpen van primers voor polymorfe loci en het beoordelen van genetische diversiteitsindicatoren; (3) Gegevensanalyse: het afbakenen van beheerseenheden voor behoud (MU's) met behulp van parameters voor landschapsgenetica; en (4) Toepassing: het begeleiden van de selectie van moederbomen voor kunstmatige vermeerdering en het identificeren van prioriteitsgebieden voor behoud in situ. De resultaten van deze module werden gepubliceerd in het internationale tijdschrift Forest Ecology and Management en bieden wetenschappelijke ondersteuning voor gerichte beschermingsinspanningen.

Deze module richt zich op habitatoptimalisatie om wilde populaties in stand te houden en hun natuurlijke regeneratiecapaciteit te vergroten. De belangrijkste maatregelen zijn: 1) Schoonmaken van de habitat - verwijderen van invasieve wijnstokken en concurrerende soorten om schaduw te verminderen; 2) Gerichte bemesting - kunstmest toedienen op basis van de resultaten van bodemonderzoek; 3) Beheersing van begrazing - omheiningen aanleggen en veehoeders begeleiden om gebieden met zaailingen te vermijden om te voorkomen dat geiten erop gaan snuffelen; en 4) Stimuleren van uitlopen door gecontroleerd verbranden met een lage intensiteit - volwassen bomen kunnen 4 tot 10 scheuten produceren tijdens het regenseizoen na het verbranden, waardoor de continuïteit van de populatie behouden blijft. Uit monitoring blijkt dat in habitats waar wijnranken zijn verwijderd de zaadzetting met 20% toeneemt.