Monitoring en evaluatie voor op feiten gebaseerde praktijken en duurzaamheid

Deze bouwsteen benadrukt de participatie van de gemeenschap in het monitoren, waarbij gebruik wordt gemaakt van burgerwetenschap en toegankelijke dataplatforms om ervoor te zorgen dat lokale kennis wordt gebruikt voor adaptief beheer en bijdraagt aan het succes van mangroveherstel op de lange termijn.

Effectief toezicht en evaluatie zijn noodzakelijk voor adaptief beheer en succes op lange termijn bij mangroveherstel. Bij de implementatie van CBEMR ontwikkelde Wetlands International een herstelplan met duidelijk gedefinieerde doelen en doelstellingen, gekoppeld aan meetbare en relevante indicatoren.

Om te zorgen voor een nauwkeurige en consistente gegevensverzameling werden verschillende methoden gebruikt, waaronder enquêtes, veldwaarnemingen, teledetectie en het gebruik van het Mangrove Restoration Tracker Tool. Dit instrument, geïntegreerd met het Global Mangrove Watch platform, bood een gestandaardiseerd kader voor het documenteren en volgen van de voortgang van het herstel, waardoor leren en informatie-uitwisseling tussen praktijkmensen werd vergemakkelijkt.

Het versterken van de capaciteiten van mangrovekampioenen uit Lamu en Tana counties door middel van gestandaardiseerde CBEMR-trainingen en hulpmiddelen voor de integratie van burgerwetenschappelijke initiatieven in het toezicht op mangroveherstel.

Het creëren van platforms voor feedback en inbreng vanuit de gemeenschap , zoals de nationale en subnationale mangrovebeheercomités, zorgt ervoor dat lokale kennis en perspectieven worden opgenomen in adaptieve beheerstrategieën. Door monitoringgegevens te gebruiken om de besluitvorming te informeren en projectstrategieën aan te passen, zijn herstelinspanningen zoals die in Kitangani en Pate voortdurend verbeterd om de effectiviteit te maximaliseren en succes op de lange termijn te behalen.

Bij de implementatie van de CBEMR-benadering in Kenia hebben we het volgende geleerd:

  • Adaptief beheer is de sleutel: Monitoringgegevens hebben het mogelijk gemaakt om voortdurend te leren en herstelstrategieën aan te passen op basis van waargenomen resultaten.
  • Betrokkenheid van de gemeenschap is noodzakelijk: Het betrekken van gemeenschappen die dagelijks in contact staan met het ecosysteem bij het monitoren van herstelinspanningen versterkt het eigenaarschap en zorgt ervoor dat lokale kennis de besluitvorming ondersteunt.
  • Toegankelijkheid en transparantie van gegevens zijn essentieel: Het delen van monitoringresultaten met belanghebbenden bevordert de verantwoordingsplicht en vergemakkelijkt samenwerking en kruisbestuiving.
  • Langetermijnmonitoring is noodzakelijk: Het volgen van de voortgang in de loop van de tijd levert waardevolle inzichten op in de langetermijneffecten van herstelinspanningen.
GeenArk
WildGuard AI-sensor-ecosysteem (bioakoestische + chemische + klimaatsensoren)
Rand-AI + LoRaWAN-infrastructuur
PAMS-dashboard + gezamenlijk ontwerp
GeenArk
WildGuard AI-sensor-ecosysteem (bioakoestische + chemische + klimaatsensoren)
Rand-AI + LoRaWAN-infrastructuur
PAMS-dashboard + gezamenlijk ontwerp
GeenArk
WildGuard AI-sensor-ecosysteem (bioakoestische + chemische + klimaatsensoren)
Rand-AI + LoRaWAN-infrastructuur
PAMS-dashboard + gezamenlijk ontwerp
GeenArk
WildGuard AI-sensor-ecosysteem (bioakoestische + chemische + klimaatsensoren)
Rand-AI + LoRaWAN-infrastructuur
PAMS-dashboard + gezamenlijk ontwerp
De rode punt in (a) is een belangrijke pleisterplaats voor trekkende watervogels, gelegen aan de oostkust van Dongtai City, provincie Jiangsu, China. De onderzoekslocatie TZN720, het rode vierkant in (b), is een hersteld wetland en de monitoringlocatie binnen het Tiaozini wetland; de rode stippen in (c) tonen de locatie van de 10 bewakingscamera's; (d) toont de opstelling van een bewakingscamera; en (e) is een panoramisch beeld van TZN720 verkregen door de camera's.
Oost-Azië
Yifei
Jia
Creëer en beheer een hoogwaardige slaapplaats voor kustvogels
Videobewaking van watervogelgemeenschappen
De rode punt in (a) is een belangrijke pleisterplaats voor trekkende watervogels, gelegen aan de oostkust van Dongtai City, provincie Jiangsu, China. De onderzoekslocatie TZN720, het rode vierkant in (b), is een hersteld wetland en de monitoringlocatie binnen het Tiaozini wetland; de rode stippen in (c) tonen de locatie van de 10 bewakingscamera's; (d) toont de opstelling van een bewakingscamera; en (e) is een panoramisch beeld van TZN720 verkregen door de camera's.
Oost-Azië
Yifei
Jia
Creëer en beheer een hoogwaardige slaapplaats voor kustvogels
Videobewaking van watervogelgemeenschappen
De rode punt in (a) is een belangrijke pleisterplaats voor trekkende watervogels, gelegen aan de oostkust van Dongtai City, provincie Jiangsu, China. De onderzoekslocatie TZN720, het rode vierkant in (b), is een hersteld wetland en de monitoringlocatie binnen het Tiaozini wetland; de rode stippen in (c) tonen de locatie van de 10 bewakingscamera's; (d) toont de opstelling van een bewakingscamera; en (e) is een panoramisch beeld van TZN720 verkregen door de camera's.
Oost-Azië
Yifei
Jia
Creëer en beheer een hoogwaardige slaapplaats voor kustvogels
Videobewaking van watervogelgemeenschappen
Bouwsteen 2. Restauratie en milieuacties

Deze bouwsteen omvatte de volgende acties:

  • Het bouwen van een beschermende schanskorfmuur om golfslag en kusterosie tegen te gaan.
  • Aanplanten van mangrovebomen langs de kust om de kustlijn te stabiliseren en te beschermen tegen zeespiegelstijging, erosie en stormvloeden.
  • Herstellen van trappen bij Husuni Kubwa Palace die waren aangetast door natuurlijke krachten, met name golfslag.

Deze acties werden geïnformeerd door de beoordeling die werd uitgevoerd met behulp van het CVI.

De rehabilitatie van de trappen in het Husuni Kubwa paleis werd mogelijk gemaakt door de betrokkenheid van specialisten op het gebied van gebouwd erfgoed die werden uitgenodigd om het "Ruïnecomité" - een groep van zestien personen die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de ruïnes van Kilwa Kisiwani en Songo Mnara - te trainen in het reconstrueren van de paleistrappen met behulp van de originele materialen. Het trainingsprogramma werd mogelijk gemaakt door de deelname van een personeelslid en trainer aan de cursus over conservering van stenen die in 2018 door ICCROM in Mexico werd georganiseerd. De lessen van de cursus waren zeer nuttig bij het delen van kennis tijdens de cursus en bij het monitoren van de restauratieactiviteiten.

De belangrijkste les die uit deze acties kan worden getrokken, is het belang van de integratie van capaciteitsopbouw en op de natuur gebaseerde oplossingen met traditionele restauratietechnieken om de klimaatbestendigheid en het behoud van het erfgoed te verbeteren.

Bouwsteen 1. Beoordeling met behulp van de Climate Vulnerability Index (CVI)

De methodologie van de Climate Vulnerability Index (CVI) werd toegepast om de risico's en bedreigingen te evalueren die worden veroorzaakt door klimaatimpact zoals golfslag, zeespiegelstijging, erosie en neerslag, om zo de genomen acties te informeren. De toepassing werd uitgevoerd in combinatie met een regionale opleiding die plaatsvond in Dar es Salaam, Tanzania, samen met andere sitebeheerders en erfgoeddeskundigen uit Tanzania, Nigeria en Oeganda. De training en toepassing werden ondersteund door de James Cook University, Australië.

De toepassing van CVI werd mogelijk gemaakt dankzij de steun van instellingen zoals de James Cook University van Australië, ICOMOS en ICCROM. Naast de deelname aan het CVI-project in Afrika werden ook sitebeheerders en erfgoeddeskundigen uit Tanzania, Nigeria en Oeganda uitgenodigd om deel te nemen aan de 27ste jaarlijkse bijeenkomst van de Verenigde Naties over het klimaat (COP27) in Egypte om hun ervaring en kennis te delen.

Deze bouwsteen toont aan hoe belangrijk het is om in contact te komen met andere vakmensen bij het monitoren en beoordelen van onze sites op eventuele gevolgen van de klimaatverandering. Maar het benadrukt ook de significante waarde van het in contact komen met andere sitebeheerders en erfgoeddeskundigen van over de hele wereld, vooral als het gaat om het uitwisselen van kennis over onze erfgoedsites, de methodes die we gebruiken om ervoor te zorgen en onze perspectieven op hun bewaring.