Een op wetenschap gebaseerd beheermodel om geïsoleerde en kwetsbare subantarctische ecosystemen te beschermen

Volledige oplossing
Pinguïns in TAAF
CLEMENT QUETEL

Sinds de jaren 1950 werken de lokale autoriteiten van de Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden (TAAF) hand in hand met de wetenschappelijke gemeenschap voor de bescherming en het beheer van de Franse Zuidelijke Gebieden (TAF), wat leidde tot de oprichting van het TAF-natuurreservaat in 2006 en de uitbreiding ervan op zee in 2016 (672.969 km2). Deze zeer grote MPA brengt nieuwe uitdagingen met zich mee die te maken hebben met het gebrek aan kennis over mariene ecosystemen en de reeds zichtbare gevolgen van wereldwijde veranderingen. Het op wetenschap gebaseerde model van TAF is de sleutel tot succesvol beheer van een van de grootste MPA's ter wereld.

Laatst bijgewerkt: 24 Jan 2019
22205 Weergaven
Context
Uitdagingen

- Kwetsbaarheid van unieke subantarctische mariene ecosystemen, met een van de belangrijkste soortenrijkdom en diversiteit in de zuidelijke oceaan.

- Noodzaak om logistieke, financiële en personele middelen te optimaliseren om een van de grootste beschermde mariene gebieden ter wereld te beheren.

- Dun gedocumenteerd gebied waar belangrijke kennisleemtes blijven bestaan

- Moeilijkheid om een zeer geïsoleerd gebied te bewaken en te bevoorraden, gelegen op 2000 tot 5000 km afstand van elk continent

- Invloed van wereldwijde veranderingen die nu al invloed hebben op TAF (zuidwaartse verschuiving van oceaanfronten, stijging van temperatuur en zuurgraad, menselijke activiteiten (visserij)...).

Schaal van implementatie
Lokaal
Subnationaal
Nationaal
Multinational
Wereldwijd
Ecosystemen
Open zee
Thema
Bestuur van beschermde gebieden
Beheer van kust- en mariene ruimte
Planning van het beheer van beschermde en geconserveerde gebieden
Wetenschap en onderzoek
Locatie
Franse zuidelijke en zuidpoolgebieden
Oceanië
Proces
Samenvatting van het proces

Zie onderstaand diagram.

Bouwstenen
Een langdurig partnerschap met wetenschappers

Sinds de jaren 1950 bestuderen wetenschappers het unieke karakter van de Franse zuidelijke gebieden (TAF), die fungeren als een laboratorium met open hemel voor onderzoekers op het gebied van natuurwetenschappen. De eerste wetenschappelijke stations die toen gebouwd werden, vormen nu de hoofdsteden van de districten die elk jaar meer dan 200 wetenschappers uit 60 onderzoeksprogramma's verwelkomen. Het Institut Polaire Paul-Emile Victor (IPEV) coördineert deze activiteiten en garandeert de uitmuntendheid van het wetenschappelijk onderzoek in de TAF.

Sinds 1955 beheert de lokale overheid van de Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden (TAAF) dit gebied en plaatst wetenschap en milieubescherming als een hoeksteen van de Franse soevereiniteit op de TAF.

De wetenschappelijke gemeenschap is zich bewust van de kwetsbaarheid van deze ecosystemen en pleitte voor de oprichting van het TAF-natuurreservaat en adviseerde in 2016 de uitbreiding ervan op zee. Het beheer van het natuurreservaat, dat wordt verzekerd door TAAF, wordt ondersteund door een wetenschappelijk comité, het Comité Polaire Omgeving (CEP), dat advies geeft voor onderzoeks- en beheersacties.

Met de vergrote omtrek van het reservaat is de band met wetenschappers belangrijker dan ooit. Het nieuwe beheerplan omvat onderzoeksactiviteiten die moeten leiden tot een aangepast en efficiënt beheer van de rijke en kwetsbare ecosystemen van TAF.

Sleutelfactoren

Het historische partnerschap met het Institut Paul-Emile Victor (IPEV), dat de wetenschappelijke programma's in TAF coördineert, garandeert de uitmuntendheid van de onderzoeksactiviteiten. De sterke betrokkenheid van wetenschappelijke partners maakte de oprichting van het natuurreservaat en de uitbreiding ervan op zee mogelijk dankzij ecoregionalisatie. Hun rol in het bestuur en in de uitwerking van het beheerplan garandeert nu de robuustheid van de beheeracties.

Geleerde les

Omdat wetenschappelijke organisaties al meer dan 60 jaar betrokken zijn bij TAF, is de betrokkenheid van de hele wetenschappelijke gemeenschap verplicht voor de implementatie van een natuurreservaat en de regulering ervan. Door wetenschappers te betrekken bij het bestuur en beheer van het reservaat wordt ervoor gezorgd dat deze belangrijke belanghebbenden zich de instandhoudingsmaatregelen eigen maken.

Hoewel de wederzijdse voordelen van natuurbehoud en wetenschappelijke activiteiten worden erkend door zowel wetenschappers als de lokale overheid van de Franse zuidelijke en Antarctische gebieden (TAAF), is een duidelijke verklaring van de verantwoordelijkheid van elke organisatie, bijvoorbeeld door het opstellen van conventies, essentieel om conflicten te voorkomen.

Aangezien onderzoek een van de belangrijkste activiteiten is in de Franse zuidelijke landen, moeten de milieueffecten van wetenschappelijke programma's naar behoren worden beoordeeld en gevalideerd door het wetenschappelijk comité.

Een ecoregionalisatieproces dat leidt tot de creatie van een van de grootste MPA's ter wereld

Sinds 2011 is de wetenschappelijke gemeenschap bezig met ecoregionalisatie, wat heeft geleid tot de identificatie van belangrijke mariene gebieden in de Franse zuidelijke gebieden (TAF) en de aangrenzende volle zee. In dit kader zijn er ecologisch of biologisch belangrijke mariene gebieden aangewezen door de CBD die een groot deel van de TAF-wateren omvatten. In 2016 vormden de resultaten van het CROMEBA-programma (Crozet Marine Ecosystem Based Approach) en een workshop over de mariene ecosystemen van de Kerguelen de basis voor de ruimtelijke conserveringsplanning van het uitgebreide TAF-natuurreservaat. Wetenschappelijke input maakte het mogelijk om meer dan 128.000 km2 strikt beschermd gebied (Cat. Ia. IUCN) aan te wijzen en prioriteiten voor acties te identificeren voor het nieuwe beheerplan. In een context van grote hiaten in de kennis over mariene ecosystemen draagt de versterking van onderzoeksprogramma's in slecht gedocumenteerde gebieden, met name over diepzee- en offshore-ecosystemen, bij aan de regelmatige actualisering van de beheerdoelstellingen, regelgeving en beschermingsstatus van het natuurreservaat. Dit werk zal ook bijdragen aan de ontwikkeling van het CCAMLR MPA-netwerk op Antarctica en de bevordering van de oprichting van MPA's op volle zee.

Sleutelfactoren

- Een sterke betrokkenheid van de wetenschappelijke gemeenschap, bij wie het gebied en het uitbreidingsproces grote belangstelling wekten

- een gunstige politieke context, met de implementatie van de "Biodiversiteitswet" in Frankrijk, die de ontwikkeling van MPA's in de Franse EEZ mogelijk maakt, en de initiatieven van de CCAMLR voor de oprichting van een MPA-netwerk in de Zuidelijke Oceaan

- Onbewoonde gebieden, wetenschappers en vissers zijn de enige gebruikers van het natuurreservaat, wat mogelijke gebruiksconflicten vermindert.

Geleerde les

- Wetenschappelijke expertise is essentieel om hiaten in de gegevens op te vullen en met onzekerheid om te gaan.

- Ecoregionalisatieproces is een belangrijk instrument voor het opbouwen van effectieve ruimtelijke behoudsplanning.

- Politieke steun en internationale verdragen zijn doorslaggevend voor de implementatie van een MPA.

Een beheerplan opgesteld in samenwerking met de wetenschappelijke gemeenschap om de wetenschappelijke robuustheid van het beheer van het natuurreservaat te garanderen

Zich bewust van de kwetsbaarheid van de ecosystemen van de Franse Zuidelijke Landen (TAF), pleitte de wetenschappelijke gemeenschap voor een betere bescherming ervan, wat leidde tot de oprichting van het natuurreservaat in 2006. Het eerste beheerplan (2011-2015) definieerde 90 instandhoudings- en onderzoeksacties die moesten worden uitgevoerd op het grondgebied (voornamelijk terrestrisch), waarvan 35% acties voor toegepast onderzoek. Het tweede beheerplan (2018-2027) is van toepassing op de gehele EEZ van TAF (grotendeels marien), in overeenstemming met het uitbreidingsdecreet en de verordening betreffende de beschermingsperimeter rond het natuurreservaat. In deze context en gezien het gebrek aan kennis over mariene ecosystemen, in het bijzonder voor diepe en offshore ecosystemen, werd in nauwe samenwerking met wetenschappers een hele reeks nieuwe acties voor marien onderzoek en behoud geïdentificeerd. Terwijl meer dan 40% van de in het beheerplan gedefinieerde acties gericht is op kennisverbetering, is 60% daarvan specifiek gericht op mariene ecosystemen. De uitbreiding van het natuurreservaat en de uitwerking van dit nieuwe beheerplan creëren een nieuwe onderzoeksdynamiek en synergiemogelijkheden voor wetenschappelijke en beschermingsacties. Er wordt ook gezocht naar nieuwe internationale wetenschappelijke samenwerkingsverbanden om het socio-ecologische netwerk van het TAF te versterken.

Sleutelfactoren

- De ervaring van een eerste beheerplan

- Historische partnerschappen met wetenschappelijke organisaties

- Een ecoregionalisatieproces dat leidt tot ruimtelijke behoudsplanning en beheersaanbevelingen

- Innovatieve mogelijkheden voor wetenschap en behoud die voortkomen uit het opzetten van een van de grootste MPA's ter wereld.

Geleerde les

- De betrokkenheid van de belanghebbenden bij de ontwikkeling van het beheerplan is essentieel om de robuustheid en het eigenaarschap van de uit te voeren acties te garanderen.

- De prioritering van acties die moeten worden uitgevoerd in een zeer grote MPA is een complexe aangelegenheid in een context van een moeilijk toegankelijk gebied en met beperkte financiële, menselijke en technische middelen.

Invloeden

In eerste instantie opgericht om de Franse soevereiniteit in de Franse zuidelijke gebieden (TAF) te behouden, vestigde de ontwikkeling van innovatief onderzoek op het gebied van aard- en natuurwetenschappen Frankrijk als leider in subantarctisch onderzoek, waardoor het internationale beleid over de effecten van wereldwijde veranderingen op de biodiversiteit werd geïnformeerd.

Sinds de jaren 1950 hebben de resultaten van wetenschappelijke activiteiten in het TAF het unieke karakter en de kwetsbaarheid van het gebied aangetoond, wat leidde tot de oprichting van een van de grootste MPA's ter wereld in 2016. Dankzij de nauwe samenwerking tussen wetenschap en beheer konden prioriteitszones voor behoud worden aangewezen, die nu zijn aangemerkt als strikte beschermingszones (Cat. IUCN Ia). Gebaseerd op de ervaring van het eerste beheerplan van het natuurreservaat (2011-2015), omvat het tweede beheerplan (2018-2027) acties om de kennis over mariene ecosystemen te verbeteren, om de efficiënte ruimtelijke behoudsplanning en beheerstrategie van het natuurreservaat te informeren.

Begunstigden

Als onbewoond gebied is de belangrijkste begunstigde de ongerepte fauna en flora van TAF, die essentiële ecosysteemdiensten leveren voor de hele planeet. Wetenschappers en vissers, de enige gebruikers van TAF, profiteren ook van het beheermodel.

Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 14 - Leven onder water
SDG 15 - Leven op het land
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
In contact komen met medewerkers